سرطان پایان مسیر نیست، چیزی که در این مسیر مهم است روحیه‌ی جنگندگی و امید شما به بهبودی است، پس امیدوار و قوی بمانید.
سرطان پایان مسیر نیست، چیزی که در این مسیر مهم است روحیه‌ی جنگندگی و امید شما به بهبودی است، پس امیدوار و قوی بمانید.
مهمترین قدم پس از شک به وجود سرطان در فرد با توجه به علائم سرطان، اطمینان از تشخیص سرطان صحیح آن، تحت نظر دکتر تشخیص سرطان، خواهد بود.
راه های تشخیصی پایه همچون عکسبرداری و آزمایش خون، برای اکثر سرطان ها، یکسان است. البته جهت تشخیص برخی سرطان ها، از تست های تشخیصی تخصصی تری نیز استفاده می شود. در این مقاله بای بای سرطان، قصد داریم انواع روش های تشخیص سرطان را بررسی کنیم.
بیشتر علائم، ممکن است ناشی از خود سرطان نباشند و صرفا بابت عوارض جانبی و مشکلاتی که در ارگان های دیگر ایجاد می کند، بروز کنند.
یکی از علائم و نشانه های اصلی سرطان، تورم گره ها یا غدد لنفاوی است. گره های لنفاوی، بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند که بسیار کوچک و غیرقابل لمس هستند.
زمانی که سرطان در بدن ایجاد می شود، منجر به بزرگی و تورم این گره ها خواهد شد که در بعضی شرایط، از روی پوست هم قابل لمس است. تورم گره های لنفاوی، یکی از اولین نشانه های وجود سرطان در بدن است.
سایر علائم سرطان به شرح زیر است:
پس از بررسی علائم سرطان توسط دکتر تشخیص سرطان و شک به وجود سرطان در شخص، تست ها و آزمایشات بیشتری برای قطعیت وجود سرطان در فرد، گرفته می شود.
در ادامه، به چند نمونه از روش های تشخیصی سرطان اشاره می کنیم:
تست های تصویر برداری، روشی است که به پزشکان این امکان را می دهد تا اعضای داخل بدن را بررسی کنند. در این روش ها، اشعهX، فراصوت، ذرات پرتوزا و یا امواج مغناطیسی، برای تصویربرداری از شخص مورد استفاده قرار می گیرند.
تستهای رادیولوژی انواع مختلفی دارد :
در این روش، از اشعه X جهت عکس برداری از ارگان ها، استخوان ها و حتی عروق خونی داخل بدن، استفاده می شود. در مواردی از CT scan برای تعیین مسیر ورودی سوزن، برای نمونه برداری یا بیوپسی نیز استفاده می شود.
یکی دیگر از روش های عکسبرداری است که در آن، امواج مغناطیسی را به کار می گیرند. این روش، در تشخیص سرطان و انتشار آن به سایر نواحی بدن، به پزشکان کمک می کند.
همچنین کمک می کند تا بهترین روش درمانی برای فرد اتخاذ شود. MRI روشی بی خطر و بدون درد است ولی انجام آن در افرادی که در بدن خود پیسمیکر، پلاتین یا هر نوع قطعه ی فلزی دیگری دارند، خطرناک است و پیش از انجام فرآیند، این موضوع باید با متخصص مربوطه در میان گذاشته شود.
این متود، به متخصصین کمک می کند تا نقاطی از بدن را که در عکس برداری با اشعه X مشخص نیست، جهت وجود هرگونه تومور یا سرطان بررسی کنند.
این روش، بسیار سریع و آسان است و نیازمند آمادگی خاصی قبل از انجام نیست. همچنین پزشکان می توانند از این روش، برای هدایت سوزن نمونه برداری در فرآیند بیوپسی نیز استفاده کنند.
علاوه بر انجام تست های رادیولوژی، می توان از دیگر متودهای تشخصی که در مواردی جنبه ی چکاب هم دارند، در تشخیص سرطان استفاده کرد.
در این تست ها، دکتر تشخیص سرطان، با استفاده از ابزاری لوله مانند که دارای دوربین است، ارگان های داخل بدن را مورد بررسی قرار می دهد.
این متود به چند روش قابل انجام است که شامل:
پزشک متخصص، با استفاده از لوله ای نازک و بلند که در نوک آن، دوربین و چراغ قرار دارد، از طریق بینی یا دهان، داخل برونش و ریه ها را جهت وجود هرگونه سرطان یا تومور سرطانی مورد بررسی قرار می دهد.
متخصصین در این متود، با استفاده از ابزاری خاص درون کلون را مورد مشاهده قرار می دهند و در مواقعی از توده ها یا پولیپ هایی که در کولون وجود دارند، جهت بررسی سرطانی بودن یا نبودن آنها، نمونه برداری می کنند.
روشی است که در آن، با استفاده از وسیله ای خاص، داخل مثانه و بافت آن مورد بررسی و مشاهده قرار می گیرد، همچنین امکان نمونه برداری از توده یا بافت مشکوک به سرطان نیز حین انجام این پروسیجر، وجود دارد.
در این روش، پزشک شکافی کوچک در شکم بیمار ایجاد می کند و لوله ای نازک و بلند که روی آن دوربین قرار گرفته است را از طریق آن شکاف وارد بدن شخص می کند، تا اعضای داخل شکم و لگن را برای وجود سرطان بررسی کند.
روشی است که در آن پزشک، حنجره، تارهای صوتی و پشت گلو را نسبت به بروز هرگونه تومور سرطانی مشاهده و بررسی می کند و در مواقع لازم از آنها، نمونه برداری نیز انجام می شود.
متودی است که در آن پزشک متخصص، شکافی در بین دو دنده ایجاد کرده و با استفاده از ابزارهای مخصوص، فضای داخلی قفسه سینه را مورد معاینه قرار می دهد.
شنیده ها حاکی از آن است که سگ ها به جهت حس بویایی فوق العاده ای که دارند، می توانند در تشخیص سرطان ها مفید باشند.
چندین گزارش مبنی بر این که سگها توانایی تشخیص سرطان را دارند، منتشر شده است.متخصصین بر این باورند که سگها می توانند با بو کردن و اشاره به قسمتی از بدن شخص مبتلا، سرطان را در این افراد تشخیص دهند.
اولین مورد در سال ۱۹۸۹ مشاهده شد. جایی که یک سگ توانست وجود سرطان را در بدن صاحب خود، تشخیص دهد. در سال های بعد، متخصصین این قابلیت فوق العاده سگها را مورد آزمایش قرار دادند و مشخص شد که سگها توانایی تشخیص سرطان ریه را با دقت ۹۳ درصد دارا هستند که این موضوع، نشان از حس بویایی بسیار قوی و مفید بودن این روش تشخیصی، در آینده خواهد داشت.
علت اصلی این تشخیص آن است که تومورها و بافت های سرطانی، مواد آلی فراری از خود ترشح می کنند که در ادرار، بازدم و عرق فرد آزاد میشود و سگها با استشمام این مواد آلی، میتوانند آنها را تشخیص دهند. امروزه، با توجه به این قابلیت سگها، کشورهای توسعه یافته، در حال آموزش سگهای مخصوص برای تشخیص سرطان هستند. چرا که دقت این روش، از بسیاری از تستهای آزمایشگاهی بیشتر است.
بی شک، پرکاربردترین و بهترین روش تشخیص سرطان، بیوپسی است. در این روش، از بافت سرطانی و یا توده به وجود آمده به طور مستقیم، نمونه‌برداری می شود و این توده، در آزمایشگاه از نظر سرطانی بودن، مورد بررسی قرار می گیرد.
بیوپسی انواع مختلفی دارد که در ادامه به آنها پرداخته‌ایم.
در این نوع از بیوپسی، دکتر تشخیص سرطان، با استفاده از سوزنی مخصوص از مایع بافت درگیر یا توده سرطانی، نمونه‌برداری می کند. در این نوع از بیوپسی، نیازی به برش پوست، نخواهد بود.
در این روش از بیوپسی، سوزن مورد استفاده بزرگتر و ضخیم‌تر است و قادر است، نمونه های بیشتر و بزرگتری از بیمار تهیه کند.
در بیوپسی برشی، پزشک متخصص برشی در ناحیه درگیر ایجاد می کند و با استفاده از ابزاری خاص، نمونه مورد نیاز را به شکل مستقیم از بدن بیمار، بر می دارد.
این روش، ترکیبی از اندوسکوپی و بیوپسی است. چرا که لوله ای که از آن برای انجام اندوسکوپی مورد استفاده قرار می گیرد، حاوی وسیله ای کوچک، جهت نمونه گیری از بافت مبتلا، خواهد بود.
سرطان‌ها و به طور کلی تومورها، میتوانند بدخیم یا خوشخیم باشند.
سرطان‌های خوشخیم، بافت‌های اطراف را درگیر نمی‌کنند و به نواحی دیگر بدن متاستاز نمی‌دهند و اگر این تومور یا بافت سرطانی، با عمل جراحی برداشته شود، سرطان مجددا عود نخواهد کرد.
اما در سرطان‌ها و تومورهای بدخیم، این شرایط کاملا برعکس خواهد بود؛ این نوع سرطان، به شدت تهاجمی است و بسیار سریع پیشرفت می‌کند، غالبا به نقاط دیگر بدن متاستاز می‌کند و در صورت برداشتن بافت سرطانی با عمل جراحی، امکان بروز دوباره آن وجود خواهد داشت.
خوشخیم یا بدخیم بودن سرطان با انجام یکسری تست‌ها مشخص میشود.
گاهی شخص، تومورها و توده‌هایی را در بدن خود حس می‌کند که با مراجعه به پزشک و انجام تستهای بیشتر، سرطانی بودن یا نبودن آنها، مشخص میشود.
پزشک با استفاده از روش‌های تصویربرداری همچون MRI، انجام تست‌هایی نظیر پاپ اسمیر و کولونسکوپی می‌تواند تشخیص دهد تومور ایجاد شده، خوشخیم است یا بدخیم. بیوپسی نیز قادر است در تشخیص نوع سرطان، نقش مهم و تاثیرگذاری ایفا کند.
در این مقاله، انواع روش های ممکن جهت تشخیص سرطان و همچنین کلیات علائم سرطان، مورد بررسی قرار گرفت. امیدواریم از این مقاله، اطلاعات مورد نیازتان را کسب کرده باشید.
شاید کلیشه‌ای باشد اما بدانید سرطان پایان مسیر نیست، چیزی که در این مسیر مهم است روحیه‌ی جنگندگی و امید شما به بهبودی است، پس امیدوار و قوی بمانید.
هدف ما در سایت بای بای سرطان این است که شما بتوانید امیدتان را تا زمان بهبودی از بیماری زنده نگه دارید.
