علائم و عارضه‌ی تنفسی یکی از بیشترین و پرتکرارترین عوارضی است که در بیمارانی که به سرطان‌های متاستاتیک و پیشرفته مبتلا هستند، دیده می‌شود.
راهکارهای مقابله با علائم تنفسی در بیماران سرطانی و مدیریت این عوارض، از جمله چالش‌های بی‌شماری است که متخصصین و افراد مبتلا به سرطان در زمان ابتلا به این بیماری با آن رو به رو می‌شوند.
از این رو، در این مقاله‌ی بای بای سرطان، ضمن بررسی رایج‌ترین عوارض تنفسی سرطان و علل ایجاد آن‌ها، قصد بررسی روش‌های کاهنده‌ی این عوارض را نیز خواهیم داشت.
سرطان و چالش‌های تنفسی
یکی از علائم بسیار آزار دهنده و ناراحت کننده سرطان ریه که ممکن است در برخی بیماران ظاهر شود، تنگی نفس است که باعث می‌شود این افراد در نفس کشیدن مشکل داشته باشند یا احساس سفتی در قفسه سینه داشته باشند؛ همچنین تنگی نفس ممکن است با فعالیت بدنی یا حتی در هنگام استراحت نیز بروز یابد.
داشتن مشکلات تنفسی می‌تواند بسیار هولناک باشد اما خبر خوب این است که راهکارهایی برای پیشگیری، مدیریت و درمان این عارضه رایج سرطان ریه وجود دارد.
ریه‌ها بزرگ‌ترین ارگان بدن هستند که در کنار راه هوایی فوقانی و دیافراگم، وظیفه انتقال اکسیژن به تمام نقاط بدن را برعهده دارند.
همه‌ی ما هنگام تنفس، اکسیژن را از طریق بینی و دهان خود استنشاق می‌کنیم؛ اکسیژن به سمت نای که یک ساختار نی مانند است، حرکت می‌کند و در ادامه نای به دو لوله که به برونش‌ها متصل می‌شوند، تقسیم خواهد شد.
این لوله‌ها به یک سری از شاخه‌های نازک به نام برونشیول تجزیه می‌شوند که برونشیول‌ها نیز در نهایت به کیسه‌های هوایی کوچک و آلوئول‌ها ختم می‌شوند.
کیسه‌های هوایی موجود در ریه‌ها، با رگ‌های خونی پوشیده شده‌اند که تبادل اکسیژن از طریق آن صورت می‌گیرد؛ خون اکسیژن را به قلب فرستاده و از آنجا در سراسر بدن پراکنده می‌شود.
تنگی نفس در سرطان ریه
اما سوال اصلی آن است که چه چیزی باعث تنگی نفس در بیماران مبتلا به سرطان ریه می‌شود؟
گاهی اوقات تومورهای سرطان ریه به گونه‌ای رشد می‌کنند که راه‌های هوایی را مسدود می‌کنند، به ریه‌ها فشار وارد می‌کنند و هنچنین باعث بروز التهاباتی در سیستم تنفسی می‌شوند.
همه این موقعیت‌ها می توانند از عملکرد صحیح سیستم تنفسی جلوگیری کنند و منجر به بروز مشکلاتی در ورود هوای کافی به ریه‌ها شوند.
بر اساس گفته‌ی متخصصین، تنگی نفس جزء اولین علامت‌های سرطان ریه است که در مبتلایان بروز پیدا می‌کند؛ شایع‌ترین علل تنگی نفس در سرطان ریه، عبارتند از:
راه هوایی مسدود شده:
تومورهای ریه می‌توانند در درون راه هوایی رشد کنند یا به آن فشار وارد کنند؛ هنگامی که راه هوایی باریک می‌شود، ورود و خروج هوا به داخل ریه دشوار می‌شود که همین امر موجب بروز تنگی نفس در سرطان ریه خواهد شد.
تجمع مایع:
در برخی از بیماران مبتلا به سرطان ریه، سلول‌های سرطانی ریه به فضای بین ریه‌ها و دیواره قفسه سینه که فضای پلور نامیده می‌شود، حمله می‌کنند.
این وضعیت که پلورال افیوژن نامیده می‌شود، باعث تجمع مایع در اطراف ریه‌ها شده و موجب منبسط شدن این ارگان می‌شود که در نتیجه آن بیماران دچار محدودیت در دریافت هوای کافی خواهند شد.
سطوح پایین اکسیژن در خون:
سرطان ریه می‌تواند تعداد گلبول‌های قرمز را که مسئول انتقال اکسیژن از ریه‌ها به قلب و بقیه بدن هستند، کاهش دهد.
تنگی نفس در بیماران سرطانی
تنگی نفس که همچنین به عنوان دیس پنه نیز شناخته می‌شود، یک احساس ناراحت کننده ناشی از عدم توانایی در وارد کردن هوای کافی به ریه‌ها است.
دیس پنه می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های زمینه‌ای مختلف باشد و نباید به هیچ عنوان نادیده گرفته شود؛ در این قسمت از مقاله، به راهکارهای مقابله با علائم تنفسی در بیماران سرطانی، علل و گزینه‌های درمانی تنگی نفس می‌پردازیم.
تنگی نفس چیست؟
همانطور که گفتیم، تنگی نفس یا دیس پنه با احساس ناتوانی در تنفس عمیق یا ورود هوای کافی به ریه‌ها بروز می‌یابد. این مشکل می‌تواند به صورت احساس سفتی در قفسه سینه، تنفس سخت و دشوار یا احساس کلی تنگی نفس ظاهر شود.
علاوه بر این، تنگی نفس می‌تواند به صورت ناگهانی یا تدریجی در طول زمان رخ دهد و همچنین ممکن است با فعالیت بدنی یا موقعیت‌های خاص بدن بدتر شود.
علل ایجاد تنگی نفس
تنگی نفس می‌تواند توسط طیف وسیعی از عوامل ایجاد شود، از مهم‌ترین این عوامل عبارتند از:
بیماری‌های ریوی و تنفسی:
آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، آمفیزم و ذات الریه از بیماری‌های شایع ریوی هستند که می‌توانند منجر به تنگی نفس شوند. از طرفی، یکی از علل بسیار مهم تنگی نفس ابتلا به سرطان ریه است که در افرادی که به این سرطان مبتلا می‌شوند، حجم تنفسی به شدت کاهش پیدا می‌کند که همین امر موجب می‌شود تا افرادی که به سرطان ریه مبتلا هستند، دچار تنگی نفس و کمبود اکسیژن شوند.
مشکلات قلبی:
نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر، آریتمی و حملات قلبی می‌توانند باعث بروز جریان خون ناکافی و کاهش اکسیژن‌رسانی به بدن شوند که نتیجه آن تنگی نفس خواهد بود.
اضطراب و اختلالات هراس:
اضطراب و حملات پانیک نیز امکان دارد موجب تنفس سریع و کم عمق شده و یا منجر به احساس تنگی نفس در بیماران سرطانی شود.
چاقی:
اضافه وزن می‌تواند فشار بیشتری به ریه‌ها وارد کند و تنفس را دشوارتر کند که همین مسئله منجر به بروز تنگی نفس در افراد دارای اضافه وزن خواهد شد.
آلرژی و عفونت‌های تنفسی:
واکنش‌های آلرژیک، مانند حملات آسم و عفونت‌های تنفسی مانند برونشیت و ذات الریه می‌توانند از علل بروز مشکلات تنفسی و تنگی نفس در بیماران سرطانی باشند.
سایر عوامل:
کم‌خونی، وجود برخی مشکلات جسمانی، ارتفاع زیاد و برخی داروها نیز می‌توانند در بروز تنگی نفس نقش داشته باشند.
علائم شایع تنگی نفس در بیماران سرطانی
تنگی نفس بسته به علت زمینه‌ای، می‌تواند با علائم مختلف همراه شده و بروز یابد. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- سرفه کردن
- خس خس سینه
- احساس فشار بر روی قفسه سینه
- تنفس سریع ( تاکی پنه)
- تپش قلب
- سیانوز ( تغییر رنگ پوست از حالت عادی به رنگ آبی)
- خستگی و ضعف
- تورم در مچ پاها
توجه به این علائم و مراجعه به پزشک در زمان مناسب، در تشخیص و به کارگیری درمان کارآمد بسیار ضروری است.
تشخیص علل و رفع تنگی نفس بیماران سرطانی
برای تعیین علت ایجاد تنگی نفس در بیماران سرطانی، پزشک متخصص یک ارزیابی کامل از بیمار انجام می‌دهد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سابقه پزشکی:
پزشک متخصص از بیماران در مورد علائم، سابقه پزشکی، عوامل سبک زندگی و هرگونه محرک و عامل شناخته شده در بروز تنگی نفس سوالاتی می‌پرسد.
معاینه فیزیکی:
یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی عملکرد ریه، ضربان قلب و سلامت کلی بیماران انجام خواهد شد؛ پزشک ممکن است برای شنیدن صداهای غیرطبیعی به ریه‌های بیماران گوش داده و علائم احتباس مایعات در قسمت‌های مختلف بافت ریه را بررسی کند.
تست‌های تشخیصی:
بسته به علت زمینه‌ای و شک پزشک نسبت به هرگونه عارضه ی ایجاد شده، ممکن است آزمایشات مختلفی برای بیمار تجویز شوند. این آزمایش‌ها شامل:
اشعه ایکس قفسه سینه:
این آزمایش تصویربرداری می‌تواند به شناسایی ناهنجاری‌های ریوی مانند عفونت یا تجمع مایع کمک کند.
الکتروکاردیوگرام:
نوار قلب، فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کند و می‌تواند هرگونه بی‌نظمی یا نشانه‌ای از مشکلات قلبی را نشان دهد. در صورت تشخیص مشکلات قلبی، عارضه‌های ریوی و تنفسی که ایجاد شده است نیز درمان خواهند شد.
تست عملکرد ریوی:
این تست ظرفیت ریه و جریان هوا را برای ارزیابی عملکرد تنفسی اندازه‌گیری کرده و در صورت غیرطبیعی بودن هر فاکتوری در این تست‌ها، اقدامات درمانی لازم در دستور کار قرار می‌گیرند.
آزمایش خون:
نمونه خون ممکن است برای بررسی کم‌خونی، عفونت یا تشخیص برخی از بیماری‌های قلبی یا ریوی گرفته شود.
سایر تصویربرداری‌های تشخیصی:
انجام سی تی اسکن، ام آر آی و اکوکاردیوگرام ممکن است برای دریافت نمای دقیق‌تری از ریه‌ها یا قلب، توسط پزشک متخصص ریه تجویز شوند.
این تست‌های تشخیصی به پزشک کمک می‌کنند تا علت اصلی تنگی نفس بیماران سرطانی را مشخص کرده و یک برنامه درمانی متناسب و راهکارهای مقابله با علائم تنفسی در بیماران سرطانی را تهیه کند.
درمان تنگی نفس و راهکارهای مقابله با علائم تنفسی در بیماران سرطانی
در واقع درمان تنگی نفس به علت زمینه‌ای بستگی دارد و ممکن است درمان این اختلال شامل ترکیبی از مداخلات پزشکی، تغییرات سبک زندگی و اقدامات مراقبت از خود باشد؛ در اینجا برخی از گزینه‌های رایج درمانی تنگی نفس بیماران سرطانی آورده شده‌اند:
داروها:
بسته به شرایط خاصی که باعث تنگی نفس می‌شوند، ممکن است پزشک متخصص داروهایی را برای بیمار تجویز کند؛ متخصصین معمولا داروهایی شامل برونکودیلاتورها برای آسم و COPD، دیوریتیک‌ها برای نارسایی قلبی و آنتی بیوتیک‌ها را برای عفونت‌های تنفسی تجویز می‌کنند.
اکسیژن درمانی:
در مواردی که بیماران از تنگی نفس شدید یا سطوح پایین اکسیژن رنج می‌برند، معمولا استفاده از اکسیژن‌های تکمیلی برای بهبود فرآیند تنفس و اکسیژن‌رسانی بهتر به بیمار، موثر واقع می‌شود.
توانبخشی ریوی:
این متود جامع که شامل تمرین ورزشی، آموزش و پشتیبانی برای بهبود عملکرد ریه و تناسب اندام کلی در افراد مبتلا به بیماری‌های تنفسی مزمن و افرادی که با مشکلات ریوی درگیر هستند، تجویز می‌شود.
اصلاح شیوه زندگی:
ایجاد تغییرات خاص در سبک زندگی می‌تواند به مدیریت تنگی نفس بیماران کمک شایانی کند؛ این اصلاحات می‌تواند شامل ترک سیگار، مدیریت وزن از طریق رژیم غذایی و ورزش، اجتناب از محرک‌هایی مانند آلرژن‌ها یا آلاینده‌ها و تمرین تکنیک‌های کاهش استرس باشد.
تکنیک‌های تنفسی:
یادگیری تکنیک‌های تنفسی مناسب، مانند تنفس‌های دیافراگمی یا تنفس با دهان بسته و از طریق بینی می‌تواند به کاهش احساس تنگی نفس و ایجاد آرامش در بیماران سرطانی کمک کند.
مداخلات جراحی:
در برخی موارد، مداخلات جراحی ممکن است برای رفع مشکلات ساختاری و زمینه‌ای که باعث تنگی نفس می‌شوند، ضروری باشد. این متود درمانی اغلب شامل روش‌هایی مانند جراحی کاهش حجم ریه یا پیوند عروق کرونر خواهد بود.
همکاری نزدیک با ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، برای تعیین مناسب‌ترین برنامه درمانی در جهت نظارت منظم علائم و پیشرفت بیمارانی که دچار عوارض تنفسی سرطان هستند، بسیار مهم است.
جلوگیری از بروز تنگی نفس و مشکلات تتفسی در بیماران مبتلا به سرطان
در حالی که نمی‌توان از همه‌ی علل تنگی نفس در بیماران سرطانی پیشگیری کرد، اقدامات خاصی می‌تواند به کاهش خطر یا شدت تنگی نفس کمک کند که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم:
سبک زندگی سالم:
انتخاب یک سبک زندکی سالم که شامل ورزش منظم، رژیم غذایی متعادل، هیدراتاسیون کافی و پرهیز از سیگار کشیدن است، می‌تواند به سلامت کلی بدن و همچنین سلامت سیستم تنفسی کمک شایانی کند.
مدیریت بیماری‌های زمینه‌ای:
اگر فردی از قبل، از یک بیماری زمینه‌ای مرتبط مانند آسم یا بیماری قلبی رنج می‌برد باید برای مدیریت موثر بیماری و به حداقل رساندن خطر تنگی نفس، همکاری موثری با تیم مراقبت بهداشتی داشته باشد.
اجتناب از مصرف محرک‌ها:
محرک‌هایی که تنگی نفس بیماران سرطانی را تشدید می‌کنند، مانند آلرژن‌ها، آلاینده‌ها، دمای بالای و یا انجام فعالیت‌های شدید باید شناسایی شوند و تا حد امکان از آن‌ها اجتناب شود.
تمرین مدیریت استرس:
استرس و اضطراب می‌تواند سرطان و چالش‌های تنفسی را تشدید کند؛ درگیر شدن در فعالیت‌های کاهش دهنده استرس مانند مدیتیشن، یوگا و یا کمک گرفتن از مشاورمی‌تواند به مدیریت اضطراب و بهبود عملکرد تنفسی کمک کند.
با به کارگیری این راهکارهای مقابله با علائم تنفسی در بیماران سرطانی، می‌توان به طور بالقوه تعداد دفعات و شدت دوره‌های تنگی نفس را کاهش داد.
چه زمانی باید برای مقابله با عوارض تنفسی سرطان به پزشک مراجعه شود؟
در حالی که تنگی نفس بیماران سرطانی گاها ممکن است نگران کننده نباشد اما برخی شرایط نیاز به مداخله و مراقبت‌های فوری پزشکی دارند. اگر بیماران موارد زیر را تجربه کردند، باید فورا به دنبال کمک پزشکی باشند:
تنگی نفس ناگهانی و شدید:
در صورتی که بیمار به طور ناگهانی قادر به نفس کشیدن نباشد و یا تنفس فرد به شدت سخت شود، ضروری است که با اورژانس تماس گرفته و یا به نزدیک‌ترین بیمارستان مراجعه شود.
درد و یا ناراحتی قفسه سینه:
اگر فرد علائمی همچون درد قفسه سینه، فشار یا سفتی همراه با دیس پنه را تجربه می‌کند، می‌تواند نشان از حمله قلبی و یا سایر مشکلات قلبی باشد؛ در شرایطی ضربه خوردن قفسه سینه و یا بیماری‌های مزمن ریوی نیز ممکن است باعث ایجاد درد در ناحیه سینه شوند.
از دست دادن هوشیاری:
اگر بیمار همراه با تنگی نفس، هوشیاری خود را از دست بدهد، ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه‌ای جدی باشد که نیازمند مراقبت فوری پزشکی است.
کبود شدن لب یا نوک انگشتان:
تغییر رنگ پوست لب و یا نوک انگشتان که به سمت آبی میل پیدا می‌کند، به عنوان سیانوز شناخته می‌شود و نشان دهنده کمبود اکسیژن بدن است؛ در این شرایط بیمار نیازمند مداخله فوری پزشکی و ارزیابی سیستم تنفسی خواهد بود.
وخیم‌تر شدن شرایط:
اگر تنگی نفس بیمار با وجود استراحت یا درمان قبلی ادامه پیدا کرد و یا بدتر شد، برای ارزیابی و مدیریت بیشتر این علامت باید به پزشک متخصص مراجعه شود.
همیشه بهتر است در مواقعی که مشکلات خاصی در بیماران به وجود می‌آید، جوانب احتیاط رعایت شود. مداخله سریع می‌تواند در درمان شرایط تهدید کننده حیات مرتبط با دیس پنه، بسیار موثر باشد.
سرفه در بیماران سرطانی
سرفه از دیگر علائم و عوارضی است که به واسطه سرطان‌های مختلف بخصوص سرطان ریه به وجود می‌آید. به طور کلی سرفه رفلکس طبیعی بدن است که راه هوایی انسان را از محرک‌ها و آلودگی‌ها پاک می‌کند و از ریه‌ها در برابر این عوامل محافظت می‌کند.
سرفه می‌تواند به دلیل یک سرماخوردگی ساده یا آلرژی نیز به وجود بیاید اما برخی از سرفه‌ها با خطرات جدی‌تری همراه هستند؛ به طوری که همانطور که گفتیم، افراد مبتلا به سرطان نیز ممکن است دچار سرفه مرتبط با سرطان یا درمان آن شوند.
متخصصین سرفه‌ها را به چند دسته مختلف تقسیم می‌کنند که این تقسیم بندی به شکل زیر است:
- سرفه‌هایی که با خلط همراه هستند و به آن‌ها سرفه‌های مرطوب می‌گویند.
- سرفه‌های خشک که خلط به همراه ندارند و غالبا در بیماران سرطانی ظاهر می‌شوند.
- سرفه‌های حاد که به طور ناگهانی شروع شده و تا کمتر از ۳ هفته طول می‌کشند که به آن‌ها سرفه‌های کوتاه مدت نیز می‌گویند.
- سرفه‌هایی که بیشتر از ۸ هفته طول بکشد و به آن سرفه مزمن نیز می‌گویند.
سرفه‌های طولانی مدت می‌توانند با اختلال در خواب مشکلات جدی ایجاد کنند؛ سرفه‌های شدید و مداوم نیز‌می‌توانند باعث استفراغ، سرگیجه، سردرد، از دست دادن کنترل مثانه و کشیدگی عضلات در بیماران شوند.
خطرات دیگری که ممکن است به واسطه سرفه شدید بروز پیدا کنند شامل شکستگی دنده، به ویژه در افراد مبتلا به سرطان استخوان پیشرفته است که باعث سست شدن و شکنندگی استخوان‌ها می‌شود.
علل بروز سرفه در بیماران مبتلا به سرطان
سرفه در افراد سرطانی می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد؛ گاهی اوقات ممکن است بیش از یک علت برای افراد مبتلا به سرطان وجود داشته باشد. این علل می‌توانند شامل موارد زیر باشد:
- انواع خاصی از سرطان‌ها
- سرطان سلول‌های کوچک ریه و سلول‌های غیرکوچک
- سرطان‌هایی که دستگاه تنفسی فوقانی را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
- هر سرطانی که به ریه یا قفسه سینه گسترش یافته باشد.
زمان مراجعه به پزشک در بیماران مبتلا به سرفه‌های مزمن
چگونه سرفه در افراد مبتلا به سرطان تشخیص و ارزیابی می‌شود؟
سرفه‌هایی که گاه به گاه اتفاق می‌افتند، جای نگرانی ندارند اما در صورتی که برای مدت طولانی این سرفه‌ها وجود داشته باشند و یا وخیم‌تر شوند، باید به پزشک متخصص مراجعه شود.
سرفه‌های خون آلود:
در صورتی که بیماران خون سرفه می‌کنند، باید فورا با تیم مراقبت‌های بهداشتی تماس گرفته شود یا به اورژانس بیمارستان مراجعه شود. این عارضه می‌تواند نشانه گسترش سرطان در ریه فرد باشد.
البته دلایل زیادی وجود دارد که باعث می‌شود سرفه‌های خون‌آلود یک موقعیت اورژانسی نباشد؛ به ویژه زمانی که به عنوان یک عارضه جانبی پرتو درمانی باشد.
سرفه‌های خلطی:
سرفه‌هایی که همراه با مخاط‌های زرد و یا سبز رنگ همراه هستند و یا بدبو باشند، می‌توانند نشانه وجود عفونت در ریه‌های بیمار باشند.
سرماخوردگی‌های معمولی نیز می‌توانند باعث ایجاد خلط‌های رنگی شوند اما آنفولانزا، ذات الریه و برونشیت نیز می‌توانند همچین عارضه‌ای را به همراه داشته باشند.
این علائم ذکر شده می‌توانند نشان از مشکل جدی‌ای برای افراد مبتلا به سرطان باشند که نیازمند مداخله فوری هستند.
وجود علائم دیگر همراه با سرفه:
زمانی که بیماران علاوه بر سرفه، علائم جدیدتر و یا جدی‌تری مثل تنگی نفس، درد قفسه سینه، تب، سوزش سردل، استفراغ، خشن شدن صدا، مشکل در بلع، گلودرد و یا تورم در پاها را تجربه می‌کنند باید در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه یا اطلاع دهند.
مدیریت سرفه‌ی بیماران سرطانی
نحوه درمان سرفه بستگی به عامل ایجاد کننده آن دارد. به طور کلی شروع پیگیری عارضه‌ای مثل سرفه، با توجه به زمان و تعداد دفعات سرفه کردن در طول روز و مدت زمانی که فرد درگیر این مشکل بوده است، صورت می‌گیرد.
در شرایطی ممکن است سرفه‌های بیمار علتی غیر از سرطان داشته باشد؛ در این صورت ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند درمان‌های حمایتی را برای کمک به بیماران ارائه دهند؛ برای مثال متخصصین در مواقعی از آنتی اسیدها برای درمان رفلاکس و از استروئیدها برای کاهش حملات آسم استفاده می‌کنند.
برای درمان سرفه‌های ناشی از تومورهای سرطانی ممکن است به شیمی درمانی، پرتو درمانی و یا عمل‌های جراحی نیاز باشد؛ در نهایت پزشک متخصص با انجام آزمایشات مختلف و مشورت با بیمار، بهترین گزینه درمانی را اتخاذ می‌کند.
در افرادی که سرفه‌های برگشت پذیر دارند، پزشک متخصص علت زمینه‌ای عارضه را برطرف می‌کند؛ همچنین برای بیمارانی که به عفونت‌هایی مانند ذات الریه مبتلا می‌شوند نیز ممکن است آنتی بیوتیک‌های قوی تجویز شود.
داروهای کمک کننده در کاهش سرفه
در برخی موارد علت‌یابی و درمان علت زمینه‌ای سرفه ممکن نیست و یا درمان علت زمینه‌ای سرفه کمکی به توقف آن نخواهد کرد؛ در این شرایط پزشک متخصص سرفه‌های بیماران را با توجه به منشاء به وجود آمدن آن با داروهای خاصی درمان می‌کند.
داروهایی که معمولا برای درمان یا کنترل سرفه‌ها استفاده می‌شوند، عبارتند از:
- خلط آورها و شل کننده‌های مخاط مانند گایفنسین
- داروهای سرکوب کننده سرفه مانند بنزوناتات، کدئین و دسکترومتورفان
- ضد احتقان‌ها
- آنتی هیستامین‌ها
برخی از این داروها بدون نسخه در دسترس هستند اما بهتر است قبل از آن که اقدام به مصرف هر یک از آن‌ها کنید، با پزشک متخصص مشورت‌های لازم را انجام دهید.
چگونه از تشدید سرفه جلوگیری کنیم؟
به طور کلی توجه به راهکارهای مقابله با علائم تنفسی در بیماران سرطانی که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم، می‌توانند در مدیریت سرفه و جلوگیری از تشدید آن مفید باشند.
- طبق گفته‌ی پزشکان، از استعمال دخانیات و تنفس دود ناشی از سیگار و قلیان دیگران باید خودداری شود تا از وخیم‌شدن سرفه‌ها جلوگیری شود.
- برای افرادی که سرفه‌های خلطی دارند و وجود این خلط‌ها باعث آزار آن‌ها می‌شود، بخور آب گرم به شل شدن مخاط و تسهیل تخلیه آن کمک می‌کند.
- مصرف مقدار زیاد آب و هیدراته ماندن از نکات مهم دیگر است که باعث می‌شود گلو نرم بماند و خلط‌های موجود خشک نشوند.
- انجام فعالیت‌های فیزیکی و ورزش خفیف می‌تواند به باز شدن راه‌های هوایی بیماران کمک کند اما باید از انجام فعالیت‌های شدید خودداری شود.
- بیماران باید از هر عاملی که باعث تشدید سرفه آن‌ها شده و واکنش‌های آلرژیک در آن‌ها ایجاد می‌کند، دوری کنند.
- با مزمن شدن سرفه‌ها باید استفاده از اسپری‌های آئروسل تحریک کننده گلو مانند اسپری مو، دئودرانت‌ها، عطر و محصولات پاک کننده معطر محدود شود.
همچنین قطره‌های سرفه نیز می‌توانند در کاهش این علامت موثر باشند؛ نوشیدن یک نوشیدنی گرم همراه با عسل، مرطوب کردن و گرم کردن فضای خانه و تکنیک‌های آرام‌سازی مانند تنفس عمیق نیز می‌تواند به کنترل سرفه‌ها کمک کند.
کلام آخر
در این مقاله‌ی بای بای سرطان به روش‌های مدیریت و راهکارهای مقابله با علائم تنفسی در بیماران سرطانی پرداختیم و از تنگی نفس و سرفه به عنوان دو علامت تنفسی مهم در بیماران مبتلا به سرطان ریه یاد کردیم.
همچنین راه‌های جلوگیری و درمان این دو عارضه را بررسی کردیم و مراجعه در زمان درست به پزشک را مهم‌ترین مسئله در درمان علائم تنفسی سرطان دانستیم.
منابع:
