درست است که مهم‌ترین عنصر برای رهایی از سرطان، به کارگیری درمان‌های کلینیکی این بیماری است اما تاثیر ایمان و مشارکت مذهبی بر درمان بیماران سرطانی را نباید دست کم گرفت. در واقع، دعا و نیایش و ایمان به خداوند متعال، تنها چیزی است که می‌تواند قلب بیماران مبتلا به سرطان و خانواده‌های آن‌ها را در مسیر تشخیص تا درمان سرطان آرام کند.
از این رو در این مقاله‌ی بای بای سرطان، قصد داریم از تاثیرات خواندن دعا و مناجات به درگاه آسمانی پروردگار بر بهبودی بیماران سرطانی با تکیه بر نظریات علمی و در نظر گرفتن نتایج حاصله از تحقیقاتی که در خصوص تاثیر ایمان و مشارکت مذهبی بر درمان بیماران سرطانی انجام شده است، صحبت کنیم.
درک دعا و سلامت معنوی
همگان از پیچیدگی و چالش برانگیز بودن سرطان به عنوان یک بیماری مزمن آگاه‌اند. این بیماری نه تنها چالش‌های جسمی و روحی متعددی ایجاد می‌کند بلکه تاثیرات منفی قابل توجهی بر سلامت معنوی بیماران دارد.
در طی سالیان اخیر علاقه بسیار زیادی به بررسی رویکردهای مکمل و جایگزین برای درمان سرطان توسط محققین به وجود آمده است که یکی از عواملی که مورد بررسی قرار گرفت، تاثیر ایمان و مشارکت مذهبی بر درمان بیماران سرطانی و ارتقای سلامت معنوی این افراد است. در ادامه به صورت مختصری به تاثیر دعا بر سلامت بیماران مبتلا به سرطان پرداخته می‌شود.
درک سلامت معنوی:
قبل از آن که به تاثیرات دعا بر سلامت معنوی پرداخته شود ،مهم است که بدانیم سلامت معنوی شامل چه چیزی است. سلامت معنوی شامل باورها،ارزش‌ها و اعمالی است که زندگی فرد را هدفمند کرده و به آن معنا می‌بخشد.
این باورها پیرامون احساس ارتباط با قدرتی برتر و چیزی بسیار بزرگتر از درک انسان است. سلامت معنوی ارتباط مستقیمی با بهبود احساسات عاطفی دارد؛ زیرا می‌تواند احساس آرامش و امید را در مواقع سخت برای بیماران فراهم کند.
نقش دعا در مراقبت از سرطان:
دعا کردن یک تمرین عمیق، شخصی و فردی است که به میزان متفاوتی برای هر فرد اهمیت دارد. برای بسیاری از بیماران سرطانی، دعا به عنوان منبع آرامش، قدرت و امید است. با دعا کردن بیماران تلاش می‌کنند تا راهی برای مقابله با ناملایمات پیدا کرده و به احساس آرامش قلبی برسند.
تاثیر نماز و نیایش بر سلامت جسمانی و روحی بیماران سرطانی
تاثیر نماز و دعا کردن بر بهبود شرایط روانی:
طبق تحقیقاتی که توسط متخصصین و افراد خبره در مورد اثرات نماز صورت گرفته است، مشخص شد که نماز می‌تواند تاثیر مثبتی بر سلامت روانی بیماران سرطانی داشته باشد. با خواندن نماز استرس، اضطراب و افسردگی در بیماران کاهش یافته و باعث تزریق احساس آرامش در زندگی این افراد می‌شود.
دعا کردن و نماز خواندن همچنین می‌توانند دیدگاه مثبتی نسبت به زندگی در بیماران ایجاد کرده، مکانیسم‌های دفاعی و مقابله‌ای بدن را افزایش داده و رضایت از زندگی را بهبود بخشند. با دعا کردن، احساس خوش‌بینی و امید در بیماران پرورش می‌یابد و این احساسات به این افراد کمک می‌کند تا از پس چالش‌های درمان سرطان راحت‌تر بربیایند.
تاثیر نماز و دعا بر سلامت جسمانی:
در حالی که تمرکز اصلی و کلی دعا اغلب بر سلامت معنوی و عاطفی افراد است اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد نماز خواندن می‌تواند فواید جسمانی نیز برای بیماران سرطانی داشته باشد. نماز خواندن و دعا کردن فشار خون را کاهش داده، ضربان قلب را پایین آورده و عملکرد سیستم ایمنی را بهبود می‌بخشند؛ نماز همچنین می‌تواند توانایی بدن برای بهبود و ریکاوری را افزایش دهد.
تحقیقات صورت گرفته پیرامون نماز خواندن بیانگر این است که این امر تاثیرات مثبتی بر سلامت روانی بیماران سرطانی و سلامت جسمانی بیماران دارد اما با این حال همچنان برای درک کامل مکانیسم‌های دعا و تاثیرات آن بر سلامت جسمانی تحقیقات بیشتری لازم است.
تاثیر دعا بر سلامت معنوی:
شاید مهم‌ترین تاثیر دعا بر سلامت بیماران مبتلا به سرطان و مناجات، اثرات مثبتی است که بر سلامت معنوی بیماران سرطانی اعمال می‌کند. دعا کردن وسیله‌ای است برای ارتباط با نیروی برتر، جست وجوی راهنما و یافتن آرامش در مواقعی که اطمینانی از وضعیت و شرایط فعلی وجود ندارد.
بیماران در مواجهه با سرطان، معمولا ناامید می‌شوند و زندگی برایشان بی‌معنی می‌شود اما دعا می‌تواند احساس آرامش، هدفمندی و معنادار بودن زندگی را برای این افراد ایجاد کند. دعا کردن همچنین بستری را برای ابراز قدردانی، بخشش و شفقت که جنبه‌های جدایی ناپذیر رشد و رفاه معنوی بیماران هستند را فراهم می‌کند.
بررسی تاثیر ایمان و مشارکت مذهبی بر درمان بیماران سرطانی از دیدگاه علمی
مطالعات پژوهشی در مورد نماز و سرطان:
منابع مطالعاتی و تحقیقاتی متعددی به بررسی تاثیر ایمان و مشارکت مذهبی بر درمان بیماران سرطانی و سلامت معنوی این بیماران پرداخته است. این مطالعات از روش‌های مختلفی از جلمه نظرسنجی، مصاحبه و کارآزمایی‌های تصادفی و کنترل شده برای کشف رابطه بین دعا و بهبود شرایط معنوی بیماران استفاده کرده‌اند.
درست است که یافته‌های این مطالعات متفاوت هستند اما در نهایت نتایج بدست آمده نشان داد که همبستگی و ارتباط مثبتی بین تاثیر دعا بر سلامت بیماران مبتلا به سرطان و پیامدهای سلامت معنوی وجود دارد.
نقش دعا در مقابله با سرطان:
مطالعه‌ی دیگری توسط متخصصین و محققین انجام شد که در آن به بررسی نقش دعا در مقابله با سرطان پرداخته شده است. این مطالعه شامل مصاحبه با بیماران سرطانی بود که افرادی مذهبی و معتقد بودند.
نتایج به دست آمده نشان داد که دعا یک مکانیسم مقابله‌ای رایج است که باعث ایجاد احساس آرامش، قدرت و امید در بیماران می‌شود. طبق گفته‌ی شرکت کنندگان در این مصاحبه‌ها، دعا به آن‌ها کمک می‌کرد تا معنای بیماری خود را بیابند و چالش‌هایی را که در مسیر درمان سرطان با آن رو به رو می‌شدند، آسان‌تر پشت سر بگذارند.
تاثیر دعای شفاعت بر سلامت معنوی:
مطالعه دیگری به بررسی اثرات دعای شفاعت بر سلامت معنوی بیماران سرطانی پرداخته است. در این مطالعه از متود قبلی استفاده شد و در آن از یک طرح کارآزمایی تصادفی بهره گرفته شد اما با این تفاوت که در مطالعه قبلی، تنها یک گروه مورد بررسی قرار گرفتند اما در این مطالعه دو گروه شرکت داشتند؛ گروهی که از دعای شفاعت بهره‌مند شدند و گروهی که به دعا اعتقادی نداشتند.
نتایج بدست آمده حاکی از آن است که افرادی که از دعای شفاعت بهره‌مند شدند، از سطوح بالاتری از بهبود شرایط معنوی برخوردار شدند که شامل احساس آرامش، هدفمندی و ارتباط با قدرت والا و برتر است.
دعا و کیفیت زندگی در بیماران سرطانی:
در یک بررسی سیستماتیک پیرامون ارتباط بین دعا و کیفیت زندگی در بیماران سرطانی، جنبه‌های مختلفی مورد بررسی قرار گرفت که شامل کیفیت زندگی، بهبود عملکرد جسمی، روانشناختی، اجتماعی و معنوی بودند.
بعد از تجزیه و تحلیل تمامی داده‌ها، یافته‌ها به این صورت بود که دعا با بهبود کیفیت زندگی، به ویژه در حوزه‌ی معنوی مرتبط است. دعا برای افزایش رفاه معنوی، ایجاد آسایش و ترویج حس امیدواری بسیار مفید و موثر خواهد بود.
تاثیر نحوه نگرش مذهبی بر تاب‌آوری بیماران سرطانی
غالبا مذهب و معنویت (Spirituality) نقش مهمی در نحوه مقابله افراد با بیماری‌های جدی مانند سرطان دارند؛ به همین جهت در ادامه به نحوه تاثیر نگرش مذهبی بر تاب‌آوری بیماران سرطانی می‌پردازیم:
احساس امید و خوش بینی:
بسیاری از باورهای مذهبی حس امید و خوش بینی را در افراد ایجاد می‌کنند که این مسئله می‌تواند دیدگاه و عقیده ذهنی بیماران را بهبود بخشد و آستانه‌ی تحمل آن‌ها را افزایش دهد. به علاوه، وجود این تفکر و داشتن این طرز فکر مثبت، می‌تواند بر توانایی بیمار برای مقابله با بیماری و درمان سرطان خود تاثیر زیادی داشته باشد.
مکانیسم مقابله:
برای بسیاری از افراد، مذهب و دین می‌توانند منابع مهمی از آرامش و قدرت در برابر موانع و مشکلات باشند و باور به این دو چیز به آن‌ها کمک می‌کند تا بهتر با چالش‌های فیزیکی و عاطفی مرتبط با سرطان رو به رو شوند و از پس آن‌ها بربیایند.
حمایت جامعه:
به گفته‌ی افرادی که بیش از سایرین مذهبی هستند، جوامع مذهبی اغلب یک شبکه حمایتی اجتماعی قوی و یکدستی ارائه می‌دهد. این حمایت‌ها اغلب می‌توانند به صورت حمایت‌های عاطفی، کمک‌های مادی (مانند وعده‌های غذایی یا حمل و نقل) باشند.
بودن در این فضاها و گروه‌ها باعث می‌شود تا نگرش مذهبی بر تاب‌آوری بیماران سرطانی مقابل این بیماری افزایش پیدا کند و کیفیت زندگی این افراد تا حد زیادی ارتقا پیدا کند.
معنا و هدف:
دین‌داری به بیماران کمک می‌کند تا هدف و معنای زندگی خود را پیدا کنند؛ این هدفمندی می‌تواند در هنگام مواجه با یک بیماری سخت مثل سرطان که زندگی این افراد را متحول می‌کند، بسیار موثر و کمک کننده باشد.
مدیتیشن و دعا:
انجام اعمالی مانند دعا کردن و مدیتیشن که در بسیاری از ادیان و مذاهب رایج است، می‌تواند به کاهش استرس بیماران کمک کند و سلامت روانی آن‌ها را بهبود بخشد. مدیتیشن همچنین می‌تواند احساس آرامش و پذیرش را در بیماران افزایش دهد. تمامی موارد ذکر شده باعث می‌شود تا تحمل بیماران سرطانی بیشتر شده و بتوانند راحت‌تر با این بیماری و درمان‌های مربوط به آن کنار بیایند.
تصمیمات پایان زندگی:
باورهای مذهبی و اعتقادات، اغلب بر تصمیمات مربوط به مراقبت‌های پایان زندگی تاثیر می‌گذارند و همین امر موجب می‌شود بیمار بتواند با آرامش خاطر بیشتری در مسیر درمان سرطان قدم بگذارد.
سرطان و روزه‌داری
افراد به دلایل مختلفی روزه می‌گیرند و از خوردن و نوشیدن در طول روز تا زمان اذان خودداری می‌کنند. عده‌ای به دلیل یک عمل پزشکی و یا انجام آزمایش خون روزه می‌گیرند و عده‌ای دیگر به دلایل مذهبی این کار را انجام می‌دهند. امروزه حتی از روزه در بروزترین رژیم‌های غذایی نیز استفاده می‌شود که به آن روزه متناوب یا فستینگ می‌گویند.
ممکن است شنیده باشید که روزه خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد و توانایی بیماران را برای مبارزه با سرطان افزایش می‌دهد. اما آیا واقعا اینطور است؟
تحقیقات در مورد موضوع سرطان و روزه‌داری بسیار هیجان‌انگیز و جذاب به نظر می‌رسد اما شواهد بالینی کمی پیرامون این موضوع و اثبات این ادعاها وجود دارد. مطالعات همچنان پیرامون اثرات بالقوه اشکال مختلف روزه‌داری و یا محدودیت دریافت کالری و تاثیری که در درمان سرطان دارد، ادامه دارد.
بیماران سرطانی که قصد دارند روزه بگیرند، ابتدا باید با متخصص تغذیه و یا انکولوژیست خود مشورت کنند تا از آسیب‌زا نبودن آن اطمینان حاصل کنند.
روزه گرفتن ممکن است برای افراد دارای سوء تغذیه، مبتلایان به کاشکسی سرطان (سندرومی با یا بدون از دست دادن توده عضلانی یا اسکلتی) که منجر به کاهش مداوم توده‌های عضلانی بیمار می‌شود و یا برای افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن مناسب نباشد.
باید در نظر داشت که روزه‌داری برای افرادی که سابقه اختلالات تغذیه‌ای از جمله بی‌اشتهایی و یا پرخوری عصبی دارند و یا افرادی که برای بهبودی و تسریع روند ریکاوری خود نیازمند به مصرف غذای کافی روزانه هستند، به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.
تاثیر روزه‌داری بر بیماری‌های مختلف
روزه گرفتن اثرات مختلفی بر بدن و روند بیماری‌ها خواهد داشت که برخی از آن‌ها شامل:
جلوگیری از عود سرطان سینه:
طبق تحقیقات صورت گرفته در زنان مشخص شد که روزه‌داری در افرادی که به مدت ۱۳ ساعت در طول شبانه روز روزه می‌گیرند، احتمال عود سرطان سینه و مرگ ناشی از این بیماری‌ها را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
پیشگیری و بهبود درمان‌ها:
تحقیقات صورت گرفته پیرامون سرطان و روزه‌داری بیانگر آن است که کاهش کالری دریافتی روزانه و روزه گرفتن، ممکن است خطر بروز سرطان را کاهش دهد و اثربخشی درمان سرطان را در بیماران بهبود ببخشد.
البته که روزه گرفتن ممکن است سلول‌های سرطانی را نسبت به شیمی درمانی حساس‌تر کند. همچنین امکان دارد روزه‌داری به بازسازی سیستم ایمنی کمک کند و نتایج حاصل از تحقیقات نشان می‌دهند که شیمی درمانی به همراه با روزه گرفتن، می‌تواند سرعت پیشرفت سرطان را تا حد زیادی کاهش دهد.
کاهش رشد سرطان:
روزه گرفتن باعث می‌شود که سطح گلوکز خون کاهش یابد که همین امر موجب سخت‌تر شدن رشد سلول‌های سرطانی می‌شود؛ چرا که سلول‌های سرطانی در سطح بسیار وسیع‌تری از سلول‌های طبیعی از گلوکز تغذیه می‌کنند لذا با محدود کردن این ماده غذایی، رشد سلول‌های سرطانی محدود خواهد شد.
ترویج بازسازی سلولی:
بازسازی سلولی یکی از مکانیسم‌های بدن است که سلول‌های آسیب دیده را ترمیم می‌کند؛ البته این مکانیسم به اتوفاژی نیز شناخته می‌شود. به باور متخصصین زمانی که بدن اتوفاژی انجام نمی‌دهد، سطح ژن‌های سرطانی و پروتئین‌هایی که از تومورهای سرطانی ترشح می‌شوند، افزایش پیدا می‌کند.
یکی از روش‌های فعال کردن اتوفاژی، روزه‌داری است که سلول‌های بدن را تحت استرس شدید قرار می‌دهد و در حقیقت، زمانی که اتوفاژی صورت می‌گیرد سلول‌های بدن کارآمدتر عمل می‌کنند.
شرط روزه گرفتن بیماران سرطانی
بیمارانی که به سرطان مبتلا می‌شوند و قصد روزه گرفتن دارند، باید به این نکته توجه کنند که بدنشان نباید دچار کم‌آبی شود. زمانی که بدن تحت استرس ناشی از روزه قرار می‌گیرد، همچنان نیازمند دریافت آب است؛ بنابراین افراد سرطانی که روزه دارند، باید آب بنوشند.
چراکه هیدراته شدن بدن کمک می‌کند تا انتقال مواد مغذی به سلول‌ها تسهیل شود، سطح اسید و باز بدن متعادل شود، هورمون‌ها تنظیم شوند و سلول‌های آسیب دیده و مواد سمی که ممکن است به واسطه درمان‌های سرطان و خود سرطان ایجاد شده باشند، تجزیه شده و از بین بروند.
ایمان قلبی در مسیر رهایی از سرطان
بسیاری از بیماران سرطانی به تاثیر ایمان و مشارکت مذهبی بر درمان بیماران سرطانی باور دارند و به معنویت به عنوان منبع قدرت، امید و شفابخشی روی می‌آورند.
در ادامه به این که چگونه ایمان قلبی به عنوان مکمل درمانی سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌پردازیم.
یکی از کاربردهای معنویت و ایمان قلبی، مقابله با استرس است؛ چرا که تشخیص سرطان، استرس و نگرانی زیادی برای مبتلایان به همراه خواهد داشت.
برخورداری از ایمان قلبی در زمان‌های سخت، می‌تواند منبع آرامش و پشتیبانی قوی‌ای برای بیماران باشد. ایمان قلبی، به قدرت برتر و اعتماد به یک هدف بزرگتر که درمان بیماری باشد، می‌تواند به بیماران انگیزه لازم را بدهد تا در طول مسیر مبارزه و درمان سرطان کم‌نیاورند.
می‌توان از افرادی که ایمان قلبی داشتند و باور داشتند که از پس مشکلات بر می‌آیند، درس‌های زیادی یاد گرفت و این آموخته‌ها را به دیگران نیز منتقل کرد تا شاید آن‌ها هم از قدرت ایمان قلبی و معنویت بتوانند در مسیر درمان خود استفاده کنند.
درس اول؛ قدرت اجتماع
بیماران سرطانی اغلب در مورد اهمیت و حمایتی که از جانب اجتماع و گروه‌های حمایتی، بخصوص گروه‌های مذهبی، در طول پروسه درمان دریافت کرده‌اند، صحبت می‌کنند.
احاطه شدن توسط افرادی که عقیده، خط فکری و باورهای یکسانی با بیماران داشته باشند، می‌تواند باعث ایجاد احساس تعلق و درک شدن در آن‌ها شود. این گروه‌های مذهبی و اجتماعات می‌توانند کمک عاطفی، عملی و معنوی زیادی به بیماران کنند که این موضوع درمان سرطان را برای آن‌ها راحت‌تر و قابل تحمل‌تر می‌کند.
درس دوم؛ شکرگزاری بابت داشته‌ها
قدر دانی یک تکنیک آرامش بخش و دگرگون کننده است که بیماران سرطانی اغلب در طول درمان خود می‌توانند از آن استفاده کنند. با تمرکز کردن بر چیزی که بیمار برای آن سپاسگزار است، می‌تواند دیدگاه منفی خود را نسبت به بیماری خود و درمان آن تغییر داده و در میان تمامی سختی‌ها و احساس‌های ناامیدی، شادی و انگیزه را پیدا کند.
بیماران با کوچکترین پیشرفتی که در طول درمان آن‌ها ایجاد می‌شود، می‌توانند شعف و قدردانی خود را نشان دهند و با امید و انگیزه بیشتری برای بهبود بیماری خود تلاش کنند.
درس سوم؛ بخشش و شفا
بخشیدن و بخشش یک ابزار بسیار قدرتمند برای شفا بیماری‌های روحی و عاطفی است؛ بهبود وضعیت روحی و عاطفی نیز خود تاثیر بسیار زیادی بر روند درمان سرطان و مشکلات فیزیکی دارد که به واسطه خود بیماری و یا درمان آن برای افراد ایجاد می‌شود.
اغلب بیماران سرطانی، پس از تشخیص بیماری خود اهمیت بخشش را می‌آموزند و می‌خواهند خود را بخاطر اشتباهاتی که در گذشته مرتکب شده‌اند، ببخشند و یا گذشتن از اشتباهات دیگران که ممکن است به آن‌ها آسیب رسانده باشد. ایمان چارچوبی را برای بخشش و احساس بخشیدن فراهم می‌کند و به بیماران یاد می‌دهد که رنجش و سختی را رها کنند و محبت و امید را در آغوش بگیرند. همین‌امر می‌تواند موجب افزایش رفاه حال بیماران شود.
درس چهارم؛ رهایی
انسان‌ها هنگامی که با یک بیماری تهدید کننده حیات مواجه می‌شوند، متوجه محدودیت‌ها و ناتوانی خود در برابر قدرت بلا منازع خداوند می‌شوند و در می‌یابند که در برابر خواست خداوند چقدر ضعیف و ناتوانند. در حقیقت، داشتن ایمان قلبی به آن‌ها می‌آموزد که به قدرت والا یعنی خداوند اعتماد کنند.
بیماران می‌توانند با چشم پوشی از نیازهای خود و کاهش تلاش‌های خود برای احاطه داشتن بر همه چیز، احساس آرامش و رهایی را تجربه کنند و با حفظ روحیه خود همه چیز را به خداوند و خواست او بسپارند.
درس پنجم؛ زندگی در لحظه
ایمان قلبی در مسیر رهایی از سرطان به بیماران کمک می‌کند تا زندگی را سخت نگیرند و در لحظه زندگی کنند. بیماران با تغییر تفکرات و تمرکز خود از گذشته و یا آینده به زمان حال، می‌توانند آرامش بیشتری را در طول زندگی خود تجربه کنند. این احساس می‌تواند باعث افزایش حس قدردانی آن‌ها و لذت بردن از زندگی شود.
ایمان و باور؛ درمان مکمل سرطان
ادغام ایمان و درمان سرطان:
تاثیر ایمان و مشارکت مذهبی بر درمان بیماران سرطانی و درمان‌های مکمل بر پایه ایمان را می‌توان با درمان‌های پزشکی مرسوم که برای سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرند، ادغام نمود تا به طور کلی حمایت‌های لازم از بیماران سرطانی صورت گیرد.
اعمالی مانند دعا کردن، مدیتیشن و تصویرسازی ذهنی هدفمند، می‌توانند به کاهش استرس، مدیریت درد و بهبود رفاه کلی زندگی بیماران کمک کنند. این درمان‌های مکمل، پروسه درمان را تسریع می‌کنند.
پشتیبانی از ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی:
ارائه دهندگان مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی، نقش حیاتی در حمایت از ایمان و معنویت بیماران سرطانی ایفا می‌کنند. این افراد با پذیرفتن عقاید و اعتقادات بیماران و احترام به باورهای مذهبی و معنوی این افراد می‌توانند محیطی آرام و حمایتی برای مبتلایان ایجاد کنند.
ملاحظات اخلاقی:
زمانی که ایمان و علم پزشکی با یکدیگر ادغام می‌شوند، ملاحظات اخلاقی و عقیدتی باید مورد توجه قرار گیرند. بنابراین بسیار مهم است افرادی که مراقبت‌های پزشکی را ارائه می‌دهند، بحث‌ها و صحبت‌های خود را با حساسیت و احترام به باورها و عقاید بیمار هدایت کنند.
ارتباط صادقانه و آزادانه برای اطمینان از همسو بودن تصمیمات پزشکی با ارزش‌ها، باورها و اعتقادات مذهبی بیمار امری مهم و ضروری است.
ایمان قلبی در مسیر رهایی از سرطان تاثیر عمیقی بر سفر دور و دراز درمان بیمار دارد و باعث ایجاد احساس آرامش، امید و احساس هدفمندی در بیماران می‌شود. از یافتن معنای زندگی و تقویت انعطاف پذیری در طول زندگی تا تقویت بخشش، ایمان می‌تواند چارچوبی برای تسهیل روند درمان و عبور از چالش‌های سرطان ایجاد کند.
با شناخت و باور داشتن به نقش ایمان در درمان سرطان، می‌توان رویکرد جامع‌تری برای درمان این بیماری مهلک ایجاد کرد که نیازهای جسمی، عاطفی و معنوی بیمار را بر طرف می‌کند.
کلام آخر
در این مقاله‌ی بای بای سرطان در خصوص تاثیر ایمان و مشارکت مذهبی بر درمان بیماران سرطانی صحبت کردیم و دانستیم که وقتی ایمان و دعا با هم ترکیب شوند، حالتی از سلامت معنوی را پدید می‌آورند که در حقیقت آرامش روح محسوب می‌شود و در این حالت بیماران با آسودگی، ایمان قلبی در مسیر رهایی از سرطان و فراغ بال بیشتری با مسائل مهم زندگی خود رو در رو می‌شوند.
درنهایت خوب است که برای رهایی از درد و رنج، درهای قلبتان را باز کرده و آن را سرشار از عشق الهی کنید.
منابع:
