در میان بسیاری از بیماری‌هایی که دارای عوامل میکروبی و اغلب ویروسی هستند، مسئله‌ی مسری بودن بیماری و رعایت احتیاط‌های لازم در برخورد با این افراد مطرح است. همین موضوع منجر شده است که افراد مبتلا به بیماری‌های واگیردار در زمانی که نیاز به حمایت‌های عاطفی و روانی دارند، شرایط سختی را به لحاظ روحی تجربه کنند. هدف ما در این مقاله‌ی بای بای سرطان روشن کردن باور غلطی است که مدت‌هاست در بین عموم رواج یافته است و آن این است که سرطان واگیر دارد.
در این میان، بسیار شنیده‌ایم که بیماری سرطان مسری است و می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود و همین طرز فکر باعث شده است تا افرادی که اطلاعات کافی در این خصوص ندارند، برخورد خوبی با بیماران سرطانی نداشته باشند.
آیا سرطان واگیر دارد؟
عده‌ای بر این باور غلط خود پا فشاری می‌کنند که سرطان واگیر دارد و امکان این که سرطان از فردی به فرد دیگر منتقل شود، وجود دارد. لازم به ذکر است که سرطان بیماری قابل انتقالی نیست و اینطور نیست که اگر فرد مبتلا به سرطان در جمعی قرار گیرد، همه‌ی افراد آن جمع به سرطان مبتلا می‌شوند.
تماس نزدیک یا چیزهایی مانند رابطه جنسی، بوسیدن، لمس کردن، به اشتراک گذاشتن وعده‌های غذایی یا تنفس در همان هوا نمی‌تواند سرطان را گسترش دهد.
سلول‌های سرطانی افراد مبتلا به سرطان، قادر به زندگی در بدن فرد سالم دیگر نیستند بنابراین سیستم ایمنی، سلول‌های خارجی و از جمله سلول‌های سرطانی فرد دیگر را پیدا کرده و از بین می‌برد.
اگر چه سرطان مسری نیست اما شرایطی وجود دارد که می‌تواند باعث شود این تفکر به وجود بیاید که سرطان از فردی به فرد دیگر سرایت کرده است.
همانطور که می‌دانید بعضی عفونت‌ها وعوامل میکروبی می‌توانند در بروز سرطان‌ها نقش داشته باشند و احتمال بروز آن را افزایش دهند.
این امر ممکن است باعث شود برخی افراد به اشتباه فکر کنند که سرطان واگیر دارد. عفونت‌هایی که با سرطان مرتبط هستند شامل ویروس‌ها، باکتری‌ها و انگل‌ها می‌شوند.
اگر سرطان مسری بود ما باید همه گیری‌ها و پاندمی‌هایی مثل آنفولانزا و کرونا را تجربه می‌کردیم و در صورتی که چنین امری واقعیت داشت، شاهد میزان بروز بالایی از سرطان در میان خانواده‌ها و دوستان فرد مبتلا و همچنین تیم درمانی و متخصصینی که با بیمار در ارتباط هستند، بودیم در حالی که چنین مسائلی هرگز اتفاق نیافتاده است.
انتقال سرطان از طریق رابطه جنسی
همانطور که پیش‌تر گفتیم، در واقع اینکه بگوییم سرطان واگیر دارد و قابل انتقال جمعی است، غلط است؛ در افرادی که همسرشان به سرطان مبتلا شده‌اند، ممکن است این تفکر ایجاد شود که آنها نیز امکان دارد با داشتن رابطه جنسی با شریک زندگیشان، به سرطان مبتلا شوند.
در حالی که این طرز فکر و باور از پایه و اساس اشتباه است و هیچ توجیه علمی در آن وجود ندارد.
اگر چه بعضی ویروس‌هایی که از طریق روابط جنسی منتقل می‌شوند، می‌توانند باعث بروز سرطان شوند اما به این معنی نیست که سرطان از طریق رابطه جنسی منتقل شده است.
ویروس‌هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شوند شامل HPV ،HIV، هپاتیت و هرپس تناسلی هستند. این ویروس‌های ذکر شده، قابلیت ایجاد انواع سرطان در بیماران را دارند و ممکن است قسمت‌هایی مثل گلو، دهان، دهانه رحم، واژن، آلت و خون را درگیر کنند.
چرا سرطان در برخی خانواده‌ها شایع‌تر است؟
- وجود ژن‌های معیوب ارثی: مانند جهش در ژن‌های BRCA1 و BRCA2 که خطر سرطان پستان و تخمدان را افزایش می‌دهند.
- قرار گرفتن در محیط مشترک: اعضای یک خانواده ممکن است در معرض عوامل محیطی مشابهی مانند آلودگی، تغذیه نامناسب یا مصرف سیگار باشند.
- سبک زندگی مشابه: عادات غذایی و فعالیت بدنی مشابه در میان اعضای خانواده می‌تواند تأثیرگذار باشد.
نقش خانواده در انتقال سرطان
ژنتیک نقش بسیار مهمی در سرطان‌هایی که در بعضی خانواده‌ها رواج دارد، ایفا می‌کند. حتی به گونه‌ای می‌توان گفت که در یک خانواده سرطان واگیر دارد، اما به شیوه‌ای دیگر!
زمانی که یک نوع سرطان در چند نفر از اعضای خانواده بروز پیدا می‌کند، نشان از مسری بودن سرطان در این خانواده نیست؛ بلکه به دلیل وجود ژن‌های مشترک در یک خانواده است.
تاثیر ژنتیک بسته به نوع سرطان متفاوت بوده و در همه‌ی افراد خانواده به صورت یکسان وجود ندارد. همچنین جهش‌های ژنتیکی در افراد به معنای ابتلای قطعی آنها به سرطان نیست بلکه عوامل محیطی، سبک زندگی و همچنین محل زندگی نیز در ابتلا به این بیماری، بسیار تاثیر گذار خواهند بود.
مطالعات نشان داده‌اند که احتمال بروز سرطان پوست در بیماران پیوند عضو، 100 برابر بیشتر از افراد عادی است (OncoLink).
ابتلا به سرطان با پیوند عضو سرطانی
اگر سلول‌های سرطانی از بدن فردی وارد بدن شخص دیگر شود، سیستم ایمنی می‌تواند به راحتی این سلول‌ها را شناسایی کرده و از بین ببرد. اما در مواقعی سرطان واگیر دارد، آن هم از طریق پیوند عضو آلوده به سرطان از فردی به فرد دیگر!
در واقع در پیوند عضو دو عامل می‌تواند باعث انتقال سرطان شود:
- هنگام پیوند عضو مقدار بسیار زیادی از سلول‌های سرطانی مثل یک توموری که در بافت عضو پنهان شده است، وارد بدن فرد شود که در این شرایط بدن میزبان توانایی از بین بردن و مقابله با این حجم از سلول آلوده را نخواهد داشت.
- افرادی که پیوند عضو انجام می‌دهند، برای جلوگیری از پس زده شدن عضو توسط بدن میزبان از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کنند که همین امر منجر به افزایش احتمال بروز سرطان خواهد شد.
مطالعات اخیر نشان می‌دهد که احتمال بروز سرطان پوست در افرادی که پیوند عضو انجام می‌دهند، نسبت به سایر اقشار جامعه بیشتر است و همچنین میزان مرگ بر اثر ابتلا به این سرطان در بیمارانی که پیوند عضو انجام داده‌اند نیز دور از ذهن نخواهد بود.
به نقل از سایت OncoLink: دریافت‌کنندگان پیوند اعضای جامد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به برخی از انواع سرطان قرار دارند. این افزایش خطر عمدتاً به دلیل استفاده طولانی‌مدت از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است که برای جلوگیری از رد پیوند تجویز می‌شوند. سرطان‌های مرتبط با ویروس‌ها، مانند لنفوم مرتبط با ویروس اپشتین بار (EBV) و سرطان دهانه رحم ناشی از HPV، در این بیماران شایع‌تر هستند. انجام معاینات منظم و غربالگری‌های توصیه‌شده می‌تواند به تشخیص زودهنگام و مدیریت بهتر این خطر کمک کند.
سرطان واگیر دارد؛ انتقال سرطان از مادر باردار به جنین
سرطان به ندرت از مادر باردار به جنین منتقل می‌شود. اما در موارد بسیار نادر، برخی از انواع سرطان‌های خون (مانند لوسمی) ممکن است از طریق جفت به جنین منتقل شوند. با این حال، مکانیسم‌های ایمنی بدن جنین معمولاً از این انتقال جلوگیری می‌کنند.
۱. از مادر باردار به جنین:
احتمال انتقال سلول‌های سرطانی و تومور از طریق جفت وجود دارد اما جفت معمولا از ورود این سلول‌ها به بدن جنین جلوگیری می‌کند مگر در موارد کمتر دیده شده‌ای که ممکن است این اتفاق رخ دهد. معمولا انتقال سرطان خون و انواع لوسمی از مادر به جنین امکان پذیر است.
۲. انتقال سرطان خون در جنین دو قلو:
این اتفاق بسیار نادر است اما در مواردی امکان انتقال سرطان خون از جنینی به جنین دیگر در رحم مادر وجود دارد.
لازم به ذکر است که سرطان از طریق شیردهی مادر به نوزاد منتقل نخواهد شد اما در مادران بارداری که تحت درمان سرطان هستند، شیردهی توصیه نمی‌شود؛ چرا که انتقال داروهای شیمی درمانی از طریق شیر مادر به بدن نوزاد وجود دارد.
تفاوت بین بیماری‌های واگیر و غیر واگیر: نقش سرطان
تعریف و تفاوت بیماری‌های واگیر و غیر واگیر
بیماری‌های واگیر و غیر واگیر تفاوت‌های بنیادینی در نحوه‌ی انتقال و اثراتشان دارند. بیماری‌های واگیر یا عفونی، توسط میکروارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها یا انگل‌ها منتقل می‌شوند. این بیماری‌ها از طریق تماس مستقیم با فرد مبتلا، هوا، آب، غذا یا ناقلان مثل حشرات به دیگران منتقل می‌شوند.
مثال‌هایی از بیماری‌های واگیر شامل آنفولانزا، سل و مالاریا است. در مقابل، بیماری‌های غیر واگیر معمولاً ناشی از عوامل ژنتیکی، محیطی یا سبک زندگی هستند و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شوند. این بیماری‌ها شامل بیماری‌های قلبی، دیابت، و انواع سرطان‌ها می‌باشند. سرطان، یکی از مهم‌ترین بیماری‌های غیر واگیر، به علت تغییرات ژنتیکی در سلول‌ها رخ می‌دهد و قابل انتقال از طریق تماس مستقیم یا رابطه جنسی نیست. نقش سیستم ایمنی در مقابله با سلول‌های سرطانی از دیگر ویژگی‌های بارز این بیماری‌هاست.
نقش عوامل محیطی و ژنتیکی در سرطان
سرطان به عنوان یک بیماری غیر واگیر، تحت تأثیر عوامل محیطی و ژنتیکی قرار دارد. عوامل محیطی مانند مواد شیمیایی، آلودگی هوا، اشعه‌های مضر، و عادات ناسالم زندگی مثل مصرف دخانیات و الکل می‌توانند باعث بروز تغییرات ژنتیکی و در نتیجه سرطان شوند. همچنین، عوامل ژنتیکی و ارثی نقش مهمی در برخی از انواع سرطان دارند. در خانواده‌هایی که چندین عضو به سرطان مبتلا شده‌اند، احتمال وجود ژن‌های مشترکی که باعث افزایش خطر ابتلا می‌شوند، وجود دارد.
این موضوع به این معنا نیست که سرطان در این خانواده‌ها واگیر دارد، بلکه نشان‌دهنده‌ی انتقال ژنتیکی این خطر است. برخلاف بیماری‌های واگیر، سرطان نمی‌تواند از فردی به فرد دیگر از طریق تماس مستقیم، تنفس یا حتی روابط جنسی منتقل شود، اگرچه برخی ویروس‌های مرتبط با سرطان مانند HPV می‌توانند از طریق رابطه جنسی منتقل شده و خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند.
آگاهی و حمایت از بیماران سرطانی
آگاهی عمومی در مورد تفاوت‌های بین بیماری‌های واگیر و غیر واگیر، به ویژه در مورد سرطان، می‌تواند تأثیر زیادی در برخورد و حمایت از بیماران داشته باشد. باورهای غلطی که برخی افراد دارند، ممکن است باعث ایجاد تبعیض و انزوا برای بیماران سرطانی شود. مهم است که مردم بدانند سرطان مسری نیست و بیماران سرطانی به حمایت عاطفی و اجتماعی نیاز دارند. نقش خانواده، دوستان و جامعه در ارائه این حمایت بسیار حیاتی است.
همچنین، افزایش دانش عمومی در مورد عوامل خطر و پیشگیری از سرطان می‌تواند به کاهش میزان بروز این بیماری کمک کند. از طریق آموزش و آگاهی‌بخشی، می‌توان جامعه‌ای را ایجاد کرد که بیماران سرطانی را با آغوش باز پذیرای خود باشد و آنان را در مسیر بهبود و مبارزه با بیماری‌شان همراهی کند.
مقایسه بیماری‌های واگیر و غیر واگیر
| ویژگی | بیماری‌های واگیر (عفونی) | بیماری‌های غیر واگیر (مانند سرطان) |
|---|---|---|
| عامل ایجادکننده | ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها | تغییرات ژنتیکی، عوامل محیطی، سبک زندگی |
| نحوه انتقال | تماس مستقیم، هوا، آب، غذا، ناقلان (حشرات) | غیرقابل انتقال از فردی به فرد دیگر |
| نمونه بیماری‌ها | آنفولانزا، سل، کووید-۱۹ | سرطان، دیابت، بیماری‌های قلبی |
| قابلیت انتقال | مسری و قابل انتقال | غیر مسری |
| پیشگیری | واکسیناسیون، رعایت بهداشت | سبک زندگی سالم، غربالگری زودهنگام |
باورهای غلط درباره‌ی مسری بودن سرطان و تأثیر آن بر بیماران
یکی از شایع‌ترین تصورات نادرست این است که سرطان از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود، مانند بیماری‌های عفونی مثل آنفولانزا یا کووید-۱۹. این باور اشتباه باعث ایجاد ترس و دوری از بیماران می‌شود. در نتیجه، برخی بیماران سرطانی نه‌تنها باید با چالش‌های جسمی ناشی از بیماری خود روبه‌رو شوند، بلکه از نظر اجتماعی نیز طرد می‌شوند.
بسیاری از بیماران گزارش داده‌اند که دوستان، همکاران و حتی برخی از اعضای خانواده‌شان به دلیل باورهای غلط از آنها فاصله گرفته‌اند. برخی افراد تصور می‌کنند که استفاده از وسایل مشترک، تماس فیزیکی یا حتی حضور در یک محیط مشترک با بیماران سرطانی ممکن است آنها را به این بیماری مبتلا کند، در حالی که این تصور کاملاً نادرست است.
چرا سرطان مسری نیست؟
برای از بین بردن این باور غلط، مهم است که توضیح داده شود که سرطان نتیجه‌ی تغییرات ژنتیکی در سلول‌های بدن خود فرد است و به‌هیچ‌وجه از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود.
✅ تماس فیزیکی، بوسیدن، استفاده از وسایل مشترک، تنفس در هوای مشترک، و حتی رابطه‌ی جنسی نمی‌تواند سرطان را منتقل کند.
✅ تنها در موارد خاص مانند پیوند عضو آلوده به سرطان یا انتقال از مادر به جنین (که بسیار نادر است)، امکان انتقال وجود دارد.
بررسی علمی نشان داده است که سلول‌های سرطانی در بدن فرد سالم نمی‌توانند زنده بمانند، زیرا سیستم ایمنی آنها را شناسایی کرده و از بین می‌برد. بنابراین، ترس از تماس با بیماران سرطانی کاملاً بی‌اساس است.
نقش رسانه‌ها در کاهش باورهای غلط درباره‌ی سرطان
رسانه‌ها می‌توانند در اصلاح این باورهای نادرست تأثیر بزرگی داشته باشند. برنامه‌های تلویزیونی، مستندهای علمی، مقالات آموزشی در وب‌سایت‌های معتبر، و کمپین‌های آگاهی‌بخشی در شبکه‌های اجتماعی، همگی ابزارهای مفیدی برای اطلاع‌رسانی هستند.
🎥 مثال موفق جهانی:
یکی از کمپین‌های موفق در این زمینه، کمپین اطلاع‌رسانی درباره‌ی ویروس HPV و واکسن آن در کشورهای توسعه‌یافته بود. این کمپین باعث شد که بسیاری از مردم متوجه شوند که برخی سرطان‌ها (مانند سرطان دهانه رحم) ناشی از ویروس HPV هستند، اما خود سرطان مسری نیست.
📰 اقدامات پیشنهادی در ایران:
- انتشار مقاله‌های علمی ساده و قابل‌فهم در سایت‌های پزشکی و شبکه‌های اجتماعی
- تولید برنامه‌های تلویزیونی و مستندهای آموزشی درباره‌ی سرطان و نحوه‌ی پیشگیری از آن
- راه‌اندازی پویش‌های آگاهی‌بخشی در مدارس و دانشگاه‌ها برای آشنایی جوانان با سرطان و عوامل خطر آن
نقش مدارس و نظام آموزشی در افزایش آگاهی
آموزش از سنین پایین، یکی از مؤثرترین راه‌ها برای مقابله با باورهای غلط و ایجاد نگرش علمی در جامعه است. برنامه‌های درسی مدارس می‌توانند شامل مباحث پایه‌ای درباره‌ی بیماری‌های غیرواگیر، از جمله سرطان، علل ایجاد آن و روش‌های پیشگیری باشند.
📌 پیشنهادات برای آموزش در مدارس:
✅ گنجاندن درس‌های مرتبط با سلامت و پیشگیری از سرطان در برنامه‌های درسی
✅ برگزاری کارگاه‌های آموزشی با حضور پزشکان و متخصصان برای توضیح علمی درباره‌ی سرطان و عوامل خطر آن
✅ تأکید بر اهمیت واکسن HPV در پیشگیری از سرطان دهانه رحم
مقابله با استیگما و حمایت اجتماعی از بیماران سرطانی
درمان سرطان تنها به درمان‌های پزشکی محدود نمی‌شود. حمایت روحی و اجتماعی یکی از بخش‌های مهم درمان است. بیمارانی که از سوی خانواده و جامعه حمایت می‌شوند، شانس بیشتری برای مقابله با بیماری و داشتن روحیه قوی‌تر دارند.
🚀 راهکارهای پیشنهادی برای حمایت اجتماعی از بیماران:
✅ راه‌اندازی گروه‌های حمایتی آنلاین و حضوری برای بیماران سرطانی
✅ تشویق خانواده‌ها به درک بهتر بیماری و پرهیز از باورهای غلط
✅ برگزاری همایش‌ها و جلسات آموزشی برای افزایش آگاهی عمومی درباره‌ی سرطان و حمایت از بیماران
نتیجه‌گیری: آگاهی‌بخشی، کلید مقابله با باورهای غلط درباره‌ی سرطان
باورهای نادرست درباره‌ی مسری بودن سرطان می‌تواند منجر به انزوای بیماران، کاهش حمایت اجتماعی، و حتی تشدید مشکلات روحی آنها شود. رسانه‌ها، مدارس، و کمپین‌های آگاهی‌بخشی نقش مهمی در تغییر این نگرش دارند.
از سوی دیگر، افزایش دسترسی به واکسن HPV و اجرای برنامه‌های پیشگیری از سرطان‌های مرتبط با ویروس‌ها می‌تواند تأثیر چشمگیری در کاهش سرطان‌های مرتبط با عفونت‌های ویروسی داشته باشد. با گسترش آگاهی و کاهش ترس‌های بی‌اساس، می‌توان جامعه‌ای آگاه‌تر، همدل‌تر و سالم‌تر ساخت که بیماران سرطانی را با آغوش باز و بدون نگرانی‌های غیرعلمی بپذیرد.
👥 بیایید با اطلاع‌رسانی صحیح، به بیماران سرطانی احساس امنیت و حمایت بدهیم، نه انزوا و تبعیض.
چگونه می‌توان از انتقال سرطان ناشی از ویروس‌ها پیشگیری کرد؟
واکسیناسیون
یکی از موثرترین راه‌ها برای پیشگیری از سرطان‌های ناشی از ویروس‌ها، واکسیناسیون است. واکسن‌هایی مانند HPV و HBV می‌توانند خطر ابتلا به سرطان‌های مرتبط با این ویروس‌ها را کاهش دهند. واکسن HPV به طور خاص در پیشگیری از سرطان دهانه رحم، مقعد و برخی از سرطان‌های دهان و حلق موثر است. واکسن HBV نیز از ابتلا به هپاتیت B و در نتیجه سرطان کبد جلوگیری می‌کند.
رعایت بهداشت و رفتارهای جنسی سالم
رعایت بهداشت فردی و داشتن رفتارهای جنسی سالم می‌تواند از انتقال ویروس‌های عامل سرطان جلوگیری کند. استفاده از کاندوم در روابط جنسی و محدود کردن تعداد شرکای جنسی می‌تواند خطر ابتلا به ویروس‌های HPV و HIV را کاهش دهد. همچنین، انجام تست‌های منظم و غربالگری‌های پزشکی می‌تواند به تشخیص زودهنگام و جلوگیری از پیشرفت بیماری‌های مرتبط با این ویروس‌ها کمک کند.
اجتناب از رفتارهای پرخطر
اجتناب از رفتارهای پرخطر مانند استفاده از سوزن‌های مشترک در تزریق مواد مخدر یا داشتن روابط جنسی محافظت نشده، می‌تواند خطر انتقال ویروس‌های عامل سرطان را کاهش دهد. استفاده از سوزن‌های استریل و داشتن اطلاعات کافی درباره روش‌های انتقال ویروس‌ها می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری داشته باشد.
نقش واکسیناسیون HPV در کاهش سرطان‌های مرتبط با ویروس‌ها
در حالی که سرطان به‌طور کلی واگیر ندارد، برخی از انواع سرطان‌ها ناشی از عفونت‌های ویروسی مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) هستند. این ویروس، عامل اصلی سرطان دهانه رحم، سرطان مقعد، و برخی دیگر از سرطان‌های مرتبط با رابطه‌ی جنسی است.
در بسیاری از کشورها، برنامه‌های ملی واکسیناسیون HPV اجرا شده است و نتایج آن نشان داده که این واکسن توانسته میزان ابتلا به سرطان دهانه رحم را تا ۸۷٪ کاهش دهد.
📢 ضرورت اجرای واکسیناسیون HPV در ایران:
با توجه به اثربخشی واکسن HPV، لازم است که دسترسی به این واکسن در ایران افزایش یابد و آگاهی عمومی درباره‌ی اهمیت آن گسترش پیدا کند. اطلاع‌رسانی درباره‌ی این واکسن، می‌تواند ترس‌های غیرمنطقی درباره‌ی سرطان را کاهش دهد و جامعه را به سمت پیشگیری بهتر از سرطان‌های مرتبط با ویروس‌ها هدایت کند.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، بیش از 70% سرطان‌های دهانه رحم ناشی از ویروس HPV هستند و واکسیناسیون می‌تواند خطر این سرطان را تا 90% کاهش دهد.
پیگیری و درمان به موقع
افرادی که به ویروس‌های عامل سرطان مبتلا هستند، باید به طور منظم تحت نظارت پزشک قرار گیرند و درمان‌های لازم را دریافت کنند. درمان به موقع عفونت‌های ویروسی می‌تواند از پیشرفت آنها به سرطان جلوگیری کند. مثلاً درمان هپاتیت B با داروهای ضد ویروسی می‌تواند از آسیب به کبد و در نهایت از بروز سرطان کبد جلوگیری کند.
پیشگیری از سرطان‌های ناشی از ویروس‌ها نیازمند آگاهی، رعایت بهداشت، واکسیناسیون و رفتارهای سالم است. با اقدامات پیشگیرانه مناسب، می‌توان به طور موثری از انتقال این ویروس‌ها و بروز سرطان‌های مرتبط با آنها جلوگیری کرد.
سوالات متداول در خصوص اینکه آیا سرطان واگیر دارد
آیا سرطان از طریق خون منتقل می‌شود؟
در مواردی ممکن است فردی به صورت ناخواسته با خون یک بیمار سرطانی تماس داشته باشد؛ با اطمینان می‌توان گفت که جای هیچ نگرانی وجود ندارد، چرا که سرطان مسری نیست و به هیچ عنوان از طریق خون منتقل نمی‌شود.
آیا با لمس بیمار مبتلا به سرطان پوست این بیماری قابل انتقال است؟
سرطان پوست مانند سایر سرطان‌ها واگیر ندارد و حتی در صورت تماس با ضایعات پوستی ناشی از این بیماری نیز بیماری منتقل نخواهد شد و این مسئله تنها یک باوز غلط است که رواج پیدا کرده است. اگر چه احتمال انتقال عفونت‌های باکتریایی از این طریق وجود خواهد داشت.
آیا سرایت سرطان از طریق بزاق ممکن است؟
از آنجایی که این بیماری مسری نیست، نه تنها از طریق بزاق منتقل نمی‌شود بلکه از طریق سایر مایعات بدن مثل ادرار،خون و حتی اسپرم نیز قابل انتقال نخواهد بود. بنابراین در صورتی که با بزاق یک بیمار سرطانی تماس پیدا کردید، خطری شما را تهدید نخواهد کرد.
آیا سرطان از طریق تماس فیزیکی منتقل می‌شود؟
خیر. سرطان یک بیماری غیرواگیر است و نمی‌تواند از طریق تماس فیزیکی مانند دست دادن، بوسیدن، یا حتی استفاده از وسایل مشترک مانند ظروف غذا، حوله یا لباس منتقل شود.
آیا سرطان از مادر باردار به جنین منتقل می‌شود؟
بسیار نادر است. به‌طور کلی، سرطان از طریق جفت به جنین منتقل نمی‌شود، اما در موارد بسیار نادر، سلول‌های سرطانی خون (مانند لوسمی) یا سرطان پوست مادر ممکن است به جنین منتقل شود.
آیا سرطان از طریق غذا یا آب قابل انتقال است؟
خیر. سرطان از طریق غذا، آب یا وسایل آشپزخانه مشترک منتقل نمی‌شود. استفاده از قاشق، لیوان، یا غذا خوردن در کنار بیماران سرطانی هیچ خطری ندارد.
آیا امکان انتقال سرطان از طریق پیوند عضو وجود دارد؟
بله، اما بسیار نادر است. در مواردی که فرد دریافت‌کننده‌ی عضو، داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم ایمنی مصرف می‌کند، احتمال انتقال سلول‌های سرطانی از طریق عضو پیوندی افزایش می‌یابد.
کلام آخر
در این مقاله ی بای بای سرطان نکات مهمی را در خصوص اینکه سرطان واگیر دارد یا نه، مطرح کردیم و آموختیم که به طور کلی بیماری سرطان مسری نیست و صرفا تحت شرایط خاصی مانند انتقال آن از مادر به جنین و پیوند عضو آلوده به سرطان، با احتمال بسیار کم، ممکن است منتقل شود. امیدواریم پس از خواندن این مقاله، بدون نگرانی و با آغوش باز پذیرای بیماران سرطانی باشید.
سرطان پایان مسیر نیست، بلکه نقطه‌ای برای شروع یک مبارزه‌ی آگاهانه است. هر بیمار سرطانی نیازمند حمایت عاطفی، روانی و اجتماعی است و تغییر نگرش جامعه می‌تواند به او در این مسیر کمک کند. با آگاهی بیشتر، می‌توانیم ترس‌ها و باورهای اشتباه را کنار بگذاریم و با بیماران سرطانی مهربان‌تر و دلسوزانه‌تر رفتار کنیم.
3 پاسخ
همه نگرانیم بر طرف شد، ممنون از بای بای سرطان
🌹
با تشکر توضیحات کاملتان