پروتز سینه و سرطان؛ آنچه زنان باید بدانند

آیا ممکن است پروتز سینه باعث سرطان شود؟
پرسشی که ذهن بسیاری از زنان را پس از جراحی زیبایی یا بازسازی سینه به خود مشغول کرده است. در سال‌های اخیر، بحث‌هایی پیرامون ارتباط میان پروتز سینه و سرطان در فضای علمی و پزشکی شکل گرفته که لازم است با دقت و آگاهی بررسی شوند. آیا واقعاً این ایمپلنت‌ها می‌توانند منجر به سرطان‌های خاصی شوند؟ سازمان غذا و داروی آمریکا چه هشدارهایی صادر کرده و چه آماری در این زمینه وجود دارد؟

در این مقاله جامع از بای بای سرطان، به زبان ساده و علمی همه واقعیت‌هایی که باید در مورد ایمپلنت سینه و خطرات نادر اما مهم آن بدانید، با شما در میان می‌گذاریم. اگر قصد کاشت سینه دارید یا قبلاً آن را انجام داده‌اید، این مطلب می‌تواند از مهم‌ترین خوانده‌های زندگی‌تان باشد.

خطرات پروتز سینه و سرطان

کاشت سینه در بین خانم‌ها هم برای اهداف زیبایی و هم برای کاربردهای ترمیمی محبوب است. پروتز سینه را می‌توان با سالین یا سیلیکون پر کرد و دارای سطح صاف باشد.سازمان غذا و دارو صرف نظر از نوع، موارد نادری از سرطان را در بافت اسکار اطراف این ایمپلنت‌ها شناسایی کرده است.

این سازمان تا به امروز کمتر از 20 مورد کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) و کمتر از 30 مورد لنفوم‌های مختلف در کپسول را گزارش کرده است که بافت اسکار فیبری بوده که در اطراف ایمپلنت ایجاد می‌شود تا آن را در جای خود نگه دارد. آشنایی با این خطرات برای هر کسی که به پروتز سینه فکر می‌کند یا کسانی که قبلا آن را انجام داده‌اند بسیار مهم است.

انواع کاشت سینه

پروتز سینه بر اساس مواد پرکننده و بافت سطحی انواع مختلفی دارد. دو ماده پرکننده اصلی آن سالین و سیلیکون هستند.

ایمپلنت‌های نمکی: این ایمپلنت‌ها با آب نمک استریل پر می‌شوند. اگر پوسته ایمپلنت نشت کند، ایمپلنت فرو می‌ریزد و نمک نمکی به طور طبیعی توسط بدن جذب و دفع می‌شود.

ایمپلنت‌های سیلیکونی: این ایمپلنت‌ها با ژل سیلیکونی پر شده‌اند که کمی بیشتر شبیه بافت طبیعی سینه است. اگر یک ایمپلنت سیلیکونی نشت کند، ژل ممکن است در پوسته ایمپلنت باقی بماند یا به داخل جیب پروتز سینه ریخته شود. ایمپلنت ژل سیلیکونی که نشت می‌کند ممکن است فرو نریزد.

جدول مقایسه‌ای انواع ایمپلنت

موارد سرطان بر اثر پروتز سینه

نگرانی در مورد پروتز سینه و سرطان موضوع جدیدی نیست. سازمان غذا و دارو در سال 2019 نوع خاصی از ایمپلنت با سطح بافتی به نام BIOCELL را که توسط شرکت Allergan ساخته شده بود فراخوانی کرد. این فراخوان در پاسخ به گزارش 573 مورد از نوع نادر لنفوم به نام لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک مرتبط با پروتز سینه (BIA-ALCL) و 33 مورد مرگ در سراسر جهان بود. BIA-ALCL سرطان سینه نیست بلکه یک نوع نادر سلول T از لنفوم غیر هوچکین است که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد.

BIA-ALCL یک نگرانی مهم بود زیرا در بافت اسکار اطراف ایمپلنت ایجاد شد. این اقدام سازمان غذا و دارو منجر به فراخوان جهانی این ایمپلنت‌های خاص و محصولات مرتبط مانند گشاد کننده‌های بافت شد که در برخی از جراحی‌های بازسازی سینه استفاده می‌شود. این گشادکننده‌های بافت اغلب اولین قدم در ایجاد فضایی در دیواره قفسه سینه برای ایمپلنت دائمی هستند.

فراخوان ایمپلنت‌های BIOCELL گام بزرگی در پرداختن به خطرات بالقوه مرتبط با ایمپلنت‌های بافتی بود. این ایمپلنت‌های خاص از آن زمان دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. با این حال جدیدترین یافته‌های SCC و سایر لنفوم‌ها در کپسول اطراف انواع ایمپلنت‌ها (هم بافتی و هم صاف) نگرانی‌ها را تازه کرده است. سرطان‌های شناسایی شده بر اثر پروتز سینه شامل کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) و انواع مختلف لنفوم است.

کارسینوم سلول سنگفرشی: این یک نوع سرطان پوست است که در کپسول اطراف ایمپلنت‌های سینه یافت شده است. SCC معمولاً با پوست مرتبط است اما در موارد نادر در بافت اسکار اطراف ایمپلنت ظاهر شده است.

لنفوم: این بیماری سرطان سیستم ایمنی است. سازمان غذا و دارو کمتر از 30 مورد لنفوم را در کپسول اطراف ایمپلنت سینه گزارش کرده است. این لنفوم‌ها سرطان سینه نیستند اما همچنان خطرات قابل توجهی برای سلامتی دارند.

از آن زمان تا کنون هیچ فراخوان اضافی در رابطه با یافته‌های جدید سرطان گزارش نشده است. سازمان غذا و دارو از نزدیک این وضعیت را زیر نظر دارد و به جمع آوری داده‌ها در مورد وقوع این سرطان‌ها ادامه می‌دهد. برای زنانی که پروتز سینه انجام می‌دهند اطلاع از این پیشرفت‌ها ضروری است.

سازمان غذا و دارو به زنان توصیه می‌کند که در مورد خطرات و مزایای پروتز سینه اطلاعات مناسبی کسب کنند. آگاهی از علائم بالقوه و دانستن اینکه چه اقداماتی باید انجام شود می‌تواند به زنان کمک کند تا سلامت خود را به طور موثر مدیریت کنند. معاینات منظم و ارتباط با تیم پزشکی برای تشخیص زودهنگام و درمان هر گونه مشکلی که ممکن است ایجاد شود بسیار مهم است.

علت دقیق این سرطان‌ها به طور کامل شناخت شده نیست. با این حال، با توجه به میلیون‌ها زنی که پروتز سینه دارند به نظر می‌رسد تعداد سرطان ایجاد شده توسط پروتز سینه بسیار نادر باشند. برای زنانی که پروتز سینه دارند مهم است از این خطرات آگاه بوده و سلامت خود را از نزدیک زیر نظر داشته باشند.

به نقل از Mayo Clinic:
تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که ایمپلنت سینه دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه نیستند، اما در بافت اطراف ایمپلنت، سرطان‌های بسیار نادری مانند لنفوم بدخیم بزرگ سلولی غیرپخش‌کننده (BIA-ALCL) می‌توانند ایجاد شوند.

سایر خطرات سرطان مرتبط با ایمپلنت سینه

پروتز سینه با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط نیست اما خطرات مرتبط با سرطان دیگری هست که باید آنها را بررسی کرد. به طور خاص انواع خاصی از سرطان‌ها می‌توانند در بافت اسکار اطراف ایمپلنت‌ها ایجاد شوند. این بیماری‌ها عبارتند از لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک مرتبط با ایمپلنت پستان، سایر لنفومها و کارسینوم سلول سنگفرشی.

BIA-ALCL چیست؟

لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک مرتبط با پروتز سینه (BIA-ALCL) یک نوع سرطان نادر است که می‌تواند در افراد دارای ایمپلنت سینه ایجاد شود. این لنفوم برخلاف سرطان سینه که خود بافت پستان را تحت تاثیر قرار می‌دهد یک سرطان سیستم ایمنی است. این بیماری در بافت اسکار و مایع اطراف ایمپلنت سینه تشکیل می‌شود.

BIA-ALCL خیلی رایج نیست اما اگر پروتز سینه دارید یا در نظر دارید پروتز کنید باید با آن آشنا شوید. خطر ابتلا به BIA-ALCL بسته به نوع ایمپلنت سینه متفاوت است. تحقیقات نشان می‌دهد ایمپلنت‌های بافت سینه در مقایسه با ایمپلنت‌های صاف خطر بیشتری برای ایجاد BIA-ALCL دارند. ایمپلنت‌های بافت دار دارای سطح ناصافی هستند که تصور می‌شود بافت اسکار بیشتری ایجاد می‌کند که به طور بالقوه منجر به این نوع سرطان می‌شود.

آمار مربوط به BIA-ALCL

خطر ابتلا به BIA-ALCL کم است. میزان بروز به این لنفوم طبق یک مطالعه در سال 2020 می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. این مطالعه نشان داد این خطر از 1 در 355 نفر تا 1 در 30000 نفر متغیر است. این مطالعه 9373 نفر را که طی 26 سال تحت بازسازی سینه قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار داد. میزان بروز تقریباً 1.79 در 1000 نفر با ایمپلنت بافتی بوده که به معنی حدود 1 در 559 نفر است.

بیماری در افراد مبتلا به BIA-ALCL به طور متوسط حدود 10.3 سال پس از کاشت ایمپلنت تشخیص داده شدند. این آمار نشان می‌دهد که خطر BIA-ALCL ممکن است در طول زمان افزایش یابد، به ویژه برای کسانی که بیش از ده سال ایمپلنت‌های بافتی داشته‌اند. حتی اگر خطر کم است، هنوز اهمیت دارد که از این موضوع آگاه باشید و علائم آن را تحت نظر داشته باشید.

علائم BIA-ALCL

آگاهی از علائم BIA-ALCL می‌تواند به تشخیص و درمان به موقع کمک کند. علائم رایج عبارتند از:

• توده یا تورم در نزدیکی ایمپلنت سینه
• درد در سینه
• سینه‌های ناهموار
• جمع آوری مایع در اطراف ایمپلنت

این علائم می‌تواند سال‌ها پس از جراحی ایمپلنت ایجاد شود. اگر متوجه هر یک از این علائم شدید ضروری است که به سرعت به پزشک مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام می‌تواند به طور قابل توجهی نتایج درمان را بهبود ببخشد.

علائم سایر سرطان‌های ناشی از پروتز سینه

سرطان‌های دیگر مانند لنفوم و SCC می‌توانند با علائم خاصی ظاهر شوند مثل:

• توده یا تورم
• درد
• تغییرات پوستی غیرمعمول در ناحیه سینه

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که برای ارزیابی با پزشک خود تماس بگیرید. این سرطان‌ها نادر هستند اما دقت در مورد هرگونه تغییر در سلامت پستان می‌تواند منجر به تشخیص زودهنگام و نتایج درمانی بهتر شود.

نظارت بر سلامت پستان در پروتز سینه

اگر پروتز سینه دارید چندین مرحله هست که می‌توانید برای نظارت موثر بر سلامت سینه خود انجام دهید. این مراحل به شما کمک می‌کند تا مشکلات احتمالی را زود تشخیص دهید و سلامت کلی سینه خود را حفظ کنید.

نوشتن جزئیات پروتز سینه

دانستن جزئیات خاص در مورد پروتز سینه مانند سازنده، نام مدل و هر اطلاعات مرتبط دیگر مهم است. این اطلاعات می‌تواند برای پیگیری سلامتی شما و مدیریت مشکلات احتمالی که پیش می‌آید مفید باشد. می‌توانید از جراح خود کارت دستگاه بیمار را که حاوی این جزئیات است درخواست کنید.

در معاینات روتین شرکت کنید

مراجعه منظم به پزشک برای نظارت بر سلامت سینه شما بسیار مهم است. پزشک در طی این ویزیت معاینه را انجام داده و هرگونه تغییر غیرعادی در سینه شما را تحت نظر خواهد داشت. معاینات روتین کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که هر گونه مشکل بالقوه به موقع تشخیص داده می‌شود.

خودآزمایی ماهانه انجام دهید

انجام خودآزمایی ماهانه می‌تواند به شما کمک کند تا با سینه‌های خود آشنا شوید و هر گونه تغییر را زود متوجه شوید. نحوه انجام خودآزمایی به این شکل است:

• به سینه‌های خود در آینه نگاه کنید تا ببینید آیا تغییرات بصری وجود دارد یا خیر.
• تمام بافت سینه خود را از جمله زیر بغل و تا استخوان ترقوه لمس کنید.
• سینه‌های خود را در حالت ایستاده و دراز کشیده چک کنید.

با انجام منظم خودآزمایی می‌توانید هرگونه توده، تورم یا تغییرات دیگری را که ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشد تشخیص دهید.

مقایسه بین ایمپلنت سالم و ایمپلنت با علائم سرطان

شناخت تفاوت‌های بین یک پروتز سینه سالم و پروتزی که ممکن است نشانه‌هایی از سرطان مانند BIA-ALCL یا SCC داشته باشد، می‌تواند به تشخیص زودهنگام و درمان مؤثر منجر شود. در بیشتر موارد، علائم در ابتدا خفیف یا نادیده گرفته می‌شوند؛ بنابراین توجه به تغییرات ظاهری و فیزیکی اهمیت زیادی دارد.

در جدول زیر، تفاوت‌های کلیدی بین ایمپلنت سالم و ایمپلنت مشکوک به سرطان آورده شده است:

🔍 جدول مقایسه ایمپلنت سالم و ایمپلنت با علائم سرطان

📌 نکات مهم:

• هرگونه تغییر جدید در ظاهر یا حس سینه‌ها حتی سال‌ها پس از جراحی باید جدی گرفته شود.
• MRI یا سونوگرافی می‌تواند تفاوت‌های دقیق را شناسایی کند، به‌ویژه در موارد «پارگی خاموش» یا التهاب کپسول.
• در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا، مراجعه فوری به پزشک و بررسی تخصصی توصیه می‌شود.

گزارش هر گونه تغییر

اگر متوجه تغییرات غیرعادی در سینه خود مانند درد، تورم، توده یا تغییر در پوست خود شدید در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. گزارش اولیه علائم می‌تواند منجر به ارزیابی و درمان سریع شود.

علائم تاخیری

علائم مربوط به BIA-ALCL و سایر سرطان‌ها می‌تواند سال‌ها پس از جراحی اولیه ایمپلنت ایجاد شود. مهم است که در درازمدت از سلامت سینه خود آگاه باشید و هرگونه علائم جدید را به پزشک خود گزارش دهید.

دستورالعمل‌های غربالگری

پیروی از دستورالعمل‌های غربالگری سرطان پستان برای حفظ سلامت سینه ضروری است، حتی اگر پروتز سینه دارید. انجمن سرطان توصیه‌های غربالگری زیر را برای زنان با خطر متوسط ​​سرطان سینه پیشنهاد می‌دهد:

سنین 40 تا 44 سال: زنان در این گروه سنی می‌توانند غربالگری سالانه سرطان سینه را با ماموگرافی شروع کنند.

سنین 45 تا 54 سال: ماموگرافی سالانه توصیه می‌شود.

سنین 55 سال به بالا: زنان می‌توانند ماموگرافی سالانه را ادامه دهند یا هر دو سال یکبار به ماموگرافی روی بیاورند.

توجه به این نکته ضروری است که این دستورالعمل‌ها برای زنان با خطر متوسط ​​سرطان سینه اعمال می‌شود. اگر پروتز سینه دارید قبل از انجام ماموگرافی به رادیولوژیست خود اطلاع دهید. اغلب برای زنان دارای ایمپلنت از تکنیک‌های ویژه‌ای استفاده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که تمام بافت سینه را می‌توان به طور کامل بررسی کرد. این تکنیک‌ها به ارائه تصاویر واضح و تشخیص هر گونه ناهنجاری که ممکن است وجود داشته باشد کمک می‌کند.

بررسی علائم سرطان با پروتز سینه

چک کردن سینه‌ها از نظر علائم سرطان بسیار مهم است، چه پروتز سینه داشته باشید یا خیر. اگر پروتز سینه دارید می‌توانید خودآزمایی را به همان روشی که توضیح دادیم انجام دهید. در این بخش چند توصیه در مورد چگونگی بررسی علائم سرطان با پروتز سینه را مرور می‌کنیم.

سینه‌های خود را بشناسید

پس از انجام پروتز سینه، مهم است که بدانید چه حالتی برای سینه شما طبیعی است. این امر شامل ذکر هرگونه بافت اسکار جدید، حساسیت و استحکام است. آشنایی با حالت”عادی جدید به شما کمک می‌کند تا هرگونه تغییر غیرعادی را شناسایی کنید.

در آینه نگاه کنید

جلوی آینه بایستید و سینه‌های خود را به طور چشمی بررسی کنید. به دنبال هرگونه تغییر در اندازه، شکل یا ظاهر آنها باشید. به پوست سینه توجه کرده و به هرگونه فرورفتگی، چروکیدگی یا تغییر در بافت آن دقت کنید.

بافت سینه خود را احساس کنید

از انگشتان خود استفاده کنید تا تمام بافت سینه از جمله نواحی زیر بغل تا استخوان ترقوه را احساس کنید. از سطوح مختلف فشار برای ارزیابی احساس سطح و بافت عمیق پوست استفاده کنید. هرگونه توده، ضخیم شدن یا تغییرات غیرعادی را بررسی کنید.

خودآزمایی در حالت‌های مختلف

خودآزمایی را در حالت ایستاده و دراز کشیده انجام دهید. این امر به شما کمک می‌کند تا قسمت‌های مختلف بافت سینه خود را به طور موثرتری احساس کنید. هنگام دراز کشیدن یک بالش زیر شانه خود قرار دهید و از دست مخالف خود استفاده کنید.

نقش MRI و سایر روش‌های تصویربرداری در بررسی پروتز و سرطان

تصویربرداری نقش بسیار مهمی در ارزیابی سلامت پروتز سینه و تشخیص به‌موقع مشکلات احتمالی از جمله پارگی، نشت ژل، التهاب، یا حتی سرطان‌های نادر دارد. زنانی که ایمپلنت سینه دارند باید از روش‌های تخصصی‌تری برای غربالگری استفاده کنند، چرا که پروتز ممکن است دید ماموگرافی معمولی را محدود کند.

MRI مخصوص ایمپلنت چیست؟

MRI یکی از دقیق‌ترین روش‌های تصویربرداری برای بررسی ایمپلنت‌های سینه است. نوع خاصی از آن به نام MRI با پروتکل ایمپلنت (Implant Protocol MRI) طراحی شده تا وضعیت پوشش ایمپلنت و بافت‌های اطراف آن را با وضوح بالا بررسی کند.
این نوع MRI بدون استفاده از اشعه یونیزان انجام می‌شود و می‌تواند پارگی خاموش (Silent Rupture) را نیز شناسایی کند، حالتی که در آن ایمپلنت پاره شده ولی بیمار هیچ علامتی ندارد.

آیا ماموگرافی برای افراد دارای پروتز کافی است؟

ماموگرافی همچنان روش استاندارد غربالگری سرطان سینه است، اما برای افرادی که پروتز دارند، ممکن است کافی نباشد. چون پروتز می‌تواند مانع دید کامل بافت سینه شود.
به همین دلیل رادیولوژیست‌ها معمولاً از تکنیکی به نام Eklund displacement views استفاده می‌کنند؛ در این روش بافت طبیعی سینه از ایمپلنت جدا می‌شود تا تصویربرداری دقیق‌تری انجام گیرد. با این حال، در صورت شک به آسیب پروتز یا ناهنجاری مشکوک، MRI انتخاب مطمئن‌تری است.

هر چند سال یک‌بار باید MRI انجام شود؟

طبق توصیه سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، زنان دارای ایمپلنت سیلیکونی باید:

• اولین MRI را ۵ تا ۶ سال پس از کاشت پروتز انجام دهند.
• سپس هر ۲ تا ۳ سال یک‌بار MRI پیگیری انجام شود.

این توصیه به دلیل افزایش خطر «پارگی خاموش» یا «التهاب پنهان» در ایمپلنت‌های سیلیکونی صادر شده است. البته برخی جراحان ترجیح می‌دهند MRI را زودتر یا دیرتر بسته به وضعیت بیمار و نوع ایمپلنت تنظیم کنند.

نکته: زنان دارای ایمپلنت سالینی (نمکی) معمولاً نیازی به MRI دوره‌ای ندارند، چون نشت این ایمپلنت‌ها آشکار و بدون خطر جدی است.

ترکیب ماموگرافی، MRI و معاینه بالینی می‌تواند بهترین پوشش را برای بررسی سلامت ایمپلنت و غربالگری سرطان سینه فراهم کند. اگر پروتز سینه دارید، با پزشک خود درباره برنامه تصویربرداری منظم صحبت کنید تا خطرات احتمالی را در مراحل اولیه شناسایی کنید.

چه کسانی بیشتر در معرض خطرند؟

اگرچه احتمال بروز سرطان در اطراف پروتز سینه بسیار کم است، اما برخی افراد ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار داشته باشند. آشنایی با این گروه‌ها به شما کمک می‌کند تصمیم‌گیری آگاهانه‌تری در مورد کاشت ایمپلنت سینه داشته باشید یا در صورت داشتن آن، سلامت خود را بهتر پایش کنید. در اینجا به مهم‌ترین عوامل خطر اشاره می‌کنیم:

🔸 ۱. افرادی که از ایمپلنت‌های بافت‌دار استفاده کرده‌اند

ایمپلنت‌های بافت‌دار (Textured) به دلیل سطح ناصاف، تحریک‌پذیری بیشتری در بافت اسکار اطراف خود ایجاد می‌کنند. مطالعات نشان داده‌اند که خطر ابتلا به لنفوم نادر BIA-ALCL در این نوع ایمپلنت‌ها بیشتر از نوع صاف (Smooth) است.

🔸 ۲. زنانی که بیش از ۱۰ سال از جراحی ایمپلنت‌شان گذشته است

طبق گزارش FDA، میانگین زمان تشخیص BIA-ALCL حدود ۱۰ سال پس از جراحی است. به همین دلیل زنانی که مدت زیادی از کاشت سینه آن‌ها گذشته، باید با دقت بیشتری وضعیت ایمپلنت خود را زیر نظر داشته باشند.

🔸 ۳. افرادی با سابقه شخصی یا خانوادگی سرطان یا بیماری‌های ایمنی

اگر شما یا خانواده‌تان سابقه لنفوم، سرطان یا بیماری‌های خودایمنی دارید، احتمال واکنش التهابی مزمن در اطراف ایمپلنت و بروز عوارض نادر ممکن است بیشتر باشد.

🔸 ۴. کسانی که از برندهای پرریسک استفاده کرده‌اند

ایمپلنت‌هایی مانند BIOCELL ساخت شرکت Allergan در سال ۲۰۱۹ به دلیل ارتباط با موارد BIA-ALCL از بازار جمع‌آوری شدند. زنانی که از این نوع ایمپلنت استفاده کرده‌اند، باید تحت نظر پزشک باشند.

🔸 ۵. افرادی که معاینات دوره‌ای و خودآزمایی را نادیده می‌گیرند

عدم معاینه منظم سینه و بی‌توجهی به تغییرات، می‌تواند باعث تأخیر در تشخیص مشکلات جدی شود. زنانی که ایمپلنت دارند باید خودآزمایی ماهانه و معاینه سالانه را جدی بگیرند.

🔸 ۶. کسانی که علائم مشکوک دارند اما پیگیری نمی‌کنند

توده، درد، تورم یا ترشح در اطراف ایمپلنت ممکن است نشانه‌های اولیه سرطان‌های نادر مانند BIA-ALCL یا SCC باشد. بی‌توجهی به این علائم می‌تواند پیامدهای جدی‌تری به دنبال داشته باشد.

نکاتی برای انتخاب پروتز ایمن

انتخاب پروتز سینه، چه برای اهداف زیبایی و چه بازسازی پس از جراحی سرطان، تصمیمی حساس و شخصی است. با توجه به هشدارهای سازمان غذا و دارو (FDA) درباره برخی خطرات نادر مانند BIA-ALCL یا SCC، بهتر است پیش از جراحی، با دقت تمام گزینه‌ها را بررسی کنید. در ادامه مهم‌ترین نکاتی که به انتخاب پروتز سینه ایمن‌تر کمک می‌کند آورده شده است:

✅ 1. انتخاب نوع سطح پروتز: صاف یا بافت‌دار؟

• پروتزهای صاف (Smooth): سطح صیقلی و نرم دارند، کمتر تحریک‌کننده‌اند و طبق مطالعات، خطر کمتری برای ایجاد BIA-ALCL دارند.

• پروتزهای بافت‌دار (Textured): سطح زبرتری دارند تا در جای خود ثابت بمانند، اما با افزایش خطر لنفوم همراه بوده‌اند.

🔸 توصیه: امروزه بیشتر پزشکان به سمت استفاده از پروتز صاف تمایل دارند، مگر در موارد خاص ترمیمی که بافت‌دار ضرورت دارد.

✅ 2. انتخاب ماده پرکننده: سیلیکون یا سالین؟

• سیلیکون: طبیعی‌تر به نظر می‌رسد، اما در صورت پارگی، نشت ممکن است “خاموش” و بدون علامت باشد؛ نیازمند پیگیری با MRI.

• سالین (نمکی): در صورت پارگی جذب بدن می‌شود و نشت به سرعت قابل‌مشاهده است.

🔸 توصیه: اگر انتخاب شما سیلیکون است، حتماً از مدل‌هایی با گارانتی، کیفیت بالا و قابلیت پیگیری تصویربرداری استفاده کنید.

✅ 3. از برندهای معتبر استفاده کنید

• پروتزهایی که تاییدیه رسمی FDA یا CE اروپا دارند، تحت بررسی‌های دقیق قرار گرفته‌اند.
• برندهای معتبر مانند Mentor، Sientra، و Motiva در جهان شناخته‌شده‌تر هستند.

🔸 توصیه: از جراح بخواهید برند، مدل، شماره سریال و تاریخ تولید پروتز را در اختیار شما قرار دهد (کارت ایمپلنت).

✅ 4. بررسی سوابق پزشکی و مشاوره تخصصی

• اگر سابقه خانوادگی سرطان یا بیماری‌های خودایمنی دارید، مشاوره با پزشک و شاید تست ژنتیکی می‌تواند در انتخاب صحیح موثر باشد.

• پزشک بر اساس فرم بدن، میزان بافت سینه، و اهداف شما، مناسب‌ترین گزینه را پیشنهاد می‌دهد.

5. پرسش‌های کلیدی که باید از جراح بپرسید:

• آیا این پروتز تاییدیه FDA دارد؟
• چه نوع سطحی دارد (صاف یا بافت‌دار)؟
• چند سال دوام دارد؟
• آیا امکان بروز BIA-ALCL با این مدل گزارش شده است؟
• چه تصویربرداری‌هایی در آینده لازم است؟

✅ 6. از جراح خود کارت ایمپلنت دریافت کنید

پس از جراحی، کارت مخصوص پروتز سینه را از جراح دریافت کنید. این کارت شامل اطلاعات مهمی مانند برند، مدل، شماره سریال و تاریخ جراحی است که برای پیگیری‌های آینده ضروری خواهد بود.

پرسش‌های متداول در خصوص پروتز سینه و سرطان

کلام آخر

در بای بای سرطان، باور داریم که آگاهی اولین قدم برای محافظت از بدن و زندگی‌تان است. پروتز سینه می‌تواند زیبایی و اعتمادبه‌نفس شما را تقویت کند، اما شناخت خطرات پنهان و چکاپ‌های منظم، قدرت واقعی شما در مسیر سلامت است.
با علم، با آگاهی، و با حمایت—شما می‌توانید همیشه یک قدم جلوتر از سرطان باشید.
اگر تجربه‌ای در این زمینه داشته‌اید، در بخش نظرات با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید.