آکنه یا جوش پدیده‌ای است که از افراد نوجوان تا مسن در مقاطع مختلفی از زندگی خود تجربه می‌کنند؛ بروز جوش‌های محدود به خودی خود نگران کننده نیست اما سرطان و آکنه زمانی بهم مرتبط می‌شوند که میزان بروز این جوش‌ها از حالت نرمال خارج شود.
اما چگونه باید نوع آکنه ایجاد شده را تشخیص داده و روند جوش‌زایی را متوقف کنیم که منجر به سرطان نشود؟ در این مقاله‌ی بای بای سرطان هدف ما پاسخ به این دست سوالات و توضیح کامل ارتباط میان جوش و سرطان خواهد بود.
آکنه چیست و چرا ایجاد می‌شود؟
آکنه یک بیماری شایع پوستی است که تقریبا تمامی افراد جهان را به نوعی تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و از مشخصه‌های آن می‌توان به وجود جوش سرسیاه و سرسفید روی صورت، گردن، سینه، پشت و شانه اشاره کرد.
در حالی که آکنه‌ها معمولاً در دوران نوجوانی به دلیل بلوغ بیشتر بروز پیدا می‌کنند اما با این حال احتمال به وجود آمدن آن در هر سنی وجود دارد.
لذا در این قسمت از مقاله، انواع مختلف آکنه را مورد بررسی قرار داده، علل بروز آن را بیان می‌کنیم و باورهای غلط موجود در خصوص سرطان و آکنه را مورد بحث قرار می‌دهیم.
در نهایت نیز استراتژی‌های مدیریتی مختلفی برای کمک به شما در جهت مقابله موثر با این بیماری پوستی ارائه می‌کنیم.
- درک علل بروز آکنه:
آکنه زمانی رخ می‌دهد که فولیکول‌های مو با چربی و سلول‌های مرده پوست مسدود می‌شوند. عوامل متعددی در ایجاد آکنه نقش دارند، از جمله تغییرات هورمونی، تولید بیش از حد چربی، رشد بیش از حد باکتری‌ها و التهابات پوستی که می‌تواند برای فرد آزار دهنده باشد.
تغییرات هورمونی در دوران بلوغ محرک اصلی ایجاد آکنه است؛ زیرا غدد چربی را تحریک شده و در پی آن پوست چربی‌های بیشتری تولید می‌کند.
علاوه بر این، برخی داروها مانند کورتیکواستروئیدها و لیتیوم نیز می‌توانند منجر به بروز آکنه شوند. درک علل زمینه‌ای آکنه در تعیین مناسب‌ترین استراتژی‌های مدیریتی و درمانی بسیار مهم است که معمولا توسط متخصصین پوست انجام می‌شود.
انواع مختلف آکنه
آکنه‌ها می‌توانند به اشکال مختلف ظاهر شوند که هر کدام ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند. رایج‌ترین انواع آکنه عبارتند از:
- کومدون:
این ضایعات، آکنه غیرالتهابی بوده که شامل جوش‌های سرسیاه و سرسفید هستند. جوش‌های سرسیاه زمانی ایجاد می‌شوند که فولیکول‌های مو تا حدی مسدود می‌شوند و به ذرات به دام افتاده در آن ناحیه اجازه اکسید شدن و سیاه شدن می‌دهند.
از سوی دیگر، جوش‌های سرسفید زمانی ایجاد می‌شوند که فولیکول‌های مو به طور کامل مسدود شده و ذرات زیر سطح پوست به دام می‌افتند.
- پاپول:
پاپول‌ها برآمدگی‌های کوچک، برجسته و قرمز رنگی هستند که معمولاً نسبت به لمس حساسیت بالایی دارند. این ضایعات زمانی ایجاد می‌شوند که فولیکول‌های مو به دلیل چربی اضافی و سلول‌های مرده پوست ملتهب می‌شوند.
- پوسچول:
پوسچول‌ها شبیه پاپول‌ها هستند اما در نوک خود دارای چرک هستند. آن‌ها اغلب با یک مرکز سفید یا زرد مشخص می‌شوند که توسط یک پایه قرمز احاطه شده است.
- ندول:
ندول‌ها برآمدگی‌های بزرگ‌تر، جامد و دردناکی هستند که در عمق پوست ایجاد می‌شوند. آن‌ها نتیجه تجمع چربی و باکتری در زیر پوست هستند و ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا بهبود پیدا کنند.
- کیست:
کیست‌ها شدیدترین شکل آکنه هستند و با ضایعات بزرگ و پر از چرک مشخص می‌شوند که عمیقاً در پوست فرو رفته‌اند.
آن‌ها اغلب دردناک هستند و در صورت عدم درمان مناسب، می‌توانند منجر به ایجاد زخم‌هایی در سطح پوست شوند.
سرطان و آکنه؛ دو مرتبط غیرمرتبط!
سرطان و آکنه ممکن است دو بیماری کاملاً نامرتبط به نظر برسند اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ممکن است ارتباط شگفت انگیزی بین این دو بیماری وجود داشته باشد.
آکنه یک بیماری شایع پوستی است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد، در حالی که سرطان یک بیماری پیچیده و ویرانگر است که هر ساله منجر به مرگ و میر در سطح گسترده می‌شود؛ لذا در این قسمت از مقاله، ما به شواهد علمی و بررسی رابطه بالقوه بین سرطان و آکنه خواهیم پرداخت.
علل، علائم و عوامل خطر بروز آکنه:
برای درک ارتباط بالقوه بین سرطان و آکنه، ابتدا باید اطلاعات اولیه خود را در خصوص آکنه افزایش دهید. همانطور که پیش‌تر به آن پرداختیم، آکنه یک بیماری پوستی است که زمانی رخ می‌دهد که فولیکول‌های مو با چربی و سلول‌های مرده پوست مسدود می‌شوند و منجر به تشکیل انواع جوش‌ها اعم از جوش‌های سرسیاه و سرسفید می‌شوند؛ این جوش‌ها بیشتر در نواحی صورت، سینه و کمر دیده می‌شوند.
علل اولیه آکنه شامل تغییرات هورمونی، تولید بیش از حد چربی، باکتری‌ها و التهاب است. نوجوانان به دلیل نوسانات هورمونی که در دوران بلوغ اتفاق می‌افتد، بیشتر مستعد ابتلا به آکنه هستند.
با این حال آکنه می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد. چندین عامل خطر در ایجاد آکنه نقش دارند، از جمله ژنتیک، استرس، برخی داروها و رژیم غذایی نامناسب.
آکنه چگونه روی پوست تأثیر می‌گذارد؟
برای درک ارتباط بالقوه بین سرطان و آکنه، درک چگونگی تأثیر آکنه بر پوست بسیار مهم است. آکنه عمدتاً بر واحدهای پیلوسباسه که از فولیکول‌های مو و غدد چربی تشکیل شده‌اند، تأثیر می‌گذارد.
هنگامی که این واحدها با چربی و سلول‌های مرده پوست مسدود می‌شوند، ممکن است ملتهب شوند و منجر به ایجاد جوش‌ها و لکه‌های مشخص مرتبط با آکنه شوند.
علاوه بر علائم قابل مشاهده، آکنه می‌تواند اثرات روانی نیز داشته باشد؛ مانند کاهش عزت نفس و کناره‌گیری اجتماعی.
ماهیت التهابی آکنه می‌تواند باعث قرمزی، تورم و درد شود؛ البته در صورت عدم درمان، آکنه شدید می‌تواند منجر به زخم شود که اسکار و جای آن ممکن است دائمی باشد.
تحقیقات و مطالعات در خصوص ارتباط بین سرطان و آکنه
در حالی که رابطه بین آکنه و سرطان ممکن است فوراً آشکار نشود اما مطالعات اخیر ارتباط بالقوه بین این دو را روشن کرده است.
چندین مطالعه اپیدمیولوژیک ارتباط بین سابقه آکنه و افزایش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان را یافته‌اند. با این حال، برای ایجاد یک رابطه علی قطعی به تحقیقات بیشتری نیاز است.
یک مطالعه منتشر شده در Journal of Investigative Dermatology نشان داد که افراد با سابقه آکنه شدید در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به برخی سرطان‌ها مانند سرطان پروستات، سینه و سرطان ریه هستند.
مطالعه دیگری نشان داد که استفاده از برخی داروهای ضد آکنه، مانند ایزوترتینوئین، ممکن است اثر محافظتی در برابر ایجاد برخی سرطان‌ها داشته باشد.
مکانیسم‌های احتمالی مرتبط با سرطان و آکنه:
طبق گفته‌ی محققین، مکانیسم‌های ارتباط بین سرطان و آکنه هنوز در حال بررسی است. یک نظریه نشان می‌دهد که التهاب مزمن، ویژگی مشترک آکنه و سرطان است که ممکن است در ارتباط این دو بیماری نقش داشته باشد.
التهاب پاسخ طبیعی سیستم ایمنی بدن به عفونت‌ها و صدمات است اما زمانی که مزمن شود، می‌تواند در ایجاد و پیشرفت بیماری‌های مختلف از جمله سرطان نقش داشته باشد.
مکانیسم پیشنهادی دیگر، دخالت هورمون‌ها است. آکنه تحت تاثیر تغییرات هورمونی، به ویژه هورمون‌های آندروژن، که در دوران بلوغ افزایش می‌یابد، بروز پیدا می‌کند.
به طور مشابه انواع خاصی از سرطان، مانند سرطان سینه و پروستات، با تغییرات هورمونی مرتبط هستند. ممکن است عدم تعادل هورمونی مرتبط با آکنه نیز در افزایش خطر سرطان‌های مرتبط با هورمون نقش داشته باشند.
بررسی عوامل خطر مشترک برای سرطان و آکنه
آکنه و سرطان در برخی از عوامل خطر مشترک هستند که می‌تواند تا حدی ارتباط بالقوه بین این دو بیماری را توضیح دهد.
به عنوان مثال، برخی از عوامل سبک زندگی، مانند رژیم غذایی نامناسب سرشار از کربوهیدرات‌های تصفیه شده و چربی‌های ناسالم، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان و آکنه را افزایش دهد.
به طور مشابه، قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها و سموم محیطی، مانند دود تنباکو و اشعه ماوراء بنفش، می‌تواند به ایجاد آکنه و انواع مختلف سرطان کمک کند.
استعداد ژنتیکی عامل دیگری است که ممکن است در ایجاد آکنه و سرطان نقش داشته باشد. تغییرات ژنتیکی خاصی با افزایش حساسیت به آکنه مرتبط است، در حالی که جهش‌های ژنی خاص خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان را افزایش می‌دهند؛ لذا درک عوامل ژنتیکی درگیر در هر دو شرایط ممکن است بینش بیشتری در مورد رابطه بالقوه سرطان و آکنه ارائه دهد.
مشاوره با متخصصین پوست و انکولوژیست:
اگر نگران آکنه خود هستید یا سابقه خانوادگی سرطان دارید، توصیه می‌شود به دنبال مشاوره پزشکی حرفه‌ای باشید. متخصصان پوست در درمان بیماری‌های پوستی تخصص دارند و می‌توانند برنامه‌های درمانی شخصی را برای مدیریت موثر آکنه ارائه دهند.
آن‌ها همچنین می‌توانند هرگونه تغییر مشکوک پوستی را ارزیابی کرده و در صورت لزوم شما را به متخصص سرطان ارجاع دهند.
از سوی دیگر، انکولوژیست‌ها متخصصانی هستند که در تشخیص و درمان سرطان تخصص دارند. اگر علائم یا نگرانی‌های مرتبط با ایجاد سرطان به دلیل وجود آکنه دارید، مشورت با یک متخصص انکولوژی می‌تواند راهنمایی و پشتیبانی لازم را در اختیار شما قرار دهد.
تشخیص زودهنگام و درمان برای بهبود پیش آگهی سرطان بسیار مهم است؛ بنابراین ضروری است که هیچ علامت یا نشانه‌ای را نادیده نگیرید.
شناسایی و تشخیص آکنه
شناسایی و تشخیص نوع آکنه در تعیین مناسب‌ترین برنامه درمانی بسیار مهم است. یک متخصص پوست می‌تواند پوست بیماران را معاینه کامل کند و نوع و شدت آکنه افراد را شناسایی کند.
آن‌ها همچنین ممکن است در مورد تاریخچه پزشکی، عوامل سبک زندگی و هر دارویی که در حال حاضر فرد در حال مصرف می‌کند، بپرسند.
در برخی موارد، پزشکان ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای رد هرگونه عدم تعادل هورمونی یا سایر شرایط پزشکی که ممکن است به آکنه این افراد کمک کند، توصیه کنند.
باورهای غلط رایج در مورد جوش و سرطان:
چندین تصور غلط در مورد آکنه وجود دارد که می‌تواند مانع از مدیریت موثر آکنه شود. یکی از باورهای غلط رایج این است که آکنه ناشی از رعایت نکردن بهداشت سطح پوست است.
این نکته درست است که تمیز نگه داشتن پوست مهم است اما آکنه عمدتاً تحت تأثیر عوامل هورمونی ایجاد می‌شود و نتیجه کثیفی پوست و یا تعریق بیش از حد نیست.
یکی دیگر از تصورات غلط این است که آکنه فقط از مشکلات رایج در سنین جوانی و نوجوانی است؛ درحالی که آکنه‌ها در تمامی سنین بروز پیدا خواهند کرد.
البته که آکنه در دوران نوجوانی شیوع بیشتری دارد اما می‌تواند تا بزرگسالی باقی بماند و حتی در اواخر زندگی ایجاد شود؛ مهم است که بیماران این باورهای غلط را از بین ببرند و با اطلاعات دقیق به مدیریت آکنه نزدیک شوند.
درمان آکنه
چندین گزینه بدون نسخه برای مدیریت آکنه خفیف تا متوسط وجود دارد. این گزینه‌ها شامل استفاده از کرم‌ها، ژل‌ها و پاک‌کننده‌های موضعی هستند که حاوی موادی مانند بنزوئیل پراکسید، اسید سالیسیلیک یا گوگرد هستند.
این مواد با کاهش تولید روغن، باز کردن منافذ و از بین بردن باکتری‌ها عمل می‌کنند. لذا مهم است که محصولاتی را انتخاب کنید که مناسب نوع پوست شما هستند و دستورالعمل‌های مصرف آن‌ها را به دقت دنبال کنید.
درمان‌های بدون نسخه ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بهبود قابل توجهی را نشان دهند و در این زمان بسیار مهم است که به درستی و اصولی استفاده شوند تا اثرات خود را اعمال کنند.
درمان‌های نسخه‌ای برای آکنه:
برای موارد شدیدتر آکنه، مراجعه به متخصص پوست و به کارگیری داروهای دارای نسخه ممکن است لازم باشد. این درمان‌ها می‌توانند شامل رتینوئیدهای موضعی، آنتی بیوتیک‌ها یا داروهای خوراکی مانند ایزوترتینوئین باشند.
رتینوئیدهای موضعی با باز کردن منافذ و کاهش التهاب پوستی عمل می‌کنند، در حالی که آنتی بیوتیک‌ها به کشتن باکتری‌ها و کاهش التهاب جوش کمک می‌کنند.
ایزوترتینوئین یک داروی قوی است که برای موارد شدید آکنه استفاده می‌شود و استفاده از آن به طور کلی و در موارد خفیف توصیه نمی‌شود؛ زیرا می‌تواند عوارض جانبی قابل توجهی بر بدن داشته باشد.
از این رو مهم است که برای مصرف هر دارو و محصول پوستی با یک متخصص پوست مشورت کنید تا مناسب‌ترین درمان نسخه‌ای را برای نیازهای پوست خاص خود به کار بگیرید.
درمان‌های طبیعی برای آکنه:
علاوه بر درمان‌های سنتی، درمان‌های طبیعی نیز وجود دارند که می‌توانند به مدیریت آکنه کمک کند. به عنوان مثال، روغن درخت چای، دارای خواص ضدمیکروبی است و می‌تواند به صورت موضعی برای کاهش التهاب و از بین بردن باکتری‌ها در محل دارای آکنه استفاده شود.
ژل آلوئه ورا یکی دیگر از مواد طبیعی است که می‌تواند پوست تحریک شده را تسکین دهد و باعث بهبودی آن شود. توجه به این نکته مهم است که درمان‌های طبیعی ممکن است برای همه کارساز نباشند و توصیه می‌شود قبل از امتحان هر گونه درمان جدید بر روی پوست خود، با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.
درمان آکنه و تاثیر آن بر افزایش خطر سرطان
گزینه‌های درمان آکنه بسته به شدت و نوع آکنه متفاوت است. درمان‌های موضعی مانند بنزوئیل پراکسید و رتینوئیدها معمولاً برای آکنه‌های خفیف تا متوسط استفاده می‌شوند.
داروهای خوراکی مانند آنتی بیوتیک‌ها و ایزوترتینوئین برای موارد شدیدتر تجویز می‌شوند. در حالی که هدف اصلی این درمان‌ها مدیریت آکنه است، تأثیر بالقوه آن‌ها بر خطر ابتلا به سرطان نیز از تحقیقات مداوم است.
برخی از مطالعات نشان داده‌اند که برخی از داروهای ضد آکنه، مانند ایزوترتینوئین، ممکن است اثر محافظتی در برابر ایجاد برخی سرطان‌ها داشته باشند.
ایزوترتینوئین که همچنین به عنوان آکوتان شناخته می‌شود، یک داروی قوی است که تولید سِبوم را کاهش می‌دهد و دارای خواص ضدالتهابی است.
با این حال، تحقیقات بیشتری برای تعیین اثرات طولانی مدت درمان آکنه بر خطر سرطان مورد نیاز است.
چگونه از ایجاد آکنه جلوگیری کنیم؟
جلوگیری از بروز آکنه، بخش مهمی از مدیریت این بیماری است. پوست سالم را می‌توان با رعایت یک روتین پوستی منظم مراقبت از پوست که شامل پاکسازی ملایم و لایه برداری است، به دست آورد.
در این بین مهم است که از برداشتن یا فشار دادن ضایعات آکنه خودداری کنید؛ زیرا این امر می‌تواند منجر به ایجاد زخم و التهاب بیشتر شود. علاوه بر این، عدم استفاده از لوازم آرایشی چرب یا روغنی و محصولات مو می‌تواند به جلوگیری از مسدود شدن منافذ پوست کمک کند.
شستن مرتب روبالشتی‌ها، حوله‌ها و سایر مواردی که با صورت یا بدن تماس مستقیم دارند نیز می‌تواند به کاهش انتشار باکتری کمک کند و منجر به کاهش جوش‌زایی شود.
تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی برای مدیریت آکنه:
علاوه بر درمان‌های موضعی و خوراکی، ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی و رژیم غذایی نیز می‌تواند به مدیریت آکنه کمک کند. حفظ یک برنامه منظم مراقبت از پوست که شامل پاکسازی ملایم، استفاده از مرطوب کننده‌های پوستی مناسب و محافظت در برابر آفتاب باشد، مهم است.
اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید و همچنین استرس و کمبود خواب نیز می‌تواند به کاهش بروز آکنه کمک کند. علاوه بر این، یک رژیم غذایی متعادل که شامل مقدار زیادی میوه، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی باشد، می‌تواند سلامت کلی پوست را بهبود بخشد و التهاب آن را کاهش دهد.
مقابله با اسکار آکنه
اگرچه درمان اسکار آکنه می‌تواند چالش برانگیز باشد اما گزینه‌های مختلفی برای بهبود ظاهر آن‌ها وجود دارد. از جمله این موارد می‌توان به لایه برداری با لیزر، لایه برداری شیمیایی، میکرودرم ابریژن و پرکننده‌های پوستی اشاره کرد.
این درمان‌ها با ترویج تولید کلاژن، صاف کردن بافت پوست و کاهش ظاهر اسکارها کار می‌کنند. لذا مهم است که با یک متخصص پوست مشورت کنید تا بتوانید مناسب‌ترین درمان برای اسکار خاص خود را تعیین کنید.
تحقیقات نو ظهور و جهت گیری‌های آینده
ارتباط بالقوه بین سرطان و آکنه یک حوزه تحقیقاتی نسبتاً جدید است و بسیاری از سؤالات در این حوزه بی‌پاسخ مانده است؛ بنابراین انجام مطالعات بیشتر و تحقیقات گسترده‌تر در آینده برای ایجاد یک رابطه قطعی و شناسایی مکانیسم‌های زمینه‌ای که این دو شرایط را به هم مرتبط می‌کنند، موردنیاز است.
درک این ارتباطات ممکن است به استراتژی‌های پیشگیرانه جدید و مداخلات درمانی برای آکنه و سرطان منجر شود.
در نتیجه، در حالی که رابطه بین آکنه و سرطان هنوز در حال بررسی است، شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان دهنده ارتباط بالقوه بین این دو است.
التهاب مزمن، عوامل هورمونی و استعداد ژنتیکی از جمله مکانیسم‌های احتمالی مرتبط با سرطان و آکنه هستند. اتخاذ یک سبک زندگی سالم، جستجو و پیروی از توصیه‌های پزشکی حرفه‌ای و مطلع ماندن از تحقیقات در حال ظهور می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به هر دو بیماری کمک کند.
البته که تحقیقات بیشتری برای درک کامل پیچیدگی‌های این رابطه و هدایت رویکردهای درمانی آینده باید انجام شود.
آیا ارتباطی ژنتیکی بین آکنه و سرطان وجود دارد؟
عوامل ژنتیکی در ایجاد آکنه و سرطان نقش دارند. تغییرات ژنتیکی خاصی با افزایش خطر آکنه مرتبط است، در حالی که جهش‌های ژنی خاص برای افزایش استعداد ابتلا به انواع مختلف سرطان شناخته شده است.
از این رو درک اساس ژنتیکی هر دو شرایط، ممکن است بینش ارزشمندی را در مورد رابطه بالقوه سرطان و آکنه ارائه دهد.
چندین ژن درگیر در مسیرهای التهابی در بروز آکنه و سرطان نقش دارند. به عنوان مثال، تغییرات در ژن TNF-α که نقش مهمی در التهاب ایفا می‌کند، با افزایش خطر آکنه و همچنین انواع خاصی از سرطان مرتبط است.
در نهایت مطالعات و تحقیقات بیشتری برای آشکار کردن فعل و انفعالات ژنتیکی پیچیده و تأثیر آن‌ها بر ایجاد سرطان و آکنه لازم خواهد بود.
عوامل هورمونی آکنه و سرطان‌های مرتبط با تغییرات هورمونی
عدم تعادل هورمونی هم در آکنه و هم در سرطان‌های مرتبط با هورمون نقش مهمی دارد. آکنه اغلب در اثر تغییرات هورمونی در دوران بلوغ، بارداری و چرخه قاعدگی ایجاد می‌شود.
هورمون‌های آندروژن، مانند تستوسترون، می‌توانند غدد چربی را برای تولید چربی اضافی تحریک کنند و منجر به بروز آکنه شوند.
به طور مشابه، سرطان‌های مرتبط با هورمون، مانند سرطان سینه و پروستات، تحت تأثیر نوسانات هورمونی هستند.
لذا ارتباط بالقوه بین آکنه و سرطان‌های مرتبط با هورمون نشان می‌دهد که مداخلات هورمونی ممکن است در مدیریت هر دو بیماری نقش داشته باشد.
درمان‌های هورمونی، مانند داروهای ضدبارداری خوراکی و داروهای ضدآندروژن، معمولاً برای درمان آکنه جهت تنظیم سطح هورمون استفاده می‌شوند.
این درمان‌ها همچنین ممکن است پیامدهایی برای کاهش خطر سرطان‌های مرتبط با هورمون داشته باشند، اگرچه تحقیقات بیشتری برای اثبات اثربخشی آن‌ها موردنیاز است.
لذا اگر در مورد سلامت پوست خود نگرانی دارید یا سابقه خانوادگی سرطان دارید، مهم است که با متخصصان پزشکی در خصوص مصرف داروهای تاثیرگذار بر هورمون‌ها مشورت کنید.
متخصصین پوست و انکولوژیست‌ها می‌توانند مشاوره و راهنمایی شخصی متناسب با نیازهای خاص شما ارائه دهند و همواره به یاد داشته باشید، تشخیص زودهنگام و درمان برای مدیریت موثر آکنه و سرطان ایجاد شده در امتداد آن بسیار مهم است.
کلام آخر
در این مقاله‌ی بای بای سرطان به بررسی و موشکافی ارتباط میان سرطان و آکنه پرداختیم و این دو مسئله را به واسطه درمان‌هایی که ممکن است برای آکنه صورت گرفته و یا آکنه‌هایی که به جهت علل هورمونی در فرد ایجاد می‌شوند، بهم مرتبط دانستیم.
در ادامه نیز علل، علائم، انواع آکنه و راه‌های تشخیصی و درمانی این عارضه را شناختیم و مراجعه به متخصص پوست را از اقدامات مهم در جهت رفع آکنه‌های شدید بیان کردیم.
منابع
