گاهی عشق به خانواده و شوق ماندگار کردن خاطرات، حتی در آستانه مرگ، انگیزه‌ای می‌شود برای خلق آینده‌ای متفاوت. مایکل بومر، مرد ۶۱ ساله آلمانی که با سرطان لاعلاج دست‌وپنجه نرم می‌کرد، تصمیمی گرفت که مرزهای بین زندگی و فنا را جابه‌جا کرد: ساخت یک نسخه هوش مصنوعی از خودش. نسخه‌ای که نه‌تنها صدای او را حفظ کند، بلکه داستان‌ها، ارزش‌ها و نگاهش به زندگی را برای همیشه در کنار عزیزانش زنده نگه دارد. این تصمیم جسورانه، پلی شد میان امروز و نسل‌های آینده، تا یاد و حضور مایکل بومر هیچ‌گاه به خاطره‌ای دور تبدیل نشود.
داستان مایکل بومر
مایکل بومر مرد 61 ساله اهل آلمان است که با تشخیص سرطان لاعلاج دست و پنجه نرم می‌کند. وقتی فقط چند هفته به پایان زندگی او باقی مانده بود مایکل تصمیمی غیرمعمول اما جالب گرفت: ایجاد یک نسخه هوش مصنوعی (AI) از خودش. این هوش مصنوعی طراحی شد تا همسرش آنت، و پسرانش را پس از مرگ او همراهی کند.
داستان مایکل در دنیای هوش مصنوعی از آنجا شروع شد که او در ماه فروردین تشخیص سرطان خود را در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشت. این پست توجه دوستش رابرت لوکاسیو، بنیانگذار LivePerson و خالق Eternos.life را به خود جلب کرد؛ Eternos.life یک برنامه هوش مصنوعی است که برای کپی کردن هویت مردگان پس از مرگ طراحی شده است. مایکل که شیفته پتانسیل این فناوری بود فرصتی را پیش روی خود دید تا حضوری ماندگار برای خانواده‌اش، به‌ویژه همسر و دو پسر 24 و 30 ساله‌اش باقی بگذارد.
تمایل مایکل بومر به فناوری نقش مهمی در این تصمیم داشت. او به دلیل دوزبانه بودن و علاقه شدید به پیشرفت‌های فناوری پتانسیل هوش مصنوعی را بیش از یک چیز گذرا می‌دانست. او هوش مصنوعی را به عنوان ابزاری کاربردی می‌داند که می‌تواند دانش و تجربیات خود را برای نسل‌های آینده حفظ کند. مایکل بومر می‌گوید هرگز انسانی نبوده که دفتر خاطرات بنویسد و معتقد است که نسخه هوش مصنوعی خودش هدف مشابهی را دنبال می‌کند و به خانواده‌اش اجازه می‌دهد تا مدت‌ها پس از مرگ او به اطلاعات و خاطرات او دسترسی داشته باشند.
این هوش مصنوعی قابلیت را دارد که به نسل‌های آینده کمک کند. نوه‌های مایکل که بعضی از آنها برای به یاد آوردن او بسیار کوچک هستند این فرصت را خواهند داشت که او را از طریق هوش مصنوعی بشناسند. آنها قادر خواهند بود مستقیماً از پدربزرگ خود سؤال بپرسند و داستان‌هایش بشنوند و پلی به گذشته خانواده خود ایجاد کنند. این میراث دیجیتال تضمین می‌کند که تأثیر و ارزش‌های مایکل همچنان بخشی از زندگی آنها خواهد بود.
مایکل و خانواده اش تحت تاثیر قابلیت‌های Eternos.life قرار گرفتند. توانایی این هوش مصنوعی در حفظ ارزش‌ها و شخصیت فردی که نماینده آن است به ویژه قابل توجه بوده است. مایکل نسخه هوش مصنوعی از خود را به‌عنوان «دقیق» توصیف کرد که به خانواده‌اش اطمینان می‌دهد که هویت او دقیقاً کپی شده است.
در روزهایی که بیماری سایه سنگینی بر خانه‌شان انداخته بود، مایکل بومر و خانواده‌اش لحظات ناب و تکرارنشدنی را در کنار هم سپری کردند. گاهی پشت میزی کوچک، با یک فنجان قهوه داغ، مایکل خاطرات دوران جوانی‌اش را تعریف می‌کرد و صدای خنده‌های همسر و پسرانش فضای خانه را پر می‌کرد. آنها می‌دانستند که این لحظات کوتاه است، اما همین آگاهی باعث می‌شد هر ثانیه را با تمام وجود لمس کنند. برای مایکل، ضبط این داستان‌ها در قالب هوش مصنوعی، فقط یک پروژه فناورانه نبود؛ این یک قول عاشقانه بود که حتی پس از رفتنش، صدای خنده و نگاه مهربانش در قلب خانه‌شان زنده بماند.
ملاحظات عاطفی و عملی مایکل بومر
ایجاد یک نسخه هوش مصنوعی از خودش برای مایکل بومر فرآیندی با چالش‌های احساسی و عملی بوده است. این پروژه به او این امکان را داده که با مرگ خود کنار بیاید و با دانستن اینکه بخشی از او به ارائه آرامش و راهنمایی برای عزیزانش باقی خواهد ماند آرامش پیدا کند.
مایکل و همسرش آنت گفتگوهای اشکبار زیادی در مورد آینده داشتند. آنت از این فکر که دیگر نمی‌تواند از مایکل سوال بپرسد و پاسخ‌های آرام و متفکرانه او را دریافت کند ناراحت بود. این احساس به نیروی محرکه‌ای برای ایجاد این هوش مصنوعی تبدیل شد. مایکل با اطمینان از اینکه آنت همچنان می‌تواند از او راهنمایی بگیرد و صدایش را بشنود امیدوار شد که این فرآیند زندگی بدون او را آسان می‌کند.
آنت در مورد چگونگی استفاده از هوش مصنوعی صحبت کرده است. او معتقد است این ابزار به عنوان یک وسیله آرامش بخش عمل می‌کند یعنی ماشینی که می‌تواند برای او شعر بخواند یا به او کمک کند خاطرات ارزشمند را به خاطر بیاورد. او تصور می‌کند که از هوش مصنوعی سؤالاتی در مورد زندگی مشترک آنها مانند داستان نحوه ملاقات آنها یا نحوه خواستگاری مایکل نسخه هوش مصنوعی می‌پرسد. این فعل و انفعالات به آنت این امکان را می‌دهد که حتی پس از مرگ مایکل لحظات مشترکشان را دوباره تجربه کند و احساس نزدیکی به مایکل کند.
این هوش مصنوعی برای پسران مایکل راهی برای یادگیری در مورد پدر و تقویت پیوندشان با او بوده است. آنها در طول این فرآیند داستان‌ها و جزئیاتی در مورد زندگی مایکل کشف کردند که قبلاً نشنیده بودند. این خاطرات مشترک فرصت بی نظیری را برای این خانواده فراهم کرد تا بیشتر با هم ارتباط بگیرند و خاطرات ماندگاری را ایجاد کنند.
هوش مصنوعی چندین هدف عملی را نیز در دستور کار خودش دارد. یکی از مزیت‌های کلیدی این هوش مصنوعی توانایی آن در حفظ تاریخچه خانواده است. مایکل بومر تجربیات، داستان‌ها و اطلاعات خود را که اکنون در پایگاه داده هوش مصنوعی ذخیره می‌شود با دقت مستند کرده است. این دیتابیس تضمین می‌کند که نسل‌های آینده به اطلاعات مایکل دسترسی خواهند داشت و می‌توانند از تجربیات زندگی او یاد بگیرند.
مایکل این هوش مصنوعی را ابزاری برای نسل‌های آینده می‌داند تا دانش و تجربیات او را به ارث ببرند. او می‌داند که این هوش مصنوعی نمی‌تواند جایگزین او شود اما یک منبع ارزشمند برای خانواده او خواهد بود. این هوش مصنوعی راهی برای عزیزانش فراهم می‌کند تا با او ارتباط برقرار کنند و از دانش او بهره مند شوند.
یکی دیگر از جنبه‌های عملی هوش مصنوعی پتانسیل آن برای حفظ سنت و ارزش‌های خانوادگی است. این هوش مصنوعی به گونه‌ای طراحی شده که شخصیت، باورها و ارزش‌های مایکل بومر را داشته باشد و تضمین می‌کند که این جنبه‌های مهم هویت او حفظ می‌شوند. این یعنی که خانواده او می‌توانند به دریافت راهنمایی‌های مطابق با ارزش‌های مایکل پس از مرگ او ادامه بدهند.
این نسخه هوش مصنوعی از مایکل در حال حاضر محدود به صدا و متن است اما پتانسیل پیشرفت‌های بعدی نیز وجود دارد. او ابراز علاقه کرده که وقتی این فناوری در دسترس قرار گیرد در قالب ویدیویی نیز جاودانه شود. این امر واقع‌گرایی بیشتری را به این تعاملات اضافه می‌کند و به خانواده او اجازه می‌دهد نه تنها صدای او را بشنوند بلکه تصویر او را نیز ببینند.
فرآیند ایجاد هوش مصنوعی مایکل
تبدیل مایکل بومر به یک نسخه هوش مصنوعی از خودش کار ساده‌ای نبود. این فرآیند نیاز به برنامه ریزی دقیق، فناوری پیشرفته و منبعی از داستان‌ها و خاطرات شخصی داشت. این پروژه توسط رابرت لوکاسیو هدایت شد که سرویس هوش مصنوعی او در خلق یک نسخه بازنمایی دیجیتالی از افراد برای تعامل با عزیزانشان پس از مرگ تخصص دارد.
اولین قدم در این فرآیند آموزش هوش مصنوعی برای تقلید صدای مایکل بومر بود. این امر شامل ضبط نمونه‌های متعددی از گفتار او و دریافت تفاوت‌های ظریف لحن، عطف، و رفتار او بود. مایکل ساعت‌های بی‌شماری را صرف صحبت کردن با میکروفون و به اشتراک گذاشتن داستان‌هایی از زندگی‌اش و پاسخ به سؤالات فرضی کرد. این صدای ضبط شده داده‌هایی را در اختیار هوش مصنوعی قرار داد که برای تکرار روش منحصر به فرد او در صحبت کردن به آن نیاز داشت.
در مرحله بعدی مایکل بومر باید هوش مصنوعی را با داستان‌ها و خاطرات شخصی خود تغذیه می‌کرد. این امر شاید از نظر احساسی چالش برانگیزترین بخش فرآیند بود. مایکل باید عمیقاً در گذشته خود کند و کاو می‌کرد و وقایع، تجربیات و حکایاتی را که زندگی او را شکل می‌دادند به یاد می‌آورد. او داستان‌هایی در مورد دوران کودکی، شغل، ازدواج و تجربیاتش به عنوان یک پدر به اشتراک گذاشت. هر داستان به دقت مستند شده و در پایگاه داده هوش مصنوعی آپلود شد.
مایکل بومر این روند را طی مصاحبه‌ای در یک پادکست توضیح داد. همانطور که مایکل به کار روی هوش مصنوعی ادامه داد متوجه شد که این فرآیند مزایای غیرمنتظره‌ای دارد. به اشتراک گذاشتن داستان‌ها و خاطراتش با هوش مصنوعی او را به پسرانش نزدیک‌تر کرد. مایکل این تجربه را بیان کرد و تاکید داشت که این یک راه منحصر به فرد برای خانواده‌اش برای ارتباط و درک بهتر او بود.
جنبه فنی ایجاد هوش مصنوعی پیچیده است. هوش مصنوعی باید بتواند سؤالات را پردازش کند، در پایگاه داده داستان‌ها و اطلاعات مایکل جستجو کند و پاسخ‌هایی تولید کند که شخصیت و ارزش‌های او را منعکس می‌کند. آن را مانند یک ابر تصور کنید که در آن تمام اطلاعاتی که مایکل بومر ارائه کرده است ذخیره می‌شود. وقتی سوالی پرسیده می‌شود هوش مصنوعی در این ابر جستجو می‌کند، اطلاعات مربوطه را انتخاب کرده و آنها را در یک پاسخ منسجم جمع می‌کند. مایکل این فرآیند را به چیدن یک پازل تشبیه کرد که در آن هر بخش از اطلاعات برای ایجاد یک پاسخ کامل در کنار هم قرار می‌گیرد.
مایکل در طول این فرآیند همچنان بر کاربردهای عملی هوش مصنوعی متمرکز بود. او به هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای حفظ دانش و تجربیات خود نگاه می‌کند تا وسیله‌ای برای دستیابی به زندگی ابدی. او گفت: «اگر خاطرات خود را بنویسید زندگی ابدی ندارید. من می‌خواهم دانش و تجربه‌ام را بدهم و بعد بروم… و می‌خواهم نسل‌های بعدی تا آنجا که ممکن است تجربه و دانش من را به ارث ببرند.»
ملاحظات اخلاقی و پیامدهای اجتماعی داستان مایکل
ایجاد یک نسخه هوش مصنوعی از خود مزایای متعددی را ارائه می‌دهد اما ملاحظات اخلاقی و پیامدهای اجتماعی مهمی را نیز به همراه دارد. همانطور که این فناوری گسترده تر می‌شود پرداختن به این مسائل برای اطمینان از استفاده مسئولانه و اخلاقی از آن بسیار مهم است.
یکی از دغدغه‌های اخلاقی اولیه مسئله رضایت است. ضروری است که فردی که کپی او ایجاد می‌شود رضایت آگاهانه را برای این فرآیند بدهد. این شامل آشنایی با چگونگی استفاده از AI، دسترسی به آن و نوع اطلاعاتی است که ذخیره خواهد شد. در مورد مایکل بومر، او تصمیمی آگاهانه برای ایجاد نسخه خودش از هوش مصنوعی گرفت و کاملاً از کاربردها و پیامدهای بالقوه آن آگاه بود. ایجاد دستورالعمل‌های روشن برای محافظت از افرادی که ممکن است سطح آشنایی یا تمایل یکسانی نداشته باشند مهم است.
حریم خصوصی یکی دیگر از ملاحظات اخلاقی مهم در این زمینه است. هوش مصنوعی حجم زیادی از اطلاعات شخصی از جمله داستان، خاطرات با جزئیات دقیق و داده‌های حساس را ذخیره می‌کند. حفاظت از این اطلاعات برای محافظت از حریم خصوصی افراد و جلوگیری از دسترسی غیرمجاز بسیار مهم است. باید تدابیر امنیتی قوی اجرا شود تا اطمینان حاصل شده که داده‌ها امن نگه داشته می‌شوند و فقط برای کاربران مجاز قابل دسترسی هستند. در مورد مایکل بومر، داده‌های ذخیره شده در هوش مصنوعی برای استفاده خانواده او در نظر گرفته شده اما اطمینان از مدیریت مسئولانه این دسترسی بسیار مهم است.
پتانسیل سوء استفاده از فناوری یکی دیگر از نگرانی‌های اخلاقی در این مبحث است. هوش مصنوعی می‌تواند آرامش را برای عزیزان فراهم کند اما می‌تواند به روش‌هایی مخرب نیز استفاده شود. برای مثال خطر دستکاری هوش مصنوعی برای ارائه اطلاعات نادرست یا استفاده برای مقاصد تجاری بدون رضایت فرد وجود دارد. ایجاد دستورالعمل‌های اخلاقی و چارچوب‌های نظارتی می‌تواند به کاهش این خطرات کمک کرده و اطمینان حاصل کند که از این فناوری برای هدف مورد نظر خود استفاده می‌شود.
پیامدهای اجتماعی ایجاد نسخه هوش مصنوعی از افراد نیز قابل توجه است. این فناوری این پتانسیل را دارد که طرز تفکر ما در مورد حافظه، میراث و هویت را تغییر بدهد. به این ترتیب با حفظ نسخه‌های دیجیتالی خود راه جدیدی برای نسل‌های آینده ایجاد می‌کنیم تا با اجداد خود ارتباط برقرار کنند و میراث آنها را بفهمند. این امر تأثیر عمیقی بر نحوه درک ما از جایگاه خود در جهان و ارتباطات ما با گذشته خواهد داشت.
اما در نظر گرفتن تأثیر اجتماعی گسترده‌تر این فناوری مهم است. برای مثال این روند پیامدهایی برای نحوه پردازش غم و اندوه و از دست دادن عزیزانمان وجود داشته باشد. تعامل با نسخه دیجیتالی یکی از عزیزان متوفی می‌تواند باعث آرامش شود اما بر روند طبیعی سوگواری نیز تأثیر می‌گذارد. ایجاد تعادل بین ارائه حمایت و اجازه دادن به افراد برای کنار آمدن با فوت عزیز خود به روشی سالم و طبیعی ضروری است.
استفاده از هوش مصنوعی برای حفظ و به اشتراک گذاری خاطرات نیز سوالاتی را در مورد اصالت و ماهیت تجربه انسانی ایجاد می‌کند. هوش مصنوعی می‌تواند صدای یک فرد را تکرار کند و داستان‌های او را به اشتراک بگذارد اما این پروسه مانند تعامل با خود شخص نیست. مهم است که محدودیت‌های فناوری را بشناسیم و اطمینان حاصل کنیم که از آن برای تکمیل روابط و تجربیات انسانی به جای جایگزین کردن آن استفاده می‌کنیم.
چگونه یک نسخه هوش مصنوعی شخصی بسازیم
هدف و خروجی را مشخص کنید
- کاربرد اصلی: همراهی عاطفی خانواده؟ آرشیو تاریخچه شفاهی؟ پاسخ به پرسش‌های متداول خانوادگی؟
- قالب خروجی: متن + صدا (حداقل)، ویدئو آواتار (در فاز بعد).
- حدود پاسخ‌گویی: حوزه‌های مجاز (مثلاً خاطرات شخصی) و حوزه‌های ممنوع (مشاوره پزشکی/حقوقی).
نکته: هرچه محدوده دقیق‌تر باشد، کیفیت و ایمنی پاسخ‌ها بالاتر می‌رود.
داده‌های لازم را جمع‌آوری کنید (Minimum Viable Dataset)
- زندگی‌نامه ساختاریافته: تاریخ‌ها، مکان‌ها، وقایع مهم، ارزش‌ها، باورها.
- داستان‌های شخصی: ۳۰–۵۰ روایت کوتاه (۱–۳ دقیقه) از کودکی، تحصیل، عشق، کار، شکست‌ها و موفقیت‌ها.
- رسانه‌ها: ۳۰–۶۰ دقیقه صدای باکیفیت (نمونه‌های متنوع لحن)، ۱۰–۲۰ عکس با توضیح، ویدئوهای کوتاه.
- اسناد منتخب: نامه‌ها، یادداشت‌ها، پست‌های شبکه‌های اجتماعی (با تاریخ و توضیح زمینه).
ضبط صدا و آماده‌سازی آن
- کیفیت: میکروفون یقه‌ای یا USB؛ محیط ساکت؛ 44.1kHz/48kHz، WAV.
- سناریو: لیست سؤالات راه‌انداز (پایین آورده‌ام) را بخوانید و به‌صورت مکالمه پاسخ دهید.
- تنوع: لحن‌های مختلف (آرام، هیجان‌زده، تأملی)؛ مکث طبیعی؛ خنده‌ها/واکنش‌ها.
- پاک‌سازی: حذف نویز، برش سرفه/مکث‌های طولانی، نام‌گذاری فایل‌ها مطابق موضوع.
بانک سؤال برای روایت‌سازی
- اولین خاطره‌ای که از پدربزرگ/مادربزرگ داری چیست؟
- سخت‌ترین تصمیم شغلی‌ات چه بود و چرا؟
- سه ارزشی که نمی‌خواهی از خانواده‌ات جدا شود چیست؟
- یک شکست مهم که بعدها به فرصت تبدیل شد؟
- اگر به ۲۰سالگی‌ات نامه بنویسی، چه می‌گویی؟
ساخت پایگاه دانش (دانشنامه شخصی)
- ساختاردهی: هر داستان یک «رکورد» با عنوان، تاریخ، افراد، مکان، خلاصه، پیام.
- تبدیل به FAQ: پرسش‌های پرتکرار خانواده را لیست و برای هرکدام پاسخ کوتاه + روایت مرتبط بنویسید.
- نقشه ارزش‌ها: (مثلاً «صداقت»، «مسئولیت»، «خانواده») و مثال‌های واقعی هر ارزش.
چه چیزی بنویسیم و چه چیزی ننویسیم
- ✔ خاطرات، شوخی‌های خانوادگی، عادات، توصیه‌های زندگی
- ✖ اسرار دیگران، اطلاعات مالی حساس، رمزها/پسوردها، توصیه‌های تخصصی خطرزا
انتخاب پلتفرم و معماری
- گزینه‌های آماده: سرویس‌های «میراث دیجیتال/Legacy AI» که مکالمه، صدا و آرشیو را یک‌جا می‌دهند.
- گزینه نیمه‌سفارشی: یک بات مکالمه + موتور تبدیل متن به گفتار (TTS) + پایگاه دانش ساختاریافته.
- گزینه حرفه‌ای: پیاده‌سازی خصوصی روی سرور شخصی با کنترل کامل داده‌ها و ماژول‌های جداگانه (جست‌وجو، استنتاج، صدا، آواتار).
توصیه عملی: اگر اول راهید، با نسخه متن + صدا شروع کنید؛ ویدئو آواتار را به فاز ۲ موکول کنید.
طراحی شخصیت (Persona) و دستورالعمل‌ها
- بیانیه شخصیت: سن، پیش‌زمینه، لحن، عبارات تکی، حدود پاسخ.
- سبک پاسخ: کوتاه، مهربان، با مثال شخصی؛ در موضوعات حساس «ارجاع به انسان واقعی».
- قواعد ایمنی: پرهیز از توصیه پزشکی/حقوقی؛ اگر سؤال تخصصی بود → پیشنهاد صحبت با متخصص.
نمونه دستورالعمل کوتاه
«من نسخه دیجیتال مایکل بومر هستم؛ هدفم حفظ خاطرات و ارزش‌هاست. درباره خانواده، کار و درس‌های زندگی صحبت می‌کنم. در مسائل پزشکی/مالی توصیه نمی‌دهم و پیشنهاد می‌کنم با متخصص مشورت کنید. لحنم صمیمی و دقیق است.»
پیوند پرسش به پاسخ (Retrieval)
- از یک سامانه جست‌وجوی معنایی روی داستان‌ها استفاده کنید تا پاسخ‌ها با استناد به خاطرات برگردند.
- ارجاع داخلی: «یادته سفر ۲۰۱0 به مونیخ؟ (رکورد s_028)» تا ردیابی و ویرایش بعدی ساده باشد.
ادغام صدا (TTS/Voice Clone)
- مدل صدا را با همان فایل‌های پاک‌سازی‌شده آموزش دهید.
- خروجی: پاسخ متنی → تبدیل به گفتار با لحن و مکث‌های طبیعی.
- کنترل لحن: پارامترهای سرعت، شدت، مکث قبل/بعد از جمله‌های احساسی.
حقوق، رضایت و اخلاق
- رضایت آگاهانه: اگر شخص زنده است، یک رضایت‌نامه امضا شود؛ حدود استفاده و دسترسی مشخص.
- مالکیت داده: تعیین مالک قانونی محتوا بعد از فوت؛ وارثان مجاز.
- حریم خصوصی: حذف یا ناشناس‌سازی نام‌های ثالث؛ لاگ‌گیری دسترسی.
- سوگواری سالم: استفاده به‌عنوان «یادآور و آرامش»، نه جایگزین درمان غم؛ محدودیت زمان/تکرار مکالمه برای شروع.
الگوی کوتاه رضایت
«من، … ، اجازه می‌دهم داده‌های صوتی/متنی/تصویری‌ام برای ساخت یک نمایه هوش مصنوعی با هدف یادبود خانوادگی استفاده شود. این نمایه حق ارائه توصیه تخصصی ندارد. دسترسی صرفاً برای [نام‌ها] مجاز است. هر زمان قابل لغو/حذف است.»
امنیت و نگهداری
- رمزنگاری در حال انتقال و در حال سکون.
- پشتیبان‌گیری ۳-۲-۱: سه کپی، دو رسانه متفاوت، یک نسخه آفلاین.
- کنترل دسترسی: حساب‌های جدا، احراز دومرحله‌ای، ثبت رویدادها.
- برنامه حذف/ویرایش: امکان «حق فراموش شدن» برای اعضای خانواده.
آزمایش خانوادگی و بازبینی
- یک جلسه تست با همسر/فرزندان: سؤال واقعی بپرسند، دقت و لحن را بسنجند.
- لیست خطاها: پاسخ‌های مبهم/حساس را علامت‌گذاری و دانشنامه را به‌روزرسانی کنید.
- بازخورد دوره‌ای: هر ۶ ماه یک‌بار بازبینی ارزش‌ها، داستان‌های تازه، اصلاحات.
جدول خلاصه مسیر اجرا
| فاز | خروجی کلیدی | مدت تقریبی |
|---|---|---|
| تعیین هدف و حدود | سند دامنه و شخصیت | ۱–۲ روز |
| جمع‌آوری داده | داستان‌ها، صوت، عکس‌ها | ۷–۱۴ روز |
| پاک‌سازی/برچسب‌گذاری | پرونده ساختاریافته + متادیتا | ۳–۵ روز |
| ساخت نمونه اولیه | بات متنی + صدا | ۳–۷ روز |
| تست خانوادگی | لاگ خطا و بهبود | ۲–۴ روز |
| استقرار امن | پشتیبان‌گیری و کنترل دسترسی | ۱–۲ روز |
نظرات کاربران شبکه‌های اجتماعی درباره کار مایکل بومر
بازتاب احساسی همسر در اولین آزمایش‌ها
همسر مایکل بومر هنگام شنیدن صدای دیجیتال وی، با شور و تعجب گفت:
«مایکل… این واقعاً تو هستی!»
این جمله ساده اما پرمغز، نشان‌دهنده میزان شباهت و اثرگذاری هوش مصنوعی ساخته‌شده بود.
واکنش رسانه‌ای: لحظه‌ای احساسی و نزدیک‌تر شدن به خانواده
مایکل بومر به رسانه‌ها گفته است این تجربه باعث شد به پسرانش نزدیک‌تر شود:
«در این وضعیت ناخواسته قرار گرفتیم و کشف نکته‌های کوچک درباره من که قبلاً نمی‌دانستند، خوشی‌های کوچک زیادی برایمان داشت.»
حس حاضربودن پس از مرگ
او گفت این فناوری به او امکان می‌دهد حتی پس از مرگ هم «اینجا باشد»:
“این فرصت را دارم که پس از مرگ هم حضور داشته باشم.”
واکنش جامعه رسانه‌ای و کارشناسان
در یک گزارش تحقیقی پیرامون فناوری‌هایی مشابه، یک پژوهشگر دانشگاه کمبریج بیان کرده است:
«اگر کتاب زندگی‌نامه‌ای نوشته بودم که همه می‌خواندند، بیشتر بی‌مرگ می‌شدم تا این نسخه هوش مصنوعی.»
او این فناوری را «آزمایشی فرهنگی-فناورانه بزرگ» می‌داند.بازتاب رسانه‌های معتبر درباره پروژه‌ی AI مایکل بومر
1. خبرگزاری معتبر Associated Press (AP News)
- نسخه‌ای از این خبر در AP تحت عنوان «Mourners can now speak to an AI version of the dead. But will that help with grief?» منتشر شد. گزارش به همکاری مایکل بومر با Eternos و ساخت یک نسخه هوش مصنوعی از خویش اشاره دارد که خانواده را قادر می‌سازد پس از مرگش با او در ارتباط باشند. در این مقاله برخی نگرانی‌های انگیخته‌شده درباره تأثیرات طولانی‌مدت این فناوری بر روند سوگ مطرح شده است. تأکید شده که هنوز برای درک کامل پیامدهای عاطفی و روانشناختی آن زمان و داده‌های بیشتری لازم است و استفاده از چنین فناوری‌ها را یک «آزمایش فنّـو‌ـفرهنگی گسترده» توصیف کرده‌اند.
2. پلتفرم خبری Yahoo Finance
- در گزارشی با عنوان «Griefbots promise an eternal legacy—but at what cost?» به پروژه مایکل بومر و همکاری‌اش با Eternos.life اشاره شده است. این مقاله بر تأثیرات گسترده‌تر فناوری در حوزه «حفظ ارث دیجیتال» تأکید کرده و پرسش‌هایی درباره هزینه‌های عاطفی، اجتماعی و اخلاقی آن مطرح کرده است.
3. شبکه خبری NBC و رسانه‌های آلمانی (ZDF، Frankfurter Allgemeine Zeitung)
- سایت رسمی Eternos در بخش “Press” اشاره کرده که NBC خبری درباره استفاده مایکل بومر از AI برای کمک به یادآوری خانواده منتشر کرده است. همچنین، رسانه‌های آلمانی مانند ZDF و نشریه Frankfurter Allgemeine Zeitung درباره روند ساخت این نسخه دیجیتال و اهداف انسانی پشت آن گزارش‌هایی منتشر کرده‌اند.
4. روزنامه New York Post
- مقاله‌ای با عنوان «I have just weeks left to live — but thanks to AI, my family can talk to me forever» منتشر شد. این گزارش بر ثبت خاطرات و ویژگی‌های صدای مایکل بومر به‌صورت AI تأکید داشته و بیان می‌کند که این تجربه برای خانواده‌اش — به‌ویژه همسر و فرزندان — منبع آرامشی بزرگ بوده است. همچنین برخی جزئیات فنی مثل هزینه ساخت AI و مراحل آماده‌سازی آن ذکر شده است.
5. سایر رسانه‌های بین‌المللی (مانند Independent و Al Jazeera)
- The Independent گزارش کرده مردی در مراحل پایانی زندگی‌اش تلاش کرد تا نسخه دیجیتال خود را برای حمایت روحی همسرش بسازد. او در این مسیر نه‌تنها صدای خودش را ضبط کرد، بلکه خاطراتی را بازگو کرد که فرزندانش قبلاً نشنیده بودند و این تجربه باعث نزدیکی عمیق‌تر آنها شده بود.
- Al Jazeera نیز در یک گزارش جامع‌تر درباره فناوری‌های مشابه «بازگشت مردگان با AI» نوشت و این پروژه‌ها را در چارچوب بزرگ‌تر ایجاد «دوقلوی دیجیتال» بررسی کرد. استفاده از این فناوری برای حفظ خاطرات، اما همراه با پرسش‌هایی درباره پیامدهای روحی و اخلاقی آن، محور گزارش بوده است.
کلام آخر
داستان مایکل بومر، بیش از هر چیز، یادآور این حقیقت است که عشق و خاطره، فراتر از محدودیت‌های جسم و زمان، می‌توانند ادامه پیدا کنند. او با بهره‌گیری از فناوری، میراثی ساخت که همچنان به عزیزانش آرامش و راهنمایی می‌بخشد؛ حتی پس از آنکه دیگر در کنارشان نیست. این تجربه نشان می‌دهد که پیشرفت‌های علمی، اگر با قلب و انسانیت همراه شوند، می‌توانند نه‌فقط زندگی، که خاطرات و ارزش‌های ما را نیز جاودانه کنند. در «بای بای سرطان» باور داریم که هر داستان الهام‌بخشی می‌تواند جرقه‌ای برای امید و نوآوری باشد درست مانند مایکل بومر که در آخرین روزهایش، نوری برای فردا روشن کرد.
