سرطان هوچکین که با نام لنفوم هوچکین نیز شناخته می‌شود را می‌توان نوعی سرطان دانست که به طور اختصاصی سیستم لنفاوی را تحت تاثیر خود قرار داده و سطوح مختلفی از این درگیری را در یدن ایجاد می‌کند.
از این رو در این مقاله‌ی بای بای سرطان قصد داریم این سرطان نام آشنا به طور کامل یعنی از چیستی تا علائم و روش‌های درمانی موثر برای آن، مورد بحث و بررسی قرار دهیم.
سرطان هوچکین؛ بررسی چیستی و چگونگی
این سرطان که همچنین به عنوان لنفوم هوچکین نیز در بین اهل درمان شهرت دارد، نوعی سرطان است که سیستم لنفاوی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
این بیماری اولین بار توسط توماس هوچکین در سال ۱۸۳۲ کشف و بررسی شد و از آن زمان تا کنون، پیشرفت قابل توجهی در درک و درمان این بیماری حاصل شده است.
سرطان هوچکین از سلول‌های غیرطبیعی در غدد لنفاوی که بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند، نشأت گرفته و ایجاد می‌شود.
این سلول‌های غیرطبیعی که سلول‌های رید استرنبرگ نامیده می‌شوند، سلول‌هایی هستند که ویژگی‌های بیماری و مشخصه‌های این سرطان را از خود بروز می‌دهند.
لذا در این قسمت از مقاله ما قصد داریم تا به علل، عوامل خطر، تشخیص و گزینه‌های درمانی لنفوم هوچکین بپردازیم و هرگونه اصلاعاتی که در خصوص این بیماری خاص وجود دارد را بازگو کنیم؛ از طرفی تحقیقات و درمان‌های هدفمند که در سال‌های اخیر در جهت بهبود این بیماری پدیدار شده‌اند را نیز بررسی خواهیم کرد.
درک علل و عوامل خطر سرطان هوچکین:
برخلاف سایر انواع سرطان و بیماری‌ها، علت دقیق بروز سرطان هوچکین همچنان ناشناخته باقی مانده است اما تحقیقات چندین عامل خطر را شناسایی کرده‌اند که ممکن است احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.
براساس باور متخصصین حوزه سرطان، ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد سرطان هوچکین نقش دارند که برخی از این عوامل خطر شناخته شده، عبارتند از:
ضعف سیستم ایمنی، قرار گرفتن در معرض عفونت‌های خاص مانند ویروس اپشتین بار، سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان‌های مختلف بخصوص سرطان هوچکین و سن که به طور کلی جوانان نسبت به افراد مسن بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار می‌گیرند و نسبت به ابتلا به این بیماری مستعد‌تر هستند.
با این حال توجه به این نکته ضروری است که داشتن یک یا چند مورد از این عوامل خطر نیز بروز و توسعه این سرطان را در افراد تضمین نمی‌کند؛ چرا که ممکن است بسیاری از افراد مبتلا به لنفوم هوچکین، هیچ عامل خطر قابل شناسایی پیش از ابتلا به این بیماری نداشته باشند.
بررسی علائم و نحوه تشخیص لنفوم هوچکین
این سرطان می‌تواند با علائم و نشانه‌های مختلفی در افراد تظاهر پیدا کند که ممکن است این علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند.
شایع‌ترین علامت، تورم بدون درد غدد لنفاوی در ناحیه گردن، زیر بغل با کشاله ران است. لازم به ذکر است که این تنها نشانه‌ی این بیماری نیست.
علائم دیگر سرطان هوچکین ممکن است شامل کاهش وزن بدون دلیل، تب، تعریق شبانه، خستگی و حتی خارش باشند.
تمامی این علائم ممکن است ناشی از پاسخ ایمنی بدن به سلول‌های غیرطبیعی خودش باشد که در غدد لنفاوی وجود دارند.
البته که ضروری است تا در صورت تداوم یا وخیم‌تر شدن هرکدام از این علائم، با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت شود زیرا تشخیص زودهنگام لنفوم هوچکین، برای رسیدن به درمان موفقیت آمیز آن بسیار مهم است.
تشخیص سرطان هوچکین:
در صورتی که فرد هر کدام از علائم گفته شد را داشته باشد و یا مشکوک به ابتلا به سرطان هوچکین باشد، پزشک متخصص یک سری آزمایشات و اقدامات را برای اطمینان از وجود و یا عدم وجود سرطان هوچکین در فرد تجویز خواهد کرد.
این اقدامات و آزمایشات تشخیصی ممکن است شامل مواردی همچون معاینه فیزیکی، آزمایش خون، اسکن تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا پت اسکن و بیوپسی از غدد لنفاوی آسیب دیده باشد.
همانطور که می‌دانید، در طی پروسه متود تشخیصی بیوپسی قطعه کوچکی از بافت درگیر که مبتلا به سرطان هوچکین غدد لنفاوی بافت مورد نظر هستند، برداشته می‌شود تا برای بررسی میکروسکوپی دقیق و بافت شناسی به آزمایشگاه فرستاده شود.
این متود تشخیصی به متخصصین و انکولوژیست‌ها این امکان را می‌دهد تا وجود سلول‌های رید استرنبرگ را که مشخصه سرطان هوچکین هستند، شناسایی کنند؛ پس از تایید تشخیص، ممکن است آزمایشات بیشتری برای تعیین سطح و میزان وخامت بیماری لازم باشد.
سطوح مختلف سرطان هوچکین
به طور کلی سطح‌بندی بیماری‌ها بخصوص سرطان هوچکین بخشی ضروری از روند تشخیص میزان وخامت بیماری و همچنین هدایت تصمیمات درمانی است.
سیستم سطح‌بندی که معمولا برای سرطان هوچکین استفاده می‌شود، سیستم سطح‌بندی Ann Arbor است که این بیماری را در چهار سطح مختلف طبقه‌بندی می‌کند و شامل سطح 1، سطح 2، سطح 3 و سطح 4 است.
سطح ۱ نشان می‌دهد که سرطان هوچکین به یک ناحیه از غدد لنفاوی و یا یک اندام خاص محدود می‌شود که حاکی از آن است که بیماری در مراحل اولیه خود قرار دارد و نگران کننده نیست.
سطح ۲ بیانگر آن است که دو یا چند غدد لنفاوی در یک سمت دیافراگم درگیر شده است. سطح ۳ نشان دهنده درگیری غدد لنفاوی در هر دو طرف دیافراگم است و سطح ۴ نیز بیان کننده این است که سرطان بسیار پیشرفت کرده است و به اندام‌ها یا بافت‌های دور دست گسترش پیدا کرده است؛ سطح‌بندی سرطان هوچکین به تعیین رویکرد درمانی مناسب و همچنین پیش آگهی مورد انتظار بیمار کمک می‌کند.
گزینه‌های درمان سنتی برای سرطان هوچکین
به طور کلی درمان سرطان هوچکین معمولا شامل ترکیبی از متودهای درمانی شیمی درمانی‌و پرتو درمانی است.
همانطور که می‌دانید در متود شیمی درمانی از داروهای قوی ضدسرطان برای از بین بردن سلول‌های سرطانی در سراسر بدن استفاده می‌شود.
در حالی که در پرتو درمانی پرتوهای پرانرژی برای هدف قرار دادن و تخریب سلول‌های سرطانی در مناطق خاصی از بدن به کار گرفته می‌شوند.
نوع داروهای خاص تجویز شده و تکنیک‌های پرتودرمانی مورد استفاده ممکن است بسته به سطح بیماری و ویژگی‌های فردی و بیمار متفاوت باشد.
در برخی موارد ممکن است از متود عمل جراحی نیز برای برداشن غدد لنفاوی درگیر و آسیب دیده یا سایر بافت‌های آسیب دیده بدن استفاده شود.
هدف از استفاده از این متودهای درمانی، از بین بردن کامل سلول‌های سرطانی هوچکین بوده؛ به طوری که دیگر هیچ اثری از آن‌ها در بدن دیده نشود.
امروزه با پیشرفت گزینه‌های درمانی و مراقبت‌های حمایتی، پیش آگهی و روند درمانی سرطان هوچکین به طور قابل توجهی در سال‌های اخیر بهبود یافته است.
پیشرفت در زمینه تحقیق و درمان سرطان هوچکین:
به گفته‌ی متخصصین، در سال‌های اخیر پیشرفت‌های هیجان انگیزی در تحقیق و درمان سرطان هوچکین به وجود آمده است.
یکی از مهم‌ترین پشرفت‌هایی که در این امر حاصل شده است، توسعه درمان هدفمند بوده است که در آن داروهایی خاصی تجویز می‌شوند که تنها به سلول‌های سرطانی هوچکین در غدد لنفاوی یا سایر قسمت‌های بدن حمله می‌کنند.
هدف استفاده از این متود درمانی، از بین بردن سرطان و کاهش آسیب به سایر سلول‌های طبیعی بدن است؛ به همین افرادی که از این متود درمانی استفاده می‌کنند، کم‌ترین عارضه جانبی را تجربه خواهند کرد.
این متود درمانی با مسدود کردن مولکول‌ها یا مسیرهای خاص که به سلول‌های سرطانی مواد غذایی مورد نیاز را می‌رسانند، باعث می‌شود که سلول‌های سرطانی رفته رفته ضعیف‌تر شده و در نهایت از بین بروند.
از نمونه‌های درمان هدفمندی که در سرطان هوچکین مورد استفاده قرار گرفته است، می‌توان به آنتی بادی‌های مونوکلونال و مهار کننده‌های ضدسلول‌های ایمنی اشاره نمود.
این درمان‌ها نتایج امیدوار کننده‌ای را در آزمایش‌های بالینی نشان داده‌اند و به طور فزاینده‌ای در پروتکل‌های درمانی استاندارد گنجانده می‌شوند.
ایمونوتراپی و نقش آن در درمان سرطان هوچکین
علاوه بر متودهای درمانی سنتی که نام برده شد، از ایمونوتراپی نیز می‌توان استفاده نمود. ایمونوتراپی به عنوان یک رویکرد درمانی امیدوارکننده برای سرطان هوچکین به کار گرفته می‌شود.
این درمان نوآورانه از قدرت سیستم ایمنی برای مبارزه با سرطان استفاده می‌کند. همانطور که می‌دانید ایمونوتراپی با تحریک پاسخ ایمنی بدن در برابر سلول‌های سرطانی یا از طریق تقویت فعالیت سلول‌های ایمنی و یا با هدف قرار دادن مولکول‌های خاص بر روی سلول‌های سرطانی، تاثیرات خود را اعمال می‌کند.
در خصوص سرطان هوچکین، ایمونوتراپی در بیمارانی که سرطان آن‌ها پیشرفت کرده است و یا بیمارانی که درمان‌های سنتی در از بین بردن سلول‌های سرطانی موفق نبوده‌اند، موفقیت چشمگیری از خود نشان داده است.
استفاده از مهارکننده‌های ایمن، مانند پمبرولیزوماب و نیولوماب، منجر به بروز پاسخ‌های پایدار و بهبود نتایج درمان در این بیماران شده است.
ایمونوتراپی به طور مداوم در حال پیشرفت و بهبود است؛ به طوری که امیدی را برای بهبود شرایط زندگی و احتمال بقای بیماران مبتلا به سرطان هوچکین ارائه می‌دهد.
کارآزمایی‌های بالینی و درمان‌های تجربی برای سرطان هوچکین
کارآزمایی‌های بالینی نقش حیاتی در پشبرد درک و درمان سرطان هوچکین دارند. این کارآزمایی‌های بالینی ایمنی و اثربخشی داروها، درمان‌ها و رویکردهای درمانی جدید را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.
شرکت در یک کارآزمایی بالینی می‌تواند دسترسی به درمان‌های پیشرفته را برای بیمارانی فراهم کند که برای عموم و سایر بیماران مبتلا به سرطان هوچکین و یا سایر سرطان‌ها در دسترس نباشد.
درمان‌های تجربی که در مورد کارآزمایی بالینی سرطان هوچکین مورد بررسی قرار می‌گیرند، شامل درمان‌های هدفمند جدید، ایمونوتراپی و درمان‌های ترکیبی است.
هدف این کارآزمایی‌ها، بهبود هرچه بیشتر نتایج و شناسایی گزینه‌های درمانی شخصی‌تر و مناسب‌تر برای بیماران مبتلا به سرطان هوچیکن است.
برای بیماران مهم است که در مورد فرصت‌های کارآزمایی بالینی که ممکن است به وجود بیاید با ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنند تا مشخص شود که آیا آن‌ها واجد شرایط شرکت در این کارآزمایی‌ها هستند و یا می‌توانند از مشارکت در این پروژه‌ها بهره‌ای ببرند یا خیر.
پشتیبانی و حمایت برای بیماران مبتلا به سرطان هوچکین
کنار آمدن با تشخیص سرطان هوچکین می‌تواند برای بیماران و عزیزانشان بسیار سخت و طاقت فرسا باشد. با این حال، پشتیبانی و حمایت مناسبی برای کمک به تسهیل پروسه درمان و یا هضم ابتلا به این بیماری وجود دارد.
گروه‌های پشتیبانی که هم به صورت حضوری و هم به صورت آنلاین بستری را برای بیماران مبتلا به سرطان هوچکین فراهم می‌کنند تا با افرادی که تجربیات و مشکلات مشابهی با آن‌ها دارند، ارتباط برقرار کنند و علاوه بر دریافت احساس همدلی و حمایت از تجربیات آن‌ها نیز استفاده کنند.
این گروه‌ها حمایت عاطفی، توصیه‌های عملی و حس اجتماعی بودن را برای بیماران فراهم می‌کنند. علاوه بر این، بسیاری از سازمان‌ها و بنیادهای آموزشی، کمک‌های مالی و راهنمایی‌هایی را به بیماران و خانواده‌های آن‌ها ارائه می‌دهند.
برای بیماران ضروری است که از این منابعی که در اختیارشان قرار داده شده است، استفاده کنند و همچنین از حمایت و اطلاعات لازم در طول درمان و بهبودی خود اطمینان حاصل کنند.
پیشرفت در زمینه درمان سرطان هوچکین
شیمی درمانی و پرتو درمانی سنگ بنا و پایه درمان سرطان هوچیکین هستند. با این حال، پیشرفت‌هایی برای افزایش اثربخشی و کاهش عوارض جانبی این درمان‌ها انجام شده است.
براساس گفته‌ی متخصصین داروهای شیمی درمانی جدیدی برای درمان سرطان هوچکین ساخته شده است که در وهله اول به صورت اختصاصی و فقط برای این سرطان طراحی شده است و دوم این که نرخ پاسخ بهتری را نسبت به سایر داروهای شیمی درمانی از خود نشان داده است؛ این دارو برنتوکسیماب و دوتین نام دارد.
علاوه بر شیمی درمانی، تکنیک‌های پرتودرمانی خاصی مانند پرتو درمانی تعدیل شده با شدت بالا (IMRT)، امکان هدف‌گیری دقیق‌تر سلول‌های سرطانی را فراهم می‌کند و در عین حال به بافت‌ها و سلول‌های سالم بدن آسیبی وارد نمی‌کند.
این پیشرفت‌ها به افزایش تاثیرات درمان و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان هوچکین کمک زیادی کرده است.
آینده درمان سرطان هوچکین:
آینده درمان سرطان هوچکین با تحقیقات مداوم و رویکردهای نوآورانه بسیار نویدبخش است. دانشمندان و محققان در حال بررسی درمان‌های جدید مانند سلول درمانی CAR_T هستند که شامل اصلاح ژنتیکی سلول‌های ایمنی خود بیمار برای شناسایی و از بین بردن سلول‌های سرطانی است.
مطالعات اولیه موفقیت چشمگیری را در درمان سرطان هوچکین عود کننده یا مقاوم نشان داده است. علاوه بر این، پیشرفت‌ها در پروفایل ژنومی و پزشکی شخصی‌سازی شده بیماران منجر ایجاد به رویکردهای درمانی بسیار مناسبی بر اساس ویژگی‌های ژنتیکی خاص سرطان هر بیمار خواهد شد.
این پیشرفت‌ها در زمینه تحقیقات درمانی سرطان هوچکین، امیدی برای نتایج بهتر و ارتقای کیفیت زندگی برای بیماران در سال‌های آینده ایجاد می‌کند.
حفظ یک سبک زندگی سالم برای کاهش خطر ابتلا به سرطان هوچکین
حفظ یک سبک زندگی سالم در کاهش خطر ابتلا به سرطان هوچکین بسیار مهم و حائز اهمیت است. این موارد شامل اتخاذ عادات سالم مانند رعایت یک رژیم غذایی متعادل، درگیر شدن در فعالیت بدنی منظم و اجتناب از مصرف دخانیات ومصرف بیش از حد الکل خواهد بود.
یک رژیم غذایی متعادل سرشار از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی است و همچنین مواد مغذی ضروری را فراهم می‌کند که در نهایت منجر به تقویت سیستم ایمنی و به محافظت از بدن در برابر انواع مختلف سرطان‌ها، از جمله سرطان هوچکین کمک می‌کند.
فعالیت بدنی منظم، نه تنها به حفظ وزن در محدوده ایده‌آل کمک می‌کند، بلکه سلامت کلی افراد را بهبود بخشیده و خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد.
پرهیز از دخانیات و به هر شکلی ضروری است؛ زیرا تمامی این دخانیات سرطان‌زا شناخته شده‌اند و خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف از جمله سرطان هوچکین را افزایش می‌دهند؛ علاوه بر این، مصرف بیش از حد الکل با افزایش خطر ابتلا به انواع سرطان به خصوص سرطان هوچکین، ارتباط مستقیمی خواهد داشت.
غربالگری و واکسیناسیون جهت پیشگیری از بروز سرطان هوچکین
غربالگری و واکسیناسیون منظم ابزار مهمی در پیشگیری از سرطان هوچکین است. تشخیص زود هنگام این بیماری از طریق انجام غربالگری‌های منظم می‌تواند به طور قابل توجهی شانس درمان موفقیت آمیز و بقا را افزایش دهد.
توصیه می‌شود برای تعیین تست‌های غربالگری مناسب بر اساس عوامل خطر فردی با یک پزشک متخصص مراقبت‌های بهداشتی صحبت شود.
واکسیناسیون همچنین می‌تواند نقش بسیار مهمی در پیشگیری از سرطان هوچکین ایفا کند. برای مثال تزریق واکسن پاپیلومای انسانی یا همان HPV می‌تواند در برابر گونه‌های خاصی از HPV که خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان از جمله سرطان هوچکین را افزایش می‌دهند، محافظت کند؛ توصه می‌شود که واکسن HPV را طبق برنامه توصیه شده دریافت کنید.
مضاف بر این، واکسن ویروس اپشتین بار یا EBV در حال حاضر مورد مطالعه قرار گرفته است تا نقش آن در پیشگیری از ابتلا به سرطان هوچکین مشخص شود.
همانطور که می‌دانید، EBV یک ویروس بسیار رایج است که با افزایش خطر ابتلا به سرطان هوچکین ارتباط مستقیمی دارد.
تحقیقاتی در دست انجام است و هدف آن ایجاد واکسنی است که می‌تواند از عفونت EBV جلوگیری کند و در عین حال خطر ابتلا به سرطان هوچکین را کاهش دهد.
مدیریت عوارض عاطفی سرطان هوچکین
گذراندن عوارض عاطفی سرطان هوچکین می‌تواند به اندازه جنبه‌های فیزیکی آن چالش برانگیز و سخت باشد؛ تشخیص سرطان اغلب باعث ایجاد احساس ترس، اضطراب، غم و تردید و عدم اطمینان می‌شود.
لذا برای بیماران ضروری است تا یک سیستم پشتیبانی قوی وجود داشته باشد که ممکن است شامل خانواده، دوستان و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی باشد.
علاوه بر این، جست و جوی کمک از یک درمانگر یا مشاور متخصص در مسائل مرتبط با سرطان می‌تواند در گذر از چالش‌های عاطفی همراه با بیماری بسیار مفید باشد.
از طرفی، درگیر شدن در فعالیت‌هایی که باعث آرامش و کاهش استرس می‌شوند، مانند یوگا، مدیتیشن یا راه‌های خلاقانه مانند نقاشی یا خطاتی می‌توانند به بیماران کمک کنند تا با بار عاطفی بیماری خود کنار بیایند.
مهم است که در این راه همواره به یاد داشته باشید که مسیر درمان و مواجه با بیماری برای هر شخصی متفاوت است؛ بنابراین شاید آنچه که باعث آرامش خاطر و قوت قلب در شخصی می‌شود، برای فرد دیگری کارساز نباشد.
درک اثرات فیزیکی سرطان هوچکین
سرطان هوچکین می‌تواند تاثیر عمیقی بر سلامت جسمانی افراد داشته باشد. این بیماری می‌تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از اثرات فیزیکی از جمله خستگی، ضعف سیستم ایمنی و تغییر در اشتها شود.
در این بین خستگی به ویژه یک علامت رایج است که توسط بسیاری از بیماران تحت درمان تجربه می‌شود. این احساس خستگی شدید می‌تواند انجام فعالیت‌های روزانه را برای بیماران دشوار کند و به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد تاثیر بگذارد.
سرطان هوچکین علاوه بر اثرات فیزیکی فوری، می‌تواند عواقب طولانی مدتی نیز داشته باشد. برخی از نجات یافتگان از سرطان هوچکین ممکن است مشکلات قلبی و عروقی مانند بیماری قلبی یا افزایش خطر سکته را تجربه کنند.
مشکلات ریوی، ناباروری و سرطان‌های ثانویه نیز از اثرات بالقوه دراز مدت این بیماری خواهند بود. درک این اثرات فیزیکی می‌تواند به بیماران و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی کمک کند تا برنامه‌های درمانی مناسب و استراتژی‌های حمایتی خود را توسعه دهند.
حمایت و آگاهی برای سرطان هوچکین:
حمایت و آگاهی جامعه در خصوص سرطان هوچکین و در مبارزه با این سرطان امری ضروری است. با افزایش آگاهی عمومی در خصوص این بیماری، علائم مرتبط با آن و گزینه‌های درمانی می‌توان اطمینان حاصل نمود که افراد به دانش مورد نیاز برای جست و جوی تشخیص زودهنگام و مراقبت موثر نسبت به سرطان هوچکین تسلط کامل پیدا کرده‌اند.
تلاش‌های حمایتی همچنین می‌تواند به تأمین بودجه برای تحقیقات کمک کند و از طرف دیگر منجر به پیشرفت در درمان و بهبود نتایج برای بیماران شود.
راه‌های مختلفی برای مشارکت در طرح‌های حمایتی و آگاهی بخشی نسبت به بیماری لنفوم هوچکین وجود دارد. شرکت در رویدادهای جمع‌آوری کمک مالی، به اشتراک گذاشتن داستان‌های شخصی و حمایت از سازمان‌های اختصاص داده شده به سرطان هوچکین، همگی می‌توانند تفاوت‌ها را رقم بزنند.
در انتها با همکاری با یکدیگر می‌توانیم درک و آگاهی جامعه نسبت به این بیماری مهلک را افزایش داده و از مبتلایان به این بیماری حمایت کنیم.
اثرات و عوارض دراز مدت سرطان هوچکین:
در حالی که اثرات فیزیکی و عاطفی فوری سرطان هوچکین می‌توانند سنگین و سخت باشند، در نظر گرفتن اثرات طولانی مدت این بیماری نیز مسئله مهمی است که باید در نظر گرفته شوند.
نجات یافتگان از سرطان هوچکین ممکن است سال‌ها پس از اتمام درمان سرطان خود با طیف وسیعی از مشکلات سلامتی مواجه شوند.
تمامی این موارد می‌تواند شامل مشکلات قلبی و عروقی مانند آریتمی و فشار خون بالا و همچنین مشکلات ریوی و تیروئید باشد؛ علاوه بر این، بازماندگان این سرطان ممکن است ناباروری یا سرطان‌های ثانویه را تجربه کنند.
لذا قرار ملاقات‌های منظم و پیگیری بیماری با متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای نظارت و رسیدگی به این اثرات طولانی مدت بسیار‌مهم است.
برای رهایافتگان از این سرطان مهم است که در مورد خطرات احتمالی مطلع شوند و با بحث در مورد نگرانی‌ها و جست وجوی مراقبت‌های پزشکی مناسب، از سلامت خود محافظت کنند.
کلام آخر
در این مقاله‌ی بای بای سرطان به سرطان هوچکین یا لنفوم هوچکین پرداخته و تمامی موارد مربوط به این نوع سرطان، یعنی از علائم تا درمان و پیشرفت‌هایی که هر روزه برای ارتقای رفاه روحی و جسمی بیماران انجام می‌شود را بررسی کردیم و کلید پیشگیری از این بیماری را مانند هر سرطان دیگری غربالگری منظم دانستیم.
منابع:
