جراحی بای پس یک درمان رایج برای بیماری‌های قلبی است اما مطالعات اخیر سوالاتی را در مورد ارتباط احتمالی آن با خطر سرطان مطرح کرده است. تحقیقات نشان میدهد که بای پس قلبی ریوی در طول جراحی قلب باز ممکن است منجر به تغییرات موقتی در سیستم ایمنی شود که از نظر تئوری می‌تواند بر توانایی بدن برای مبارزه با سلول‌های سرطانی تأثیر بگذارد. درک رابطه بین جراحی بای پس و سرطان برای بیماران و پزشکان ضروری است پس با این مقاله از سایت بای بای سرطان همراه باشید تا آخرین یافته‌ها در مورد بای پس قلبی و سرطان را بررسی کنیم و ببینیم که این تحقیقات چه پاسخی به این سوال داده‌اند.
بیماری‌های قلبی و سرطان از نگرانی‌های بهداشتی گسترده در سراسر جهان هستند. بسیاری از بیمارانی که تحت عمل جراحی قلب باز قرار می‌گیرند به سرطان نیز مبتلا می‌شوند، پدیده‌ای که به دلیل شیوع هر دو بیماری غیرعادی نیست. درمان سرطان معمولاً بلافاصله پس از تشخیص شروع می‌شود، مگر در مواردی که برای بیمارانی که در معرض خطر یک خطر قلبی بزرگ هستند جراحی فوری قلب ضروری است.
جراحی بای پس قلبی چیست؟
قلب خود را به عنوان رهبر ارکستر تصور کنید که سمفونی زندگی را در بدن شما تنظیم می‌کند. در طول جراحی قلب باز، این رهبر نیاز به یک وقفه کوتاه دارد. اینجاست که بای پس قلبی ریوی وارد عمل می‌شود. جراحی بای پس به عنوان یک جایگزین برای قلب و ریه‌های شما عمل می‌کند و نقش آنها را به طور موقت بر عهده می‌گیرد. این امر به جراحان اجازه میدهد تا روی قلب شما کار کنند و در عین حال جریان خون غنی از اکسیژن را در سراسر بدن شما حفظ کنند. این جراحی را به عنوان یک مسیر انحرافی با دقت طراحی شده تصور کنید که تضمین می‌کند که ریتم حیاتی بدن شما بدون وقفه ادامه می‌یابد.
بدن در طی جراحی قلب باز با بای پس قلبی ریوی دچار سرکوب موقت سیستم ایمنی می‌شود. این امر با افزایش برخی از مواد تنظیم کننده سیستم ایمنی مانند IL-10 و TGF-β مشهود است. این مواد دارای اثراتی هستند که می‌توانند توانایی بدن برای مبارزه با سلول‌های سرطانی را مهار کنند. این تغییرات در بیوشیمی بدن مستقیماً باعث سرطان نمی‌شود اما به طور بالقوه می‌توانند به پیشرفت سلول‌های سرطانی موجود کمک کنند.
ارتباط جراحی بای پس و سرطان
اگرچه اثرات بای پس بر روی سیستم ایمنی کوتاه مدت است و احتمالاً مستقیماً باعث سرطان نمی شود اما این احتمال وجود دارد که بای پس بتواند بر پیشرفت سرطان تأثیر بگذارد. برای درک بهتر این رابطه به تحقیقات بیشتری نیاز است. چنین تحقیقاتی اطلاعات ارزشمندی در مورد بهترین رویکرد برای مدیریت بیماران سرطانی مبتلا به بیماری قلبی ارائه میدهد.
تحقیقات محدودی به ارتباط بین جراحی بای پس و سرطان پرداخته است. در یک مطالعه اخیر توسط ویرا و همکاران که 611 بیمار را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد ارتباط بین جراحی بای پس عروق کرونر با بای پس قلبی ریوی و درمان‌های غیر جراحی مورد بررسی قرار گرفت. جراحی بای پس در مقایسه با روش‌های غیرجراحی میزان مرگ و میر قلبی پایین‌تری را نشان داد اما میزان مرگ و میر غیرقلبی بالاتری داشت، به‌ویژه مربوط به سرطان (7.2% در مقابل 20.6%).
دو مطالعه اخیر دیگر تأثیر جراحی بای پس پس از تشخیص سرطان را بر میزان مرگ و میر کلی و مرگ و میر بر اثر سرطان بررسی کردند. یافته‌های آنها نشان داد که میزان مرگ و میر کلی و خاص سرطان پس از جراحی بای پس افزایش یافت، به‌ویژه زمانی که زمان بین تشخیص سرطان و جراحی کمتر از 2 سال باشد. این نشان دهنده ارتباط قابل توجهی بین جراحی بای پس و سرطان است.
این مطالعات خطرات بالقوه مرتبط با جراحی بای پس را در مورد پیشرفت سرطان روشن می‌کند. درک این خطرات برای بیماران و پزشکان برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد استراتژی‌های درمان بسیار مهم است. تحقیقات بیشتری برای درک کامل میزان این ارتباط و ایجاد رویکردهای مدیریتی بهینه برای افراد مبتلا به بیماری قلبی و سرطان مورد نیاز است.
روی دیگر سکه جراحی بای پس قلبی و سرطان
برخی از داده‌ها ارتباط بالقوه بین جراحی بای پس و پیشرفت سرطان را نشان میدهد اما این یافته‌ها در تمام تحقیقات تکرار نشد. پلاتل و همکارانش در یک مطالعه 33 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال را مورد بررسی قرار دادند که نشان داد نرخ بقای 5 ساله کمتری برای افرادی که تحت عمل جراحی بای پس قرار گرفته بودند در مقایسه با بیماران غیرجراحی مشاهده شد: به ترتیب 34 درصد در مقابل 71 درصد. با این حال زمانی که بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته از آنالیز حذف شدند میزان بقا قابل مقایسه بود.
مطالعه اخیر دیگری توسط سوزوکی و همکاران روی 74 بیمار مبتلا به سرطان متاستاتیک که تحت عمل جراحی قلب باز با و بدون بای پس قرار گرفتند انجام شد. با کمال تعجب هیچ تفاوت معناداری در مرگ و میر بر اثر سرطان بین افرادی که جراحی بای پس انجام داده بودند و کسانی که این کار را نکرده بودند دیده نشد.
این یافته‌ها نشان میدهد یک رابطه پیچیده بین جراحی بای پس و سرطان وجود دارد. داده‌های اولیه ممکن است نشان دهنده یک خطر بالقوه باشد اما تحقیقات بیشتری برای تایید این ارتباط و درک کامل آن مورد نیاز است. بیماران و پزشکان باید در مورد این خطرات بالقوه هنگام بررسی جراحی بای پس، به ویژه برای افرادی که سرطان دارند هوشیار و آگاه باشند. ذکر این نکته ضروری است که هر مورد منحصر به فرد است و تصمیمات مربوط به درمان باید با مشورت پزشکان بر اساس شرایط فردی و توصیه‌های پزشکی اتخاذ شود.
در این مطالعه پیشگامانه که اولین در نوع خود بود، محققان بیمارانی را که بیماری قلبی داشتند اما هیچ تشخیص قبلی سرطان نداشتند، بررسی کردند. آنها از روش‌های آماری پیشرفته برای اطمینان از نتایج دقیق، با در نظر گرفتن عواملی که می‌توانند بر نتایج تأثیر بگذارند، استفاده کردند.
نتیجه مطالعات اخیر درباره بای پس قلبی و سرطان
این یافته‌ها افزایش قابل توجهی در خطر ابتلا به سرطان‌های خاص در بین بیمارانی که تحت عمل جراحی بای پس با بای پس قلبی ریوی قرار گرفتند نشان داد. به طور خاص خطر نسبی ملانوم پوست و سرطان ریه در این بیماران در مقایسه با افرادی که جراحی بدون بای پس داشتند بیشتر بود. قابل ذکر است که خطر ملانوم پوست بیشترین افزایش را نشان داد و از این نظریه حمایت کرد که کاهش عملکرد ایمنی می‌تواند در توسعه آن نقش داشته باشد.
تحقیقات گذشته سرکوب مزمن سیستم ایمنی را با خطر بالاتر ملانوم پوست مرتبط می‌داند اما ارتباط بین جراحی بای پس قلبی و سرطان ریه چندان واضح نیست. مطالعات قبلی سرطان ریه را با بیماری‌های مرتبط با سرکوب سیستم ایمنی مرتبط می‌دانستند اما عوامل دیگری مانند سوگیری نظارت پزشکی یا عوامل خطر رفتاری مانند سیگار کشیدن نیز می‌توانند نقش داشته باشند.
جالب توجه است که این مطالعه تفاوت معنی داری در سابقه مصرف سیگار بین بیمارانی که تحت عمل جراحی بای پس قرار گرفته بودند و افرادی که این کار را نکرده بودند پیدا نکرد. تحقیقات بیشتری برای درک کامل رابطه بین جراحی بای پس قلبی و سرطان، از جمله بررسی مکانیسم‌های بالقوه زمینه‌ای و عوامل خطر مورد نیاز است.
اگر تشخیص سرطان را حذف کنیم افرادی که تحت عمل جراحی بای پس قلبی ریوی قرار گرفتند در مقایسه با بیمارانی که جراحی قلب باز بدون بای پس داشتند، افزایش آماری معنی داری در خطر مرگ و میر ناشی از سرطان نشان ندادند. افزایش قابل توجهی در میزان مرگ و میر بیماران سرطانی که قبل از تشخیص سرطان خود عمل جراحی بای پس انجام داده بودند مشاهده نشد.
جالب توجه است که مرحله سرطان در هنگام تشخیص بین گروه‌ها تفاوتی نداشت. زمان بین جراحی و تشخیص سرطان که ممکن است به دلیل رابطه زمانی خود رابطه قابل توجهی داشته باشد تأثیر قابل توجهی بر خطر مرگ و میر نداشت. البته به دلیل تعداد محدود این موارد نمی‌توان اظهارات قطعی کرد.
از همه این‌ها چه نتیجه‌ای می‌گیریم؟
شواهد نشان میدهد که ارتباط بالقوه‌ای بین جراحی بای پس قلبی و سرطان وجود ندارد و اثرات دیده شده حداقلی است. اگرچه این یافته‌ها ممکن است باعث تغییرات فوری در دستورالعمل‌های پزشکی نشود اما می‌تواند به پزشکان اطمینان دهد که تصمیم برای استفاده از بای پس قلبی ریوی در درجه اول باید بر اساس سایر عوامل بالینی باشد.
تحقیقات بیشتر برای درک اینکه آیا سرکوب موقت سیستم ایمنی ناشی از جراحی بای پس می‌تواند تکثیر سلول‌های سرطانی موجود را تقویت کند یا خیر، به ویژه در مورد ملانوم پوست و سرطان ریه که بیشترین ارتباط را در این مطالعات نشان داد ضروری است. درک این روابط برای ارائه بهترین درمان ممکن به بیماران مبتلا به بیماری قلبی و سرطان ضروری است و می‌تواند به اصلاح استراتژی‌های درمانی و بهبود نتایج درمان بیمار در آینده کمک کند.
کلام آخر
در این مقاله مطالعاتی که ارتباط احتمالی بین جراحی بای پس و سرطان را بررسی کردند را مرور کردیم اما شواهد هنوز قطعی نیستند. برخی تحقیقات نشان میدهد افزایش متوسطی در خطر سرطان مرتبط با بای پس قلبی ریوی وجود دارد اما سایر مطالعات تأثیر قابل توجهی پیدا نکردند. تحقیقات بیشتری برای درک کامل خطرات و پیامدهای بالقوه جراحی بای پس بر توسعه و پیشرفت سرطان مورد نیاز است. بیماران باید با تیم پزشکی خود مشورت کنند تا تصمیمات درستی در مورد گزینه‌های درمانی خود بگیرند و مزایای بالقوه جراحی بای پس را در مقابل خطرات احتمالی آن ارزیابی کنند.
منابع:
