سرطان پایان مسیر نیست، چیزی که در این مسیر مهم است روحیه‌ی جنگندگی و امید شما به بهبودی است، پس امیدوار و قوی بمانید.

تفاوت سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی

سیگموئیدوسکوپی
در این نوشته شما می خوانید

غالبا پزشکان برای تشخیص سرطان و اختلالات روده بزرگ، از کولونوسکوپی که تست تشخیصی شایع­تری نسبت به سایر تست­‌های هم رده است، استفاده می­‌کنند. با این حال گاهی برای بررسی انتهای روده بزرگ و مقعد، انجام تست تصویربرداری به نام سیگموئیدوسکوپی (sigmoidoscopy) نیاز است. اما این که چه زمانی استفاده از سیگموئید ضرورت می‌­یابد و ارتباط این تست تشخیصی با سرطان چیست، موضوعی است که در این مقاله بای بای سرطان مورد بررسی قرار گرفته است. 

سیگموئیدوسکوپی چیست؟

روشی است که متخصصین با استفاده از آن مقعد و قسمت­‌های انتهایی روده بزرگ یا سیگموئید را مورد ارزیابی و بررسی قرار می‌­دهند.

لفظ کولون، اصطلاح علمی است که برای روده بزرگ به کار برده می‌­شود و سیگموئید بخش پایانی آن خواهد بود؛ کولون سیگموئید به رکتوم ‌ختم‌ خواهد شد، جایی که مواد دفعی بدن از آن جا دفع می‌­شوند.

در سیگموئیدوسکوپی، از لوله‌ای نازک و منعطف استفاده می‌­شود که در قسمت بالایی آن چراغی کوچک و لنزی تعبیه شده است.

پزشک متخصص با وارد کردن این لوله به داخل مقعد و حرکت دادن ملایم آن به سمت رکتوم و از آن جا به قسمت‌­های پایینی کولون، تصاویری از روده بزرگ و سیگموئید تهیه می‌­کند که این تصاویر بر روی مانیتوری در لحظه، نمایش داده می‌شوند.

معمولا پروسه سیگموئیدوسکوپی، توسط تیم مراقبتی و افرادی خاص انجام خواهد شد اما به طور کلی بهتر است این تست توسط فوق تخصص گوارش انجام شود با این حال، سایر کادر پزشکی نیز می‌­توانند این پروسه را برای بیمار انجام دهند.

پس از متخصصین، جراحان در اولویت بعدی قرار دارند و بعد از آن­ها پزشکان خانواده صلاحیت انجام این تست را خواهند داشت.

پرستاران دوره دید نیز می‌­توانند کمک مفیدی در حین انجام و مراقبت­‌های لازم در حین پروسه باشند.

سیگموئیدوسکوپی

تفاوت سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی

ممکن است این سوال پیش بیاید که تفاوت سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی در چیست؟ آیا شباهت و تفاوتی بین آنها وجود دارد؟

در ادامه به صورت مختصر به این موضوع می‌­پردازیم.

هر دو تست کولونوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی در بررسی و تشخیص سرطان روده و سایر بیماری­‌ها کاربرد دارند.

اما تفاوتی که در این دو تست وجود دارد در آن است که این روش­‌ها  قسمت­‌های مختلفی از روده بزرگ را تحت بررسی قرار می‌­دهند و توانایی تصویربرداری و ارزیابی ناحیه به خصوصی از روده را خواهند داشت.

سیگموئیدوسکوپی، روشی غیرتهاجمی‌­تر است، چرا که در این روش قسمت‌­های پایینی روده بزرگ بررسی می‌­شود در حالی که در کولونوسکوپی، کل روده بزرگ مورد بررسی قرار می­‌گیرد.

اگر در طول سیگموئیدوسکوپی، پولیپی مشاهده شود به احتمال زیاد پزشک متخصص بلافاصله کولونسکوپی را در دستور کار قرار خواهد داد چرا که وجود پولیپ در قسمت‌­های پایینی روده بزرگ به این معناست که این پولیپ­‌ها در سایر قسمت‌های روده نیز وجود دارند.

بنابراین پزشک متخصص با کولونوسکوپی اقدام به خارج سازی این پولیپ­‌ها قبل از سرطانی و بدخیم شدن آن­ها خواهد کرد.

انجام سیگموئیدوسکوپی برای سیگموئید و نواحی اطراف آن، به کولونسکوپی ترجیح داده خواهد شد زیرا مدت زمان کمتری نیاز دارد و همچنین در این روش از داروهای بیهوشی برای بیمار استفاده نمی‌­شود.

علاوه بر آن، احتمال بروز پارگی­‌های دیواره روده و خونریزی­‌های داخلی در فرآیند سیگموئیدوسکوپی بسیار کمتر از کولونوسکوپی خواهد بود.

آمادگی­‌های لازم قبل از انجام سیگموئیدوسکوپی

پزشک توصیه­‌های لازم در مورد آمادگی های لازم برای انجام پروسه، در اختیار بیمار قرار‌ می­‌دهد.

بهتر است به توصیه­‌های پزشک دقیق عمل کنید تا اختلالی در نتیجه نهایی آن ایجاد ‌نشود.

نکات قبل از انجام ‌این فرآیند، به شرح زیر است:

1- بهتر است بیمار ۲۴ ساعت قبل از انجام ‌پروسه از رژیم مایعات استفاده کند.

مایعاتی که بهتر است استفاده شوند شامل مایعات بدون چربی، قهوه سیاه، ژلاتین و آب میوه­‌های طبیعی بدون اسانس خواهند بود.

پیروی از این رژیم، به این دلیل است که روده بیمار تا جایی که امکان دارد خالی شود تا بررسی و ارزیابی دیواره­‌های داخلی آن برای پزشک راحت­‌تر و دقیق‌­تر باشد.

2- طبق توصیه‌­های پزشک، بهتر است قسمت انتهایی کولون و سیگموئید کاملا تخلیه شود.

پزشک داروهای ملین و مواد غذایی برای بیمار تجویز می‌­کند تا روده از مدفوع خالی شود.

این داروهای ملین، معمولا به صورت قرص و یا پودری محلول در آب خواهد بود و بهتر است شب قبل از انجام سیگموئیدوسکوپی یا یک روز قبل از آن استفاده شود.

3- بیمار قبل از انجام پروسه تمامی لباس‌های خود را درمی‌­آورد.

گان مخصوص بیمارستان را خواهد پوشید تا در حین انجام پروسه راحت باشد.

4- پزشک مشاور از بیمار می­‌خواهد تا لیستی از تمامی داروهایی که مصرف می‌­کند را در اختیار او قرار دهد.

این لیست می­‌تواند شامل هرگونه داروی مصرفی مثل مکمل­‌های غذایی یا داروهای مسکن باشد.

بیمار بهتر است تا قبل از انجام از مصرف داروهای رقیق کننده خون مثل آسپیرین دوری کند، چون مصرف این داروها، باعث افزایش ریسک خونریزی می‌گردد.

بنابراین لازم است قبل از مصرف ‌هر نوع دارویی پیش از انجام این فرآیند، با پزشک مربوطه مشورت شود.

5- بهتر است در صورت وجود هرگونه حساسیت نسبت به داروی خاص بیمار با پزشک در میان بگذارد.

تا اقدامات لازم برای جلوگیری از بروز حساسیت و یا تغییر متود در دستور کار قرار‌ گیرد.

سیگموئید

آیا فرآیند سیگموئیدوسکوپی دردناک است؟

بیمار در طول پروسه سیگموئیدوسکوپی احساس ناراحتی و اذیت شدن کمی خواهد داشت اما دردی را احساس نخواهد کرد.

معمولا در طول این پروسه از داروهای بیهوشی استفاده نمی­‌شود و صرفا به داروهای بی­‌حس کننده موضعی بسنده خواهد شد.

همچنین قبل از شروع پروسه، داروهای آرام‌بخش نیز برای بیمار تجویز می­‌شود تا تجربه احساس­ ناخوشایند در طی این فرآیند برای بیمار به حداقل برسد.

در صورتی که فرد احساس درد غیرقابل تحملی داشته باشد، پزشک پروسه را متوقف می‌­کند تا علت درد بیمار بررسی شود و بعد از رفع آن، فرآیند را ادامه دهد.

سیگموئیدوسکوپی روشی ایمن و بی خطر است اما این متود نیز مانند سایر روش‌­ها می­‌تواند عوارض جانبی خاصی به همراه داشته باشد.

عوارض شامل خونریزی­‌های شدید بعد از نمونه­‌برداری، بیوپسی و پارگی­‌های دیواره روده بزرگ در طول سیگموئیدوسکوپی خواهد بود که البته به ندرت اتفاق می‌­افتند.

سیگموئیدوسکوپی چگونه انجام می‌شود؟

بیمار بعد از پوشیدن گان بر روی پهلوی چپ خود دراز می‌کشد و زانوهای خود را به داخل شکم ‌جمع ‌میکند، سپس پزشک متخصص سیگموئیدوسکوپ را از طریق مقعد وارد رکتوم می‌کند. 

سگموئیدوسکوپ لوله‌ای باریک است که در بالای خود چراغ و دوربینی کوچک دارد و این امکان را به پزشک می‌دهد تا کولون را پر از هوا کند.

هوایی که از طریق لوله وارد روده‌ها می‌شود موجب باز شدن آن شده و دامنه حرکتی بیشتر و دید بهتری نسبت به لایه‌های داخلی روده را در اختیار پزشک متخصص قرار می‌دهد.

با حرکت دادن سیگموئیدوسکوپ در داخل کولون و نواحی سیگموئید، هوای داخل کولون دچار فشردگی می‌شود و احساس گرفتگی و دفع مواد زائد شدیدی به بیمار دست خواهد داد.

همانطور که پیشتر گفته شد، در این وسیله دوربینی کوچک در بالای لوله تعبیه شده است که تصاویری را از دیواره داخلی روده تهیه می‌کند و بر روی مانیتوری بزرگ نمایش می‌دهد تا پزشک متخصص با بررسی تصاویر گرفته شده علت بروز بعضی از علائم بیماری را در فرد تشخیص دهد.

پزشک میتواند ابزاری را از طریق اسکوپ وارد کولون کند تا نمونه‌های لازم را از بافت داخلی کولون و سیگموئید تهیه کند.پروسه سیگموئیدوسکوپی، معمولا بین ۱۰ الی ۱۵ دقیقه طول می‌کشد و در صورت انجام بیوپسی، پروسه طولانی‌تر خواهد شد. لازم به ذکر است که به طور معمول از داروی بیهوشی و مسکن در طول پروسه برای بیمار استفاده نمی‌شود.

ریکاوری پس از سیگموئیدوسکوپی

بعد از اتمام این فرآیند، بیمار میتواند بلافاصله به انجام کارهای روزمره خود بپردازد، مگر آن که پزشک برای آرامتر شدن بیمار داروهای خاصی را در حین پروسه تجویز کرده باشد که در این صورت بیمار احساس خواب آلودگی خواهد داشت و بهتر است یکی از نزدیکان وی برای انجام کارهای لازم در کنار بیمار باشد.

بیمار در ابتدا احساس نفخ و گرفتگی شکم خواهد داشت که غالبا بعد از چند ساعت از بین خواهد رفت.

اسهال و دفع گازهایی که در طول پروسه وارد کولون بیمار شده است هم کاملا طبیعی خواهد بود.

وجود خون‌ریزی‌های خفیف بعد از اتمام پروسه سیگموئیدوسکوپی، کاملا طبیعی است و نگران کننده نخواهد بود اما اگر بیمار علائم و عارضه‌های دیگری نیز به همراه خون‌ریزی تجربه کند، بهتر است که به پزشک خود مراجعه کند.

این علائم شامل:

  • درد شدید شکمی
  • گیجی
  • ضعف و خستگی
  • تب بالای 38 درجه

سیگموئیدوسکوپی و سرطان

سیگموئیدوسکوپی، روشی است که با استفاده از آن میتوان سرطان‌های روده، پولیپ و سایر عوامل غیرطبیعی روده را بررسی کرد.

از این متود برای بررسی پولیپ‌ها که توده‌های کوچک غیرسرطانی هستند استفاده می‌شود. پولیپ‌ها میتوانند تبدیل به بافت‌های سرطانی شوند و روده و سایر ارگان‌های نزدیک روده را نیز درگیر کنند. 

همچنین سیگموئیدوسکوپی در بررسی مشکلات داخلی روده مثل خون‌ریزی‌های غیرطبیعی و تغییرات حرکات روده نیز کاربرد خواهد داشت.

شاید کلیشه‌ای باشد اما بدانید سرطان پایان مسیر نیست، چیزی که در این مسیر مهم است روحیه‌ی جنگندگی و امید شما به بهبودی است، پس امیدوار و قوی بمانید.

هدف ما در سایت بای بای سرطان این است که شما بتوانید امیدتان را تا زمان بهبودی از بیماری زنده نگه دارید.

منابع:

برچسب ها:

به این مقاله چند ستاره میدهید؟

این مطلب را به دوستان خود پیشنهاد دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بروزترین مقالات

سایکوانکولوژی

سایکوانکولوژی چیست؟

1403-09-17
بستن سوتین در خواب

آیا بستن سوتین در خواب خطرناک است؟

1403-09-15
قهوه؛ مضرترین نوشیدنی برای حنجره و حلق

قهوه؛ مضرترین نوشیدنی برای حنجره و حلق

1403-09-13