این که چگونه به خانواده و دوستان خود بگویید مبتلا به سرطان هستید، قطعا یکی از سخت‌ترین کارهایی است که افراد مبتلا به سرطان پس از درک آن که به این بیماری مبتلا شده‌اند، مجبور به انجام هستند.
اما در این بین بیشترین و پیچیده‌ترین احساسات را خود فرد مبتلا به سرطان تجربه می‌کند؛ چرا که باید بار این خبر را تنهایی به دوش بکشد.
به همین جهت در این مقاله‌ی بای بای سرطان قصد داریم به روش‌های اطلاع به دیگران در خصوص ابتلا به سرطان و سایر بیماری‌ها و چالش‌های احساسی که ممکن است در این بین وجود داشته باشند، بپردازیم.
اهمیت صحبت در مورد ابتلا به سرطان توسط بیماران
مقابله با تشخیص سرطان هرگز آسان نبوده و نیست؛ از طرفی یکی از چالش برانگیزترین جنبه‌های آن اطلاع دادن و بحث در مورد آن با خانواده و دوستان است.
برقراری یک ارتباط باز و صادقانه، نقش مهمی در پرداختن به مسائل ناراحت کننده مربوط به تشخیص سرطان ایفا می‌کند.
با صحبت بی‌پرده و واضح در خصوص تشخیص سرطان با عزیزان، می‌توان حمایت و درک آنها را که برای رفاه عاطفی بیماران ضروری است، دریافت نمود.
در این بین، اولین و مهم‌ترین نکته این است که ایجاد ارتباطی آزاد و صادقانه به بیماران این امکان را بدهد که احساسات، ترس‌ها و نگرانی‌های خود را با عزیزان و نزدیکانشان در میان بگذارند.
پیروی از این مسئله، یک فضای امن ایجاد می‌کند که در آن افراد می‌توانند حرف‌ها و نظرات خود را آزادانه بیان کنند و بدون ترس از قضاوت، شنیده شوند.
بنابراین بیماران با به اشتراک گذاشتن احساسات خود، می‌توانند بار تحمل مسائلی که به تنهایی تحمل می‌کرده‌اند را کاهش دهند و به عزیزان خود اجازه دهند که در این مسیر سخت در کنارشان باشند.
علاوه بر این، برقراری یک ارتباط موثر باعث درک بهتر افراد از احوالات یکدیگر می‌شود؛ زیرا خانواده و دوستان بیماران قادر خواهند بود تا چالش‌هایی که بیمار با آنها رو به رو است را درک کنند و تلاش خود را برای کاهش این فشار و سختی انجام دهند.
شنیده شدن افراد سرطانی توسط خانواده، درک و همدلی را در بین آنها تقویت می‌کند و باعث می‌شود تا اعضای خانواده در قلب خود را به روی یکدیگر باز کنند.
برقراری یک ارتباط باز و صادقانه در بین اعضای خانواده، انتظارات بیماران از اطرافیان و عزیزان خود را مشخص می‌کند.
با بحث در خصوص تشخیص، برنامه درمانی و عوارض جانبی احتمالی، بیماران می‌توانند انتظارات خود را از عزیزان و اطرافیان بازگو کنند؛ در ادامه درک این مسائل توسط خانواده بیانگر آن خواهد بود که همگی در یک جبهه قرار دارند و احتمال سوء تفاهم یا خواسته‌های غیرواقعی را کاهش می‌دهد.
تعیین مرزها نیز به اندازه‌ی ایجاد بستر ارتباطی صمیمانه مهم است؛ زیرا ممکن است بیماران برای تمرکز بر سلامت و رفاه خود به زمان و فضا نیاز داشته باشند.
تعیین و حفظ مرزها و چارجوب بندی مشخص بین خانواده و دوستان به بیماران اجازه می‌دهد تا این افراد به نیازهای بیمار احترام بگذارند و در عین حال حمایت خود را نیز ارائه دهند.
چالش‌های رایج هنگام بحث در خصوص سرطان با خانواده
این که چگونه به خانواده و دوستان خود بگویید مبتلا به سرطان هستید و بحث در خصوص به سرطان با خانواده و دوستان، می‌تواندامری سخت و چالش برانگیز باشد؛ زیرا شامل موضوعات حساس و احساسی است.
در این بخش از مقاله، برخی از چالش‌های رایجی که ممکن است بیماران در طول این مکالمات با آنها مواجه شوند را مورد بررسی قرار خواهیم داد و راهکارهایی را برای غلبه به آنها بررسی می‌کنیم.
- ترس؛ مهم‌ترین چالش گفت و گو
یکی از چالش‌های رایج، ترس از قضاوت یا ترد شدن است. ممکن است بیماران نگران واکنش عزیزانشان به این خبر ناراحت کننده باشند و از اینکه ممکن است پس از اطلاع از ابتلای سرطان، از آنها فاصله بگیرند، می‌ترسند.
مهم است که به یاد داشته باشید که واکنش همه‌ی افراد به اخبار ناراحت کننده متفاوت است و پاسخ‌های اولیه آنها ممکن است نشان دهنده حمایت طولانی مدت آنها نباشد.
در این بین، بیماران و اطرافیان بیماران سرطانی نیز باید برای طیف وسیعی از احساسات و واکنش‌ها از سوی بیمار آماده باشند و سعی کنند هیچ پاسخ منفی را به دل نگیرند و به عنوان مشکل شخصی قلمداد نکنند.
از طرفی، بیماران باید به عزیزانشان زمان بدهند تا اطلاعات را پردازش کنند و برای رسیدگی به نگرانی‌هایشان آماده باشند.
چالش دیگری که بیماران در این مسیر با آن رو به رو می‌شوند، دشواری در یافتن کلمات مناسب برای توضیح شرایط کنونی و تشخیص سرطان است.
صحبت در مورد ابتلا به سرطان موضوعی پیچیده و طاقت فرسا است و یافتن تعادل درست صداقت و اطمینان از نحوه بیان می‌تواند دشوار باشد.
بیماران می‌توانند با کسب اطلاعات در خصوص تشخیص و برنامه درمانی خود شروع کنند تا بتوانند آن را به شیوه‌ای واضح و مختصر برای اطرافیان و عزیزان خود شرح دهند.
بیماران بهتر است برای بیان خبر موردنظر از زبان ساده استفاده کنند و از به کار بردن اصطلاحات تخصصی پزشکی خودداری کنند؛ زیرا ممکن است باعث سردرگمی یا ترساندن اطرافیان و عزیزان بیماران شود.
علاوه بر تمامی این موارد، هنگام بحث در خصوص تشخیص سرطان، برخورد با احساسات خود بیمار می‌تواند امری عجیب و چالش برانگیز باشد.
احساساتی که بیماران ممکن است تجربه کنند، ترکیبی از احساسات ترس، خشم، غم و آسیب پذیری است. بیماران باید قبل از شروع بیان خبر تشخیص سرطان خود برای پردازش احساساتی که در آنها وجود دارد، وقت بگذارند.
لذا این کار به بیماران این امکان را می‌دهد تا با ذهنیت آرام‌تر و متین‌تری بتوانند مسائل موجود را به اطرافیان و عزیزان خود اطلاع دهند.
البته بیماران می‌توانند از یک مشاور و یا درمانگر کمک بگیرند تا علاوه بر بیان احساسات خود و کاهش فشار، راهکارهاییرا نیز برای نحوه بیان ابتلای خود به سرطان دریافت کنند.
کسب آمادگی عاطفی، پیش از اینکه چگونه به خانواده و دوستان خود بگویید مبتلا به سرطان هستید!
به طور کلی آماده‌سازی احساسی خود قبل از بحث در خصوص تشخیص سرطان با خانواده و دوستان برای اطمینان از ایجاد گفت و گوی سازنده و حمایتی، امری ضروری است.
در این بخش، نکاتی را در اختیار شما قرار می‌دهیم که به شما کمک می‌کند تا خود را از نظر احساسی برای این گفت و گوی چالش برانگیز آماده کنید.
قدم اول؛ تحلیل احساسات خود:
ابتدا برای درک و پردازش احساسات خود در مورد تشخیص سرطان وقت بگذارید. تجربه طیف وسیعی از احساسات از جمله ترس، خشم، غم و سردرگمی طبیعی است.
سپس به خود اجازه دهید تا این احساسات را بروز دهید و غمگین شدن و ترسیدن را خجالت‌آور تلقی نکنید. برای این مسئله نوشتن از احساساتی که دارید یا یا صحبت با یک دوست یا درمانگر مورد اعتماد را در نظر داشته باشید تا به شما در پردازش احساساتتان کمک کنند، بدانید که با درک احساسات خود، آمادگی لازم برای انتقال این موارد را به عزیزان خود خواهید داشت.
قدم دوم، کسب اطلاعات:
در مرحله دوم، اطلاعات لازم را در مورد تشخیص و برنامه درمانی که قرار است برایتان انجام شود، کسب کرده تا بتوانید در این باره توضیحات مناسب به اطرافیان خود دهید.
همانطور که همه ما می‌دانیم، دانش قدرت است و داشتن اطلاعات خوب به شما در مطرح کردن بحث ابتلا به سرطان و توضیح آن، اعتماد به نفس لازم را ارائه می‌دهد.
برای تحقیق در مورد نوع خاص سرطان، درمان‌های موجود و عوارض جانبی احتمالی وقت بگذارید. این کار شما را قادر می‌سازد تا به هر سوالی که عزیزانتان ممکن است داشته باشند، پاسخ دهید و اطلاعات دقیقی در اختیار آنها قرار دهید.
همواره به یاد داشته باشید که برای بیان این اطلاعات از جملات آسان و قابل فهم استفاده کنید و از بیان اصطلاحات تخصصی پزشکی خودداری کنید.
قدم سوم، مراقب احساسات خودت باش:
در نهایت مراقبت از خود را در روزهای منتهی به گفت و گو در دستور کار قرار دهید. در فعالیت‌های مختلف شرکت کنید که باعث شادی و آرامش شما می‌شود.
این فعالیت‌ها ممکن است شامل پیاده‌روی در طبیعت، مدیتیشن و با گذراندن وقت در کنار عزیزانی باشد که از قبل در جریان ابتلای شما به سرطان باشند.
اولویت قرار دادن مراقبت از خود به شما کمک می‌کند که احساس انعطاف پذیری بیشتری داشته باشید و به شما این امکان را می‌دهد تا با ذهنی آزادتر و به دور از احساسات پیچیده، به گفت و گو بپردازید.
انتخاب زمان و مکان مناسب برای گفت و گو
انتخاب زمان و مکان مناسب برای اطلاع به دیگران در خصوص ابتلا به سرطان و اینکه چگونه به خانواده و دوستان خود بگویید مبتلا به سرطان هستید در جهت ایجاد یک محیط حمایتی و راحت بسیار مهم است. در این بخش از مقاله، عواملی را که باید در تعیین زمان و مکان این گفت و گوی مهم در نظر بگیرید، بررسی خواهیم کرد.
ابتدا وضعیت عاطفی و در دسترس بودن عزیزانتان را در نظر بگیرید؛ سپس زمانی را انتخاب کنید که نسبتا آرام و عاری از حواس پرتی باشد.
از انجام مکالمه در حین یا بلافاصله پس از اتمام یک رویداد استرس‌زا اجتناب کنید؛ زیرا این امر ممکن است مانع از توانایی آنها در تعامل و پردازش کامل اطلاعات شود.
به طور مشابه، قبل از شروع مکالمه از جانب خود اطمینان حاصل کنید در یک وضعیت عاطفی پایدار هستید. این به شما این امکان را می‌دهد که افکار و احساسات خود را به طور واضح و موثر بیان کنید.
در وهله بعدی، یک محیط خصوصی و راحت را انتخاب کنید که همه‌ی افرادی که قصد صحبت با آنها را دارید در آنجا احساس راحتی کنند.
مکان انتخابی باید عاری از مزاحمت و شلوغی باشد تا اطمینان حاصل شود که شما توجه و تمرکز کامل عزیزان خود را دارید و همگی مشتاق شنیدن آن چه که قرار است بگویید، هستند.
این مکان آرام می‌تواند خانه شما باشد یا یک پارک آرام، یک اتاق خصوصی و یا حتی کافه‌ای بی‌هیاهو؛ در نهایت بدانید که ایجاد یک فضای امن و آرام، بستر یک ارتباط صمیمی و صادقانه را ایجاد می‌کند.
همچنین مهم است که مدت زمان مکالمه موردنظر خود را مشخص کنید. در حالی که برخی ممکن است بحث کوتاه‌تر و مختصر را ترجیح دهند، برخی دیگر امکان دارد از گفت و گوی طولانی‌تر و عمیق‌تر بهره‌مند شوند.
سطح راحتی و دامنه توجه عزیزانتان را بسنجید و طول مکالمه را بر اساس آن تنظیم کنید. در صورت نیاز برای استراحت آماده باشید و به همه اجازه دهید تا اطلاعات را با ظرفیت ذهنی خود پردازش کرده و بپذیرند.
در نهایت، ترجیحات فرهنگی و شخصی عزیزان و اطرافیان خود را در نظر بگیرید. برخی از افراد ممکن است ترجیح دهند این مکالمات را به دور از جمعیت و به صورت فردی و شخصی انجام دهند.
در حالی که برخی دیگر ممکن است احساس راحتی بیشتری در مورد بیان موضوعات حساس از طریق تلفن یا تماس‌های ویدیویی داشته باشند.
بنابراین ضروری است که به ترجیحات آنها احترام بگذارید و روشی را برای برقراری ارتباط انتخاب کنید که امکان شنیده شدن و درک کردن شما را از جانب سایرین فراهم کند.
چگونه مکالمه را شروع کرده و صحبت در مورد ابتلا به سرطان را توضیح دهیم؟
شروع گفت و گو و اطلاع به دیگران در خصوص ابتلا به سرطان می‌تواند سخت و چالش برانگیز باشد اما یک گام اساسی در به دست آوردن حمایت و درک خانواده و دوستانتان است.
در این ادامه‌ی این قسمت از مقاله، چند راهکار موثر برای شروع صحبت در مورد ابتلا به سرطان و تشریح بیماری خود را به شیوه‌ای واضح و دلسوزانه مورد بحث قرار می‌دهیم.
- با آرامش شروع کنید:
با انتخاب آرام برای صحبت در مورد ابتلا به سرطان شروع کنید. یک نفس عمیق بکشید و به خود یادآوری کنید که عزیزانتان به شما اهمیت می‌دهند و می‌خواهند در هر شرایطی از شما حمایت کنند.
تمایل خود را برای صحبت در مورد چیز مهمی ابراز کنید و از اطرافیان توجه موردنیاز خود را طلب کنید. این به آنها نشان می‌دهد که موضوع گفت و گو مهم بوده و نیازمند توجه همه جانبه است.
- مختصر و شفاف توضیح دهید:
هنگام اطلاع به دیگران در خصوص ابتلا به سرطان، از به کار بردن اصطلاحات فنی یا جزئیات پزشکی بیش از حد خودداری کنید و در وهله اول، با بیان حقایق شروع کنید؛ مانند نوع سرطانی که برای شما تشخیص داده شده و میزان وخامت آن.
یک مرور مختصر از برنامه درمانی و هرگونه عوارض جانبی احتمالی ارائه دهید. تاکید کنید که این اطلاعات را به اشتراک می‌گذارید زیرا به حمایت آنها نیاز دارید و برای آنها ارزش قائل هستید.
- احساساتتان را با اطرفیان در میان بگذارید:
بیان احساسات خود در این گفت و گو بسیار مهم است. احساس خود را هنگام فهمیدن ابتلای به سرطان و نگرانی در مورد اینکه چگونه ممکن است این بیماری زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد، با اطرافیانتان در میان بگذارید.
درک آسیب‌پذیری به عزیزانتان این امکان را می‌دهد تا با شما همدردی کنند و مشکلات روحی و عاطفی سرطان را درک کنند.
خانواده و عزیزانتان را تشویق کنید تا هر سوالی که در ذهن خود دارند بپرسند و احساسات خود را بیان کنند؛ البته باید بتوانید فضایی امن برای گفت و گوی راحت و صادقانه برای آنها فراهم کنید.
به یاد داشته باشید که این گفت و گو فقط در مورد انتقال اطلاعات در خصوص سرطان نیست، بلکه در مورد ایجاد و دریافت احساس حمایت و پشتیبانی است.
به عزیزانتان بگویید که به حمایت عاطفی آنها نیاز دارید و از تمایل آنها برای بودن در کنارتان قدردان هستید. با بیان نیازها و آسیب‌پذیری‌های خود، از آنها دعوت کنید تا در طول مسیر درمان در کنار شما باشند و شما را تنها نگذارند.
- کنترل واکنش‌ها و احساسات مختلف خانواده و دوستان
هنگام بحث در خصوص سرطان با خانواده و دوستان، مهم است که برای طیف وسیعی از واکنش‌ها و احساسات آماده باشید.
افراد ممکن است به طرق مختلفی به این مسائل پاسخ دهند و ضروری است که با این واکنش‌ها، با همدلی و درک رفتار شود.
در این بخش، برخی از واکنش‌های رایج را بررسی می‌کنیم و راهکارهایی برای پیمایش آنها ارائه خواهیم کرد. برخی از افراد ممکن است با شنیدن این خبر با شوک و یا ناباوری واکنش نشان دهند.
آنها ممکن است برای درک واقعیت شرایط و موقعیت مشکل داشته باشند و همچنین برای پردازش این حقایق و اطلاعات به زمان نیاز داشته باشند.
در این موارد، ارائه اطمینان خاطر و درک عزیزان و خانواده بسیار مهم است. به خانواده و عزیزانتان اجازه دهید تا احساسات خود را بیان کنند و در صورت نیاز منابع یا اطلاعات بیشتری در اختیار آنها قرار دهید. صبور باشید و فضای لازم را به آنها بدهید تا با بیماری شما کنار بیایند.
از طرف دیگر، اطرافیان شما ممکن است با غم و اندوه به تشخیص سرطان پاسخ دهند؛ زیرا با ضرر و تغییراتی که سرطان ممکن است ایجاد کند، آگاه هستند.
بنابراین مهم است که احساسات آنها را بپذیرید و درموردشان صحبت کنید. به خانواده خود احساس آرامش و حمایت موردنیاز را بدهید و همچنین به آنها یادآوری کنید که علی‌رغم تشخیص این بیماری مهلک، هنوز همان فردی هستید که می‌شناسند و دوس دارند.
اطرافیانتان را تشویق کنید تا احساسات و نگرانی‌های خود را با اشتراک بگذارند و شنونده فعالی در خصوص مسائل و نگرانی‌های آنها باشید.
برخی از افراد ممکن است با انکار و یا به حداقل رساندن واکنش خود، نشان دهند که این اتفاق چندان مهم و با اهمیت نیست و نیازی به بزرگنمایی این موضوع نیست.
مانند سایرین مهم است که به نگرانی‌های آنها نیز رسیدگی شود و در عین حال به آرامی اطلاعات دقیق در مورد بیماری ارائه شود.
برنامه درمانی و توصیه‌های پزشکی خود را با اطرافیان و عزیزانتان به اشتراک بگذارید تا به آنها کمک کنید تا اهمیت جدی گرفتن بیماری شما را درک کنند.
می‌توانید اعضای خانوادتان را با متخصصین و یا گروه‌های حمایتی مرتبط کنید تا بتوانند اطلاعات و راهنمایی‌های ببشتری را از طریق این افراد دریافت کنند.
گاهی اوقات، افراد ممکن است با عصبانیت و یا ناامیدی به این موضوع واکنش نشان دهند. آنها ممکن است از ناعادلانه بودن زندگی و تشخیص سرطان شما ناراحت شوند یا در مقابل بیماری شما احساس درماندگی کنند.
حفظ آرامش و دلسوزی در این مواقع ضروری است، هرچند سخت اما باید این کار را برای حافظت از خودتان انجام دهید.
بنابراین باید احساسات عزیزانتان را پذیرا باشید و اطمینان دهید که تجربه این احساسات طبیعی است. آنها را تشویق کنید تا نگرانی‌ها و ناامیدی‌های خود را بیان کنند و برای یافتن راه‌های سازنده در جهت هدایت انرژی مثبت و حمایت از شرایط شما، با یکدیگر همکاری کنند.
در همه موارد، به یاد داشته باشید که واکنش‌های هر شخص بر اساس تجربیات، ترس‌ها و مکانیسم‌های مقابله‌ای او شکل می‌گیرد.
لذا با همدلی و درک پاسخ احساسات و نگرانی‌های دیگران، به آنها زمان بدهید تا این خبر ناگوار را هضم کنند.
مقابله با باورهای غلط و شایعات در خصوص سرطان
بحث در مورد سرطان اغلب با تصورات غلط و شایعاتی که می‌توانند مانع درک درست و حمایت شوند، مبهم باشد. در این بخش، برخی از تصورات غلط رایج در مورد سرطان را بررسی می‌کنیم و راهکارهایی برای رفع آنها در گفت وگو با خانواده و دوستانتان ارائه می‌دهیم.
یکی از تصورات غلط رایج این است که سرطان همیشه حکم مرگ را خواهد داشت و فرد هیچ شانسی برای زنده ماندن ندارد.
بسیاری از مردم هنوز سرطان را با پیش آگهی پایان زندگی مرتبط می‌دانند که در صورت مواجه با ابتلا به آن، منجر به ترس و اضطراب می‌شود.
از بین بردن و تکذیب این شایعات با به اشتراک گذاشتن اطلاعات دقیق در مورد احتمال بقا، پیشرفت‌های درمانی و اهمیت تشخیص زود هنگام سرطان بسیار مهم است.
در ادامه نیز نمونه‌هایی از افرادی را که با موفقیت با سرطان مبارزه کرده‌اند و پس از درمان بیماری خود زندگی رضایت بخشی داشته‌اند، ارائه دهید.
تصور نادرست دیگر این است که سرطان صرفا توسط انتخاب‌های شخصی یا عوامل سبک زندگی ایجاد می‌شود. برخی افراد ممکن است تصور کنند که شما در تشخیص خود مقصر هستید که می‌تواند منجر به احساس گناه یا شرم در شما شود.
با توضیح اینکه سرطان یک بیماری پیچیده است که تحت تاثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و سبک زندگی قرار دارد، به این تصور غلط توجه کنید.
تاکید کنید که هیچ کس سزاوار ابتلا به سرطان نیست و حمایت و همدلی در این دوران پراسترس و طاقت فرسا چیزی است که بدان نیاز دارید.
کلام آخر
در این مقاله‌ی بای بای سرطان به این مسئله که چگونه به خانواده و دوستان خود بگویید مبتلا به سرطان هستید، پرداخته و روش‌ها و راهکارهایی را هم برای حفظ آرامش خودتان و هم همدلی با عزیزانتان ارائه دادیم.
اما در هر شرایطی این موضوع را به خاطر داشته باشید که این احساسات شما است که در درجه اول اهمیت دارد و بقیه در الویت‌های بعدی قرار دارند.
منابع:
